Αστοχία, ατυχία και Αρετόπουλος

Πίεσε για τη νίκη ο Παναθηναϊκός, δημιούργησε πολλές και σημαντικές ευκαιρίες, όμως ο Πανθρακικός «έκλεψε» τη νίκη με γκολ στο 85'...
Ο Παναθηναϊκός δημιούργησε ευκαιρίες, έπαιξε καλό ποδόσφαιρο, όμως βρήκε «τοίχο» απέναντι στο «ταμπούρι» του Πανθρακικού και στο νυχτέρι του Αρετόπουλου, που έκλεψαν τη νίκη στο τέλος του αγώνα με σκόρερ τον πρώην πράσινο Δημήτρη Παπαδόπουλο.

Οι ευκαιρίες χάνονταν η μία μετά την άλλη και όπως συχνά γίνεται σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν δεν βάζει γκολ η ομάδα που πιέζει, το βάζει η ομάδα που έχει κλειστεί στην άμυνα.

Η δυστοκία ωστόσο των παικτών του Φερέιρα δεν αποτελεί άλλοθι για τον διαιτητή Αρετόπουλο που ήταν προκλητικός σε όλο το παιχνίδι. Τα σφυρίγματά του θύμιζαν τα πρώτα χρόνια τις «Παράγκας», όταν με το… βαμβάκι «σπρωχνόταν» η ομάδα που επιθυμούσε ο κάθε ρέφερι. Ανύπαρκτα φάουλ έκοβαν τον ρυθμό του Παναθηναϊκού, όσο οι αντιαθλητικές κλωτσιές των παικτών της Κομοτηνής έμεναν ατιμώρητες χωρίς να δίνεται ούτε φάουλ. Μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό, ένα γήπεδο χωράφι που είναι ντροπή να διεξάγονται εκεί ποδοσφαιρικοί αγώνες και… έδεσε το γλυκό.

Στην κωμωδία του ελληνικού πρωταθλήματος και της «Παράγκας» εννοείται πως ο Παναθηναϊκός δεν διεκδικεί τίποτα απολύτως. Ωστόσο είναι υποχρεωμένος να το παλέψει μέχρι τέλους.

Ένα ακόμη γεγονός που μας έκανε αρνητική εντύπωση ήταν η συμπεριφορά ενός ποδοσφαιριστή που μεγάλωσε στον Παναθηναϊκό, με τη φανέλα του οποίου γεύτηκε χαρές και λύπες και χειροκροτήθηκε για αρκετά χρόνια από τους φιλάθλους του Τριφυλλιού. Από τον Δημήτρη Παπαδόπουλο δεν περιμέναμε ούτε αυτόν τον πανηγυρισμό στο γκολ, ούτες τις κωμικές καθυστερίσεις στο τέλος του αγώνα.

Το εξωφρενικό με το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι να χάνει ο Παναθηναϊκός από τον Πανθρακικό εκτός έδρας. Είναι πως απαγορεύονται τέτοιες ήττες. Και απαγορεύονται όχι για αγωνιστικούς τόσο λόγους, αφού το πρωτάθλημα με τον έναν ή τον άλλον τρόπο όλοι ξέρουν πού θα καταλήξει. Οι ήττες απαγορεύονται πρώτον γιατί θεωρείται δεδομένο πως θα ξεκινήσει από τους... αντικειμενικούς η συνήθης απαξίωση της «Παράγκας» και του παρασκηνίου (με την παιδική λογική «αφού δεν μπορείς να κερδίσεις τον Πανθρακικό πώς μιλάς για διαιτησίες»), αλλά και από τους εσωτερικούς εχθρούς η φαγωμάρα για τον προπονητή του Τριφυλλιού.

Περισσότερα σε λίγο...