Μία βόλτα στην κορυφή του Ολύμπου

Ίσως με το πρώτο άκουσμα να μοιάζει περισσότερο με κατόρθωμα, παρά με μία απλή βόλτα… και όμως δεν είναι! Τι χρειάζεσαι; 2-3 ημέρες free, αντοχή, ένα μέτριο εξοπλισμό και μάτια ανοιχτά για να απολαύσεις το μεγαλείο της φύσης… από ψηλά!

Από τα Πριόνια στην κορυφή του Ολύμπου

Η δική μας βόλτα για Όλυμπο, ξεκίνησε Πέμπτη. Φτάσαμε Λιτόχωρο και εκεί διανυκτερεύσαμε. Το πρωί, όχι και τόσο νωρίς, κάπου στις 10 αφήσαμε τα δωμάτια και κατευθυνθήκαμε προς τη θέση Πριόνια, σε υψόμετρο 1100 μέτρων. Η αρχή του διεθνούς μονοπατιού Ε4

και η αρχή του δρόμου προς το σπίτι των Ολύμπιων Θεών. Το πρώτο κομμάτι του μονοπατιού, κάτι σαν τις πανελλαδικές εξετάσεις, βατό και αναμενόμενο. Το φυσικό του κάλλος όμως, κάτι παραπάνω από αναμενόμενο… εντυπωσιακό. Σε 3 ώρες περίπου, με αργό βάδισμα, φτάσαμε στο πρώτο καταφύγιο «Σπήλιος Αγαπητός», σε υψόμετρο 2100 μέτρων. Εκεί εκτός από μερικές ανάσες μπορείς να πάρεις νερό και κάποιο σνακ. Κάποιοι βετεράνοι πεζοπόροι, μας ενημέρωσαν ότι στα επόμενα 5 λεπτά θα μπορούσαμε να βγούμε από το μονοπάτι Ε4 και να ακολουθήσουμε το μονοπάτι του «Κοφτού», όπου χαμογελώντας μας εξήγησαν ότι εκτός από συντομότερο, είναι και αισθητά δυσκολότερο, πιο απότομο και αντενδείκνυται για ανθρώπους με ακροφοβία (αστείο να μιλάς για ακροφοβία στον Όλυμπο). Η μία ώρα λιγότερης διαδρομής… μας έκλεισε το μάτι και υποκύψαμε. Όντως το μονοπάτι του Κοφτού ήταν δύσκολο και κουραστικό, όμως μας δικαίωσε αφού προλάβαμε να φτάσουμε στο καταφύγιο πριν νυχτώσει. Συνολικός χρόνος από τα Πριόνια μέχρι το Καταφύγιο «Γιόσος Αποστολίδης» σε υψόμετρο 2697, μέσω Κοφτού, 6 ώρες παρά (χωρίς διαλείμματα).

Φτάσαμε στο καταφύγιο. Κι από κράτηση;

Στο καταφύγιο καλό είναι να έχεις κλείσει από πριν για να έχεις εξασφαλισμένο ένα κρεβάτι, σε αντίθετη περίπτωση είναι πιθανό να κοιμηθείς σε κάποιο καναπέ ή ακόμα και τραπέζι. Η κάθε ημέρα διαμονής στοιχίζει 12 ευρώ. Στο καταφύγιο δεν έχεις να κάνεις και πολλά πράγματα εκτός από το να φας, να πιείς και να κοιμηθείς, γι’ αυτό καλό είναι να απολαύσεις στο έπακρο το μοναδικό σεληνιακό-αλπικό τοπίο, να επισκεφτείς-κατακτήσεις τις πλησιέστερες κορφές (Τούμπα, μικρή Τούμπα, Προφήτης Ηλίας, Στεφάνια και φυσικά… ΜΥΤΙΚΑ), να γεμίσεις τη φωτογραφική σου μηχανή με άκρως εντυπωσιακές φωτογραφίες και να ζήσεις μοναδικές στιγμές ηρεμίας.

Το επόμενο πρωί πήραμε την δύσκολη (δεν θα πω ψέματα) απόφαση να αναρριχηθούμε στην υψηλότερη κορυφή της Ελλάδας και δεύτερη υψηλότερη των Βαλκανίων… το Μύτικα. Φτάνοντας στους πρόποδες του Μύτικα, κοιτάξαμε ψηλά, τα είδαμε όλα… εκτός από την κορυφή. Αποφασίσαμε λοιπόν να ανέβουμε μέσω της διαδρομής «Λούκι», για πολλούς πιο δύσκολη, για εμάς απλά δύσκολη αφού δεν είχαμε και άλλη να συγκρίνουμε. Σχετικά εύκολη αναρρίχηση σε βράχους με καλά πιασίματα και εσωτερική κλίση. Μετά από μία ώρα περίπου πατήσαμε στην κορυφή, υψόμετρο 2917 μέτρα, υπογράψαμε στο βιβλίο επισκεπτών και προσπαθήσαμε να το πιστέψουμε. Η θέα, σε συνδυασμό με την κούραση και το υψόμετρο… σου κόβει την ανάσα! Με ευνοϊκό καιρό μπορείς να αγναντέψεις σχεδόν τη μισή Ελλάδα.

Και τώρα… κατάβαση.

Αφού απολαύσαμε για λίγα λεπτά τη «μοναξιά της κορυφής», ξεκινήσαμε την κατάβαση.

Πιο εύκολη στο μάτι, πιο δύσκολη και πιο επικίνδυνη στην πραγματικότητα. Φτάνοντας κάτω, ξεχυθήκαμε στην κατάκτηση και μικρότερων κορυφών, παιχνιδάκι για μας πια. Την επόμενη μέρα, νωρίς-νωρίς αυτή τη φορά, πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Αισθητά λιγότερες ώρες κάτι που σε βοηθάει να απολαύσεις το τοπίο με μεγαλύτερη ηρεμία. Κατά τη 1 και κάτι, βρισκόμασταν ήδη στη θέση Πριόνια. Η βόλτα μας τελείωσε, αλλά η αίσθηση και το δέος της ολύμπιας ομορφιάς θα βρίσκεται για καιρό μέσα μας. Μία βόλτα που πραγματικά αξίζει κάθε σταγόνα ιδρώτα, κάθε πονεμένου μυ, κάθε λεπτού εκεί πάνω.

Μία βόλτα που κάθε bucket list, αξίζει να περιέχει!!!

The post Μία βόλτα στην κορυφή του Ολύμπου appeared first on iPop - Από την Πόπη Τσαπανίδου.