Η αγωνία του Ζούρου και η «παγίδα»

Ο όμιλος της Εθνικής δεν υπήρχε περίπτωση να μην είναι βατός! Ο Σωτήρης Βετάκης, λίγο μετά την κλήρωση του προολυμπικού τουρνουά επισημαίνει τον κίνδυνο που καραδοκεί στον προημιτελικό και πιθανολογεί ποια είναι η μεγαλύτερη αγωνία του ομοσπονδιακού προπονητή.

Στο μακρινό, όμορφο αλλά και άκρως επικίνδυνο Καράκας, έγινε τα μεσάνυχτα της Δευτέρας (31/1) η κλήρωση του προολυμπιακού τουρνουά της που θα διεξαχθεί στην πρωτεύουσα της Βενεζουέλας.

Η αγωνία για τον Ηλία Ζούρο και τους ανθρώπους της Εθνικής ομάδας δεν ήταν μεγάλη. Συγκριτικά θα είναι μεγαλύτερη για την πρώτη ημέρα συγκέντρωσης

για την προετοιμασία, κατά την οποία θα μετρηθούν οι απόντες και πόσοι (ή μάλλον ποιοι) θα επιβιβαστούν στο πούλμαν που θα μεταφέρει τους διεθνείς στο Καρπενήσι για την καθιερωμένο πρόγραμμα της προετοιμασίας.

Η συμμετοχή σε ένα ακόμη Ολυμπιακό τουρνουά είναι τεράστιο δέλεαρ για κάθε αθλητή. Στο μπάσκετ αρκεί κανείς να αναλογιστεί τις «θυσίες» που έχει κάνει ο Ντιρκ Νοβίτσκι για να οδηγήσει την Εθνική Γερμανίας σε Ολυμπιάδες. Το 2008 στο προολυμπιακό της Αθήνας τα κατάφερε και ξέσπασε στα κλάματα όταν αναλογίστηκε πως θα έμπαινε στο στάδιο του Πεκίνου ως σημαιοφόρος της γερμανικής αποστολής.

Τρία χρόνια αργότερα, κατάκοπος από τους σκληρούς τελικούς της περιφέρειας και του ΝΒΑ, αλλά και με τις σαμπάνιες από τους πανηγυρισμούς του πρώτου πρωταθλήματος που κατέκτησε να μην έχουν στεγνώσει στα μαλλιά του, ταξίδεψε στη Λιθουανία για να σπρώξει τους Γερμανούς ως τη Βενεζουέλα δίχως όμως να τα καταφέρει. Αποχώρησε πικραμένος από την αποτυχία, αλλά άφησε ανοικτό το παράθυρο να αγωνιστεί ξανά στην Εθνική, ελπίζοντας ότι το Ευρωμπάσκετ του 2015 θα γινόταν στην πατρίδα του.

Το παράδειγμα του τεράστιου σούπερ-σταρ του μπάσκετ δεν «αγγίζει» τους Έλληνες μπασκετμπολίστες! «Νεοέλληνες» κι αυτοί, ήταν αδύνατο να μην έχουν τα «κουσούρια» τους και για την παρουσία τους στην Εθνική δεν μετρά το γεγονός ότι εκπροσωπούν μια ολόκληρη χώρα!

Μακάρι να μην λείψει κανείς. Και μακάρι όλοι όσοι ξεκινήσουν από το Καρπενήσι αυτό το δύσκολο και κοπιαστικό ταξίδι του καλοκαιριού να έχουν κίνητρο και τη μέγιστη διάθεση για την προσπάθεια που χρειάζεται να γίνει. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό και από τις απουσίες, διότι ομάδες με περιορισμένο χρόνο «ζωής» πρέπει να κτίζονται με βασικό συστατικό τη θέληση και το πάθος για τον στόχο.

Στόχος που όπως φάνηκε στην κλήρωση δεν είναι εύκολος. Αντιθέτως μάλιστα κρύβει κινδύνους αφού με το σύστημα που διεξάγεται το τουρνουά ο αντίπαλος στον κρίσιμο και καθοριστικό προημιτελικό θα είναι ισχυρός. Ή εξαιτίας της υψηλής ποιότητας του, ή λόγω της ώθησης από την κερκίδα που λογικά θα παίρνει «φωτιά» στο ματς της γηπεδούχου Βενεζουέλας.

Η Εθνική από το δεύτερο γκρουπ (Πουέρτο Ρίκο, Βενεζουέλα, Δομινικανή Δημοκρατία, Νέα Ζηλανδία) που μπήκε στην κλήρωση μετά το γκρουπ των ευρωπαϊκών ομάδων, θα επιθυμούσε να πάρει στον όμιλο της μια από τις δύο τελευταίες (Δομ.Δημ ή Ν.Ζηλανδία) και να διασταυρωθεί με τον όμιλο πο