Η νέα καραμέλα...

Η Κυβέρνηση βρήκε νέα καραμέλα, για να παραπλανεί τον λαό και να κρατά ζωντανή την ψευδαίσθηση πως δεν εξέλιπαν οι προοπτικές λύσης. Η νέα καραμέλα ακούει στο όνομα «δημοψήφισμα Απριλίου» και μεταθέτει όλα τα ως τώρα ψευδο-ορόσημα στον Απρίλιο.

Όπως μας δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Νίκος Χριστοδουλίδης, η Άγκελα Μέρκελ και η Τερέζα Μέι, οι οποίες επισκέφθησαν πρόσφατα την Τουρκία...

ψιθύρισαν στο αφτί του Νίκου Αναστασιάδη πως οι τελικές αποφάσεις του Ερντογάν για το θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων αναμένεται να ληφθούν τον Απρίλιο, κατά το δημοψήφισμα στην Τουρκία που θα αφορά στις συνταγματικές τροποποιήσεις της χώρας.

Και ο κ. Χριστοδουλίδης προκειμένου να μας φέρει στο... ψητό, μάς δηλώνει πως μέχρι να γίνει το δημοψήφισμα και μέχρι ο σουλτάνος να πάρει τις αποφάσεις του, ο ψευδοδιάλογος στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων πρέπει να διατηρηθεί ζωντανός. Εδώ, πάντως, δεν μιλούμε για ζωντανό διάλογο, αλλά για διάλογο, ο οποίος κρατείται στον αναπνευστήρα, διασωληνωμένος από τον Πρόεδρο και τις ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ.

Είναι παράδοξο το γεγονός πως οι ξένοι ηγέτες μεταφέρουν πάντοτε στον Πρόεδρο ό,τι εξυπηρετεί την επικοινωνιακή πολιτική του. Και με τη σειρά του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μεταφέρει πάντοτε στον λαό ό,τι συμφέρει και εξυπηρετεί τις ψευδαισθήσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ποτέ δεν μας μετέφερε, επί παραδείγματι, ότι η Βρετανίδα πρωθυπουργός υπέγραψε στρατιωτική συμφωνία με την Τουρκία για κατασκευή μαχητικών αεροπλάνων...

Η κατάσταση στο εθνικό θέμα έχει δύο όψεις. Είναι κωμικοτραγική όσον αφορά στην κυβερνητική προσπάθεια εμπαιγμού του λαού, αλλά τραγική όσον αφορά στην πορεία και κατάληξη του εθνικού θέματος. Η Κυβέρνηση κατασκευάζει συνεχώς «ορόσημα», τα οποία συντρίβονται ως χάρτινοι πύργοι.

Υπενθυμίζουμε:
Οι χιαστί συναντήσεις που θα ενέπλεκαν για πρώτη φορά την Τουρκία στον διάλογο. Η επίσκεψη Μπάιντεν ο οποίος θα κόμιζε σχέδιο επιστροφής της Αμμοχώστου. Η διάνοιξη του οδοφράγματος της Δερύνειας που θα μας οδηγούσε στην Αμμόχωστο. Τα κοινά οράματα με τον Ακιντζί που θα οδηγούσαν σε σύντομη λύση.

Το σχέδιο επανεγκατάστασης Καρπασιτών, η αποχώρηση όλων των κατοχικών στρατευμάτων που εξειλίχθη σε παραμονή του 25%, οι εκλογές στην Τουρκία που θα έλυαν τα χέρια του Ερντογάν, το Μον Πελεράν 1, το Μον Πελεράν 2, το Μον Πελεράν 3, η Γενεύη. Η πολυμερής που μετατράπηκε σε πενταμερή, η λύση εντός του 2016 που δεν ήλθε ποτέ και σήμερα η νέα Γενεύη και το δημοψήφισμα στην Τουρκία.

Κρατούν έναν διάλογο νεκρό και ζητούν από τον λαό να πιστεύσει σε νεκρούς. Περιμένουν έμπρακτα δείγματα από τον Ερντογάν και καθημερινά έχουν τα δείγματα αυτά, αλλά περιμένουν και άλλα. Μοιρολογούν ότι η άκαρπη παρέλευση του χρόνου μηδενίζει τις προσπάθειές τους να επιτύχουν λύση δίκαιη. Και την ίδια στιγμή, με την πολιτική που ακολουθούν, συντηρούν τα τετελεσμένα της κατοχής και υποβοηθούν την άκαρπη παρέλευση του χρόνου.

Μέχρι πότε θα μπορούν να συντηρούν την ύπαρξη ενός νεκρού διαλόγου και το είδωλο ενός Ερντογάν που θέλει λύση; Μέχρι πότε θα εμπαίζουν τον λαό με ψευδή εφευρήματα, με ανύπαρκτα ορόσημα και με επικοινωνιακές αρλούμπες; Τέσσερα χρόνια κρατά το παραμύθι τους. Δεν κουράστηκαν να το επαναλαμβάνουν;

Τουλάχιστον δεν συνειδητοποίησαν την καταστροφή που προκάλεσαν και δεν αντελήφθησαν πως η πολιτική τους κατέρρευσε και πρέπει να την εγκαταλείψουν; Πόσο χρόνο χρειάζεται ένας ηγέτης να αντιληφθεί πως οι πειραματισμοί του απεδείχθησαν καταστροφικοί για τον λαό και οδηγούν σε τουρκική λύση ή καταστροφικό αδιέξοδο;