Δεν γαΐζουν γρυ από Στρατηγική…

Α Ξ Ι Ο ΝΑ μελετηθεί σε βάθος είναι το νέο άρθρο του αντιστράτηγου ε.α. Φοίβου Κλόκκαρη, που δημοσίευσε χθες η «Σημερινή» στη σελ. 26. Τίτλος: «Επικίνδυνη Έλλειψη Στρατηγικής Αντίληψης για την Ασφάλεια». Στην πρώτη παράγραφο ο διατελέσας στο παρελθόν επί 4μηνο Υπουργός Άμυνας και, παλαιότερα, υπαρχηγός ΓΕΕΦ, έγραψε τα εξής:

«Διαχρονικά, από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας, διαπιστώνεται μια επικίνδυνη έλλειψη στρατηγικής αντίληψης για την ασφάλεια από τις κυβερνήσεις και τον πολιτικό κόσμο της Κύπρου,

παρά τις τραυματικές εμπειρίες από την Τουρκανταρσία του 1963, την εισβολή του 1974 και τη συνεχιζόμενη κατοχή και επιθετικότητα της Τουρκίας κατά της Κ.Δ.»… («Σ» 7.2.2017).

Α Υ Τ Η , ΛΟΙΠΟΝ, η διαπίστωση του κ. Κλόκκαρη, την οποία έχει τεκμηριώσει πολλές φορές και στην αρθρογραφία του και στις διαλέξεις του, αλλά και στο βιβλίο του «Τουρκική απειλή κατά του Ελληνισμού της Κύπρου», εκδ. Επιφανίου 2011, για την έλλειψη, την απουσία, τη μη ύπαρξη Στρατηγικής Αντίληψης, ίσως να είναι και το «κλειδί» για να αντιληφθούμε και να εξηγήσουμε, γιατί διαχρονικά οι ίδιες παρ’ ημίν διαδοχικές κυβερνήσεις κι ο πολιτικός κόσμος, ΔΕΝ αντιλαμβάνονται την εναντίον ΚΑΙ της Κύπρου διαχρονική Τουρκική Εθνική Στρατηγική.

Τελικά, σε ένα ζωτικά θεμελιώδες και κρισιμότατο ερώτημα που αμέτρητες φορές κι επί πολλά χρόνια βασάνισε κατ’ επανάληψιν κι αυτήν την στήλη, γιατί δηλαδή οι κυβερνώντες και οι κομματικές ηγεσίες πολιτεύουν αγνοώντας, ή παραβλέποντας, ή επιδεικνύοντας αδικαιολόγητες κι ανερμήνευτες ψευδαισθήσεις, ως προς την τουρκική Στρατηγική, η απάντηση είναι πιθανόν απλούστατη:

- ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ καθόλου Στρατηγική Σκέψη.
- ΣΤΕΡΟΥΝΤΑΙ Στρατηγικών Μυαλών.
- ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ να κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Και, άρα, να νομίζουν ότι και η Τουρκία είναι σαν και του λόγου τους.

Ι Δ Ο Υ, ΛΟΙΠΟΝ, η απάντηση: Επειδή δεν γαΐζουν γρυ από Στρατηγική κι αδυνατούν ν’ αντιληφθούν ποία ορίζει ως Στρατηγικά της Συμφέροντα η Τουρκία και με ποιες μεθοδεύσεις τακτικής προωθεί διαχρονικά, επιμόνως και κλιμακωτά την επίτευξή τους, γι’ αυτό και δεν διστάζουν (ούτε καν ντρέπονται) να ρητορεύουν ότι επιδιώκουν με τη «λύση» του Κυπριακού να εξυπηρετούνται “win-win” ΚΑΙ τα Στρατηγικά Συμφέροντα της Τουρκίας...

- ΝΑ ΤΗΝ λοιπόν και την απάντηση, γιατί ουδόλως ενδιαφέρθηκαν τόσα χρόνια για τη Στρατηγική Νιχάτ Ερίμ 1956 και το Επιτελικό «Σχέδιο Επανάκτησης Κύπρου» Ισμαήλ Τάνσου τού Γραφείου Ειδικού Πολέμου τής Τουρκίας 1957 ή για το «Στρατηγικό Βάθος» Αχμέτ Νταβούτογλου 2001…

Σ Τ Η Ν ΕΞΙΣΩΣΗ μαθηματικού τύπου τής Εθνικής Ισχύος που ο Νταβούτογλου ανέλυσε στο πρώτο κεφάλαιο τού βιβλίου του (σελ. 45 επ.), ξεκινώντας μάλιστα με ονομαστική αναφορά στον Θουκυδίδη μας, παραθέτει ως Πολλαπλασιαστές της Ισχύος τρεις παράγοντες: (α) Στρατηγική Νοοτροπία, (β) Στρατηγικό Σχεδιασμό και (γ) Πολιτική Βούληση. Και οι τρεις αυτοί παράγοντες, στους δικούς μας κυβερνώντες ήσαν και είναι μηδενικού περίπου μεγέθους. Και άντε να πολλαπλασιάσεις οτιδήποτε με το… μηδέν! Υπάρχει άραγε άλλη εξήγηση;
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ
Με βάση τις πιο πάνω «δεν γαΐζουν γρυ» σκέψεις της στήλης, μπορούμε να ξαναστοχαστούμε πλέον και εκείνο που αποφάνθηκε στο περί Κυπριακού βιβλίο του (σελ. 26), το 2010, ο νυν πρωτοσύμβουλος του ΠτΔ στις συνομιλίες με τους Τούρκους κ. Πόλυς Γ. Πολυβίου ότι, «οποιαδήποτε λύση θα πρέπει, είτε το επιθυμούμε είτε όχι, είτε είναι άδικο είτε όχι, να "ικανοποιεί" τα Τουρκικά Στρατηγικά Συμφέροντα»;
Λάζ. Α. Μαύρος