Ανόρθωση: Δεν έλειψε μόνον η συγκέντρωση

Για την ισοπαλία με τον Ερμή στην Ανόρθωση κόστισαν πολύ περισσότερα από τη χαλαρή προσέγγιση στο ξεκίνημα της αναμέτρησης.«Όταν νομίζουμε ότι μπορούμε να κερδίσουμε τα παιχνίδια με 70%, οποιοσδήποτε μπορεί να μας κερδίσει. Ήμασταν απρόσεκτοι στις πάσες, δεν βρήκαμε λύσεις, στα τρεξίματα μπροστά δεν αξιοποιήσαμε τον χώρο. Στο δεύτερο μέρος προσπαθήσαμε, σκοράραμε, φτιάξαμε και κάποιες άλλες φάσεις όμως δεν ήταν αρκετό». Στη συνέντευξη Τύπου, μετά το χθεσινό 1-1 στο «Αμμόχωστος» και το προσπέρασμα της ευκαιρίας για άνοδο στην τέταρτη θέση, ο Αντρέ Πάους έδωσε μια εξήγηση ειλικρινή -αλλά όχι πλήρη.Πλήρης θα ήταν, αν ο Ολλανδός ήθελε ή μπορούσε να αναλύσει για ποιο λόγο το ανέβασμα της ομάδας του μετά το ξεκίνημα (και δη στην επανάληψη) δεν αποδείχθηκε επαρκές για την ολική ανατροπή και τη νίκη. Από τη συγκεκριμένη ανάλυση, άλλωστε, προκύπτουν και τα ελλείμματα, με τα οποία η Ανόρθωση θα πρέπει να ασχοληθεί σοβαρά και για το υπόλοιπο της περιόδου και για την ερχόμενη χρονιά.Το πρώτο οφθαλμοφανές έλλειμμα ήταν αυτό της αποτελεσματικότητας, της ουσίας. Η «Κυρία» έφτιαξε φάσεις για τουλάχιστον τρία, τέσσερα τέρματα. Ότι οι ευκαιρίες δεν αξιοποιήθηκαν, δεν είναι καινοφανές. Ήταν ένα φαινόμενο που μπορούσε να δικαιολογηθεί στο ξεκίνημα της περιόδου για την υπό δημιουργία ομάδα, αλλά όχι τέσσερις στροφές πριν το φινάλε. Ο Γκονσάλβες σκόραρε μεν για πέμπτη συναπτή αγωνιστική, όμως ο Μακρής έμεινε «άκαπνος» και εν τη απουσία του Γιακοβένκο δεν υπήρχε άλλος παίκτης με «φονικό» ένστικτο.Το δεύτερο έλλειμμα ήταν αυτό της νοοτροπίας. Τα αποτελέσματα του Σαββάτου είχαν στρώσει με ροδοπέταλα το δρόμο της Ανόρθωσης για την κατάληψη της τέταρτης θέσης και το πλησίασμα της δεύτερης σε απόσταση βολής, αλλά ούτε αυτό ούτε το προειδοποιητικό καμπανάκι εκ μέρους Ερμή (2-2 στο «Τσίρειο» με Απόλλωνα) αποδείχθηκαν αρκετά, για να βάλουν σε επαγρύπνηση τεχνική ηγεσία και ποδοσφαιριστές της Ανόρθωσης.Το τρίτο έλλειμμα ήταν αυτό των επιλογών. Με τον Μάκο στόπερ και τον Αμπουρτζάνια δεύτερο κόφτη η «Κυρία» ήταν υπερβολικά αργή ανασταλτικά και αποτελεί ευτύχημα ότι το πλήρωσε μόνο μ’ ένα αντίπαλο τέρμα. Ο Πάους προφανώς χρεώνεται (πλην της ελλιπούς νοητικής προετοιμασίας των παικτών του) τις αστοχίες τόσο στον καταρτισμό της ενδεκάδας όσο και στις αλλαγές (σε ό,τι αφορά και τα πρόσωπα και το χρόνο πραγματοποίησής τους).Ωστόσο (ας μην περνά απαρατήρητο ότι) με τόσο λίγες διαθέσιμες εναλλακτικές -ένεκα έλλειψης βάθους στο ρόστερ, τιμωριών και τραυματισμών- η επιτυχημένη διαχείριση αγώνων από εβδομάδα σε εβδομάδα για μια ολόκληρη σεζόν είναι mission impossible ακόμη και για προπονητές με περισσότερες ικανότητες και μεγαλύτερη εμπειρία από αυτόν.