Το εκρηκτικό τρίγωνο Κούρδοι-Τουρκία-Συρία και η Ελλάδα

Εδώ και εβδομάδες, τα νότια και νοτιοανατολικά σύνορα της Τουρκίας βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση – και όχι μόνο τα σύνορα: μια επιχείρηση των Κούρδων ανταρτών πραγματοποιήθηκε κοντά στην Σμύρνη. Ένοπλες επιχειρήσεις των Κούρδων ανταρτών του PKK και κόντρα-επιχειρήσεις του τουρκικού στρατού, απαγωγές Τούρκων αξιωματικών που μάλλον αξιοποιούνται για την εκπαίδευση Κούρδων (ή και Σύρων) ανταρτών, οι νεκροί να έχουν ήδη ξεπεράσει τους 100 και πάνω σε όλα απήχθη και ο Τούρκος βουλευτής και αντιπρόεδρος του CHP

Hüseyin Aygün (ο οποίος, να σημειωθεί, έχει κουρδική καταγωγή). Στις επιχειρήσεις εμπλέκονται ιπτάμενα βομβαρδιστικά εναντίον των Κούρδων, οι οποίοι έχουν πλήξει μεταξύ άλλων στρατιωτικές βάσεις, και η κατάσταση μοιάζει να κλιμακώνεται διαρκώς.

Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Ερντογάν έχει επιδοθεί σε έναν πρωταθλητισμό οργίλων δηλώσεων («η υπομονή μας τελείωσε -όσοι τρομοκρατούν θα πληρώσουν το τίμημα»), ενώ έχει δηλώσει σαφέστατα ότι υπάρχει άμεση σύνδεση ανάμεσα στην κλιμακούμενη βία στην Τουρκία και στον πόλεμο της Συρίας, υπονοώντας υποστήριξη στο PKK με παροχή όπλων από τον Άσαντ. Όσα ο Ερντογάν δηλώνει εμμέσως, ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου τα εκφράζει ευθαρσώς: δήλωσε σε δημοσιογράφους ότι «Ο Άσαντ τους έδωσε όπλα και υποστήριξη. Ναι, αυτό δεν είναι φαντασία, είναι αλήθεια. Έχουμε λάβει τα απαραίτητα μέσα κατά αυτής της απειλής»

Όσον αφορά την παροχή όπλων, όλοι κατηγορούν όλους ότι την πραγματοποιούν: πέρα από τις κατηγορίες της Τουρκίας στην Συρία, η ίδια η Συρία κατηγορεί την τουρκική κυβέρνηση ότι τροφοδοτεί με όπλα τους Σύρους αντικαθεστωτικούς, ενώ σύμφωνα με τους New York Times πράκτορες της CIA ρυθμίζουν –σε τουρκικό έδαφος- την διανομή όπλων στους αντάρτες της Συρίας.

Η περιοχή κοχλάζει γεωπολιτικά. Παραλλήλως, η Ρωσία φέρεται να ετοιμάζει ή να έχει ήδη πραγματοποιήσει (!) απόβαση σε συριακό έδαφος. Όλα αυτά αφορούν την Ελλάδα με τον πλέον άμεσο τρόπο. Ποιές όμως είναι οι παράμετροι της έκρυθμης καταστάσεως;

-Οι Κούρδοι έχουν ήδη αποκτήσει μία ημιαυτόνομη περιοχή στο Βόρειο Ιράκ, και η κατάσταση στην Συρία τους δίνει ελπίδες για την δόμηση ενός ημιαυτόνομου σκέλους στο συριακό έδαφος, στα σύνορα με την Τουρκία και φυσικά το «ιρακινό Κουρδιστάν», όταν ο πόλεμος θα έχει τελειώσει. Οι ευλογίες της Δύσης δεν αποτελούν μέχρι στιγμής μια βεβαιότητα, όμως μπορούν κάλλιστα να προσμετρηθούν ως ένα ενδεχόμενο, μια πιθανότητα. Ένα «συριακό Κουρδιστάν» δίπλα σε ένα «ιρακινό Κουρδιστάν» ουσιαστικά φέρνει προ τετελεσμένων το κυρίως πιάτο: την δόμηση ενός ενιαίου και ως επί το πλείστον πλήρους Κουρδιστάν με την απόσπαση κάποιων διόλου ευκαταφρόνητων τουρκικών εδαφών. Οι κουρδικές περιοχές της Τουρκίας «κλειδώνονται» από τα δύο σχηματιζόμενα ημιαυτόνομα «μικρά Κουρδιστάν», με αποτέλεσμα να υφίσταται μονάχα ενδεχόμενο κλιμάκωσης στην διεκδίκηση αυτών των εδαφών από τους Κούρδους. Οι Κούρδοι γνωρίζουν ότι και χωρίς μια de jure απόσπαση τουρκικών εδαφών θα έχουν το Κουρδιστάν που πάντοτε επιδίωκαν αν οι καταστά