Το διάγγελμα - απολογισμός του Ομπάμα

Ο Πρόεδρος Ομπάμα εξέθεσε ένα φιλόδοξο όραμα για το μέλλον της Αμερικής, αλλά παραδέχτηκε την αποτυχία του να διορθώσει τις πολιτικές διαιρέσεις που αποτελούν τροχοπέδη της προόδου, χαρακτηρίζοντάς την αποτυχία αυτή τη μεγαλύτερη απογοήτευση της θητείας του. Σε μια ομιλία που μεταδόθηκε τηλεοπτικά, σε ζώνη υψηλής τηλεθέασης, απέφυγε τη λιτανεία των πολιτικών συνταγών και χρησιμοποίησε το τελευταίο διάγγελμά του για να παρουσιάσει ένα ελπιδοφόρο πορτρέτο του έθνους μετά από τα επτά χρόνια της ηγεσίας του, τονίζοντας την αναζωπύρωση της οικονομίας και την καλύτερη εκπροσώπηση

στον κόσμο -παρά την ανισότητα στο εσωτερικό και την τρομοκρατία στο εξωτερικό.

Αλλά ο Ομπάμα, ο οποίος κατά την υποψηφιότητά του υποσχέθηκε ελπίδα και αλλαγή, και ορκίστηκε όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του να αλλάξει την Ουάσιγκτον και την ίδια την πολιτική, παραδέχθηκε ότι απέχει πολύ από αυτόν τον στόχο. "Είναι ένα από τα λίγα πράγματα της προεδρίας μου για τα οποία λυπάμαι, το ότι η μνησικακία και η καχυποψία μεταξύ των κομμάτων έχει χειροτερέψει, αντί να καλυτερεύσει" είπε ο Ομπάμα, προσθέτοντας ότι "ένας πρόεδρος με τα χαρίσματα του Λίνκολν ή του Ρούσβελτ θα μπορούσε να έχει γεφυρώσει καλύτερα το χάσμα". Παραδέχθηκε ότι πολλοί Αμερικανοί αισθάνονται φοβισμένοι και αποκλεισμένοι από ένα πολιτικό και οικονομικό σύστημα που βλέπουν ότι έχει εδραιωθεί ενάντια στα συμφέροντά τους, και έκανε μια έμμεση μομφή στους Ρεπουμπλικάνους, που βασίζονται σε αυτές τις ανασφάλειες στον αγώνα να τον διαδεχθούν.

"Καθώς η απογοήτευση μεγαλώνει, θα υπάρξουν φωνές που θα μας προτρέπουν να επιστρέψουμε στις φυλές, σε αποδιοπομπαίους τράγους συμπολίτες μας οι οποίοι δεν μοιάζουν με εμάς, ή δεν προσευχόμαστε σαν κι εμάς, ή δεν ψηφίζουν όπως εμείς, ή δεν μοιράζονται το ίδιο υπόβαθρο" είπε ο Ομπάμα είπε. "Δεν έχουμε την πολυτέλεια να πάμε προς αυτή την κατεύθυνση." Ο πρόεδρος επανειλημμένα προσπάθησε να αντιπαραβάλλει τις ζοφερές εκτιμήσεις των Ρεπουμπλικάνων για την κατάσταση του έθνους με τη δική του αισιόδοξη εκτίμηση. Χαρακτήρισε την εκδοχή των αντιπάλων του "αποκύημα της φαντασίας" και υπερασπίστηκε τις αποφάσεις του. Ο Ομπάμα εμμέσως ξεχώρισε τον Ντόναλντ Τραμπ, λέγοντας ότι οι Αμερικανοί πρέπει να αντισταθούν στις εκκλήσεις να στιγματίσουν όλους τους μουσουλμάνους σε μια εποχή απειλών από το Ισλαμικό Κράτος.

Η ομιλία του, ένα μείγμα της συνήθους ευγενούς ρητορικής του Ομπάμα και εντονότερης γλώσσας, προσέλκυσε πιο λίγα χειροκροτήματα από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια. Ο πρόεδρος εμφανίστηκε απελευθερωμένος από την απόφασή του να μην υποβάλει το σύνηθες "μενού" των νομοθετικών προτάσεων, αν και η ομιλία διήρκεσε μία ώρα και τέσσερα λεπτά περισσότερο από κάποια προηγούμενα διαγγέλματα. Ο Ομπάμα μίλησε ανεπίσημα κατά διαστήματα και με περιστασιακές αναλαμπές χιούμορ.

Επέλεξε επίσης τον συμβολισμό για να αναδείξει κάποιες απόψεις του, αφήνοντας μία κενή θέση δίπλα από την πρώτη κυρία, για να συμβολίσει τα θύματα της ένοπλης βίας. Οι υπόλοιπες θέσεις καλύφθηκαν από διάφορους καλεσμένους, συμπεριλαμβανομένου και ενός Σύριου πρόσφυγα. Μεταξύ των προσκεκλημένων ήταν και η Ρεπουμπλικανή Κιμ Ντέιβις από το Κεντάκι, η δικαστικός υπάλληλος που έγινε λαϊκός ήρωας επειδή αρνήθηκε να υπογράψει τα πιστοποιητικά γάμου για ζευγάρια του ιδίου φύλου.

Στην ομιλία του, ο Ομπάμα είπε ότι η Αμερική θα πρέπει να προωθεί την καινοτομία. Ζήτησε μια προσπάθεια για την αντιμετώπιση του καρκίνου, με επικεφαλής τον Αντιπρόεδρο Τζόζεφ Μπάιντεν, ο οποίος έχασε τον γιο του από τη νόσο το περασμένο έτος.

Ο Ομπάμα τέλος, υπερασπίστηκε την προσέγγισή του στο Ισλαμικό Κράτος, χαρακτηρίζοντάς το ως μια επικίνδυνη απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες, που πρέπει να αντιμετωπιστεί, αλλά όχι μια υπαρξιακή απειλή, και όχι μια δύναμη που να δικαιολογεί τη δέσμευση αμερικανικών χερσαίων δυνάμεων στο Ιράκ και τη Συρία.

Ο αμερικανός πρόεδρος είπε επίσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι σε μοναδική θέση να συσπειρώσουν τις άλλες χώρες για να λύσουν τα παγκόσμια προβλήματα, αναδεικνύοντας το έργο του στη σφυρηλάτηση μιας πυρηνικής συμφωνίας με το Ιράν, το ξεκίνημα μιας νέας εποχής στις σχέσεις με την Κούβα, την πίεση για μια παγκόσμια συμφωνία που επιτεύχθηκε στο Παρίσι για την κλιματική αλλαγή και τις προσπάθειες να σταματήσει η εξάπλωση του ιού Έμπολα.

nytimes.com

Διαβάστε περισσότερα