Συνέδριο ΠΑΣΟΚ: παράδειγμα προς αποφυγή

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήθελε να δημιουργήσει προσδοκίες για το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Είχε αφήσει να περιγραφεί μια επανίδρυση του κόμματος. Είχε μιλήσει για δυναμική και θαρραλέα ανάδειξη “νέων” και “άφθαρτων”. Είχε συζητηθεί εκτενώς το ενδεχόμενο αλλαγής του ονόματος του κόμματός του. Και λοιπά, και λοιπά.

Όμως, απεδείχθη στην πράξη πως τίποτα, μα τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έγινε, ή για την ακρίβεια δεν θα μπορούσε να είχε γίνει. Το κατ’

εξοχήν (…με μικρή απόσταση από το δεύτερο) κόμμα-δεινόσαυρος της Μεταπολίτευσης δεν μπορεί και δεν θέλει να επανιδρυθεί, να αυτοακυρωθεί, να επανεφεύρει τον εαυτό του. Δύναται να συλλάβει μόνο το ενδεχόμενο μπαλωμάτων στο business as usual… και να φαντασιώνεται αυτήν την αλλαγή ως “κοσμογονική”.

Οι “νέοι και άφθαρτοι” ήταν τα γνωστά πελατειακά προϊόντα του κομματικού σωλήνα άνευ ετέρων ιδιοτήτων. …Άφθαρτοι μεγαλοφοιτητοπατέρες, που αφήνουν αδιάφορο το σκέλος της κοινωνίας που δεν γνωρίζει περί τίνος πρόκειται και αηδιασμένο το σκέλος της κοινωνίας που γνωρίζει πολύ καλά περί τίνος πρόκειται. Το κόμμα θεωρεί τόσο ηλίθια την κοινωνία και τόσο καθυστερημένους τους ψηφοφόρους πολίτες, ώστε να νομίζει πως θα πουλήσει “ανανέωση” προς τα έξω προτάσσοντας την αποκλειστικά βιολογική νεότητα των εντελώς, έως οστέων τεταπεινωμένων, διαβρωμένων “νεολαίων” του…

Η πολυθρύλητη “βάση” του παλαιού κόμματος, δηλαδή ο πιο σκληρός και εθελότυφλος πυρήνας του παλαιοκομματισμού, επευφημούσε με κραυγές τον πρωθυπουργό του “λεφτά υπάρχουν” και του Μνημονίου του Καστελορίζου… Και οι αρμόδιοι κομματάνθρωποι, αντί να αντιληφθούν το τελεσίδικο διαζύγιο του κόμματος από την κοινωνία, καταλαβαίνουν πως “αυτό είναι το μήνυμα της βάσης”!

Ανάθεμα, δεν είχαν ούτε καν την γενναιότητα και την ευτολμία να προβούν στην συμβολική κίνηση αναγέννησης που συνιστά η αλλαγή του ονόματος του εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσόντος κόμματος! Είναι κωμικό το ότι εν έτει 2013 το κόμμα αυτοπροσδιορίζεται ως “Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα”… Παρά λοιπόν το προσχεδιασμένο τίποτα του συνεδρίου, δεν υπήρξε καμία συστολή στο να ονομασθεί “συντακτικό” (!) το συνέδριο. Απόλυτος και μοναδικός στόχος, το να διατηρηθεί αλώβητος ο μηχανισμός κυβερνητισμού “ΠΑΣΟΚ” ακόμα και σε μικρογραφία, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής ή αυτεπίγνωσης.

Βέβαια, η Ιστορία εκδικείται: ο πρόεδρος του άλλοτε παντοδύναμου ΠΑΣΟΚ θερμοπαρακαλούσε από του βήματος του “συντακτικού συνεδρίου” το κομματίδιο του 6% να συναινέσει στον κεντροαριστερό αρραβώνα… για να λάβει μεγαλοπρεπή σώφρονα χυλόπιτα από το κομματίδιο. Η ατολμία έχει πάντοτε τις συνέπειές της.

Γιατί ενδιαφέρουν όλα αυτά το κοινό του Antinews; Μα, λόγω του απολύτως υπαρκτού κινδύνου να ισχύσουν περίπου τα ίδια (ή, φρίξον ήλιε, και ακριβώς τα ίδια) σε λίγους μήνες και για το “συνέδριο επανίδρυσης” ετέρου τινός κόμματος… Τί γίνεται σε αυτήν την περίπτωση;

Σωτήρης Μητραλέξης