Πελάτες μου...!

Γιατί δεν πρέπει να συνεχίσουμε την κριτική τον Αλέξη Τσίπρα; Γιατί είναι ο κλασικός εκπρόσωπος της νεοελληνικής αφασίας, του ωχαδερφισμού και της προστασίας ενός κράτους που δομήθηκε πάνω στη λογική που λέει ότι όσο περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι και όσο περισσότεροι συνταξιούχοι φτιάχνουν μια καλή, ήσυχη, βολεμένη χώρα η οποία όμως δεν θα πάει ποτέ μπροστά.

Η μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση Τσίπρα δεν είναι η… επανάσταση που χρειάζεται το ασφαλιστικό σύστημα ή ολόκληρη η χώρα. Δεν είναι οι αλλαγές που πρέπει

να γίνουν στο παραγωγικό μοντέλο. Δεν είναι καν οι πρόνοιες για αύξηση των εσόδων στα Ταμεία κι όχι για συνεχείς μειώσεις στις δαπάνες μέσω περικοπών. Η κυβέρνηση της αριστεράς που καμώνεται ότι είναι προοδευτική αυτό που κάνει είναι το εξής: Να δημιουργήσει συνταξιούχους δύο ταχυτήτων, να προκαλέσει πόλεμο γενεών και έναν κοινωνικό αυτοματισμό που θα σαρώσει τα πάντα. Αρκεί να προστατευτεί η πελατεία του. Το δημόσιο να είναι καλά και όλα τα άλλα να καούν. Ένα χρόνο τώρα ουδεμία παρέμβαση έγινε για να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες. Οι φορείς συνεχίζουν να λειτουργούν ακόμη κι αν είναι ανενεργοί, οι εργαζόμενοι δεν έχουν καρέκλες να κάτσουν σε ορισμένες υπηρεσίες ενώ τα νοσοκομεία και τα σχολεία λειτουργούν προβληματικά. Η αξιολόγηση των υπαλλήλων πάει περίπατο ενώ οι αρμόδιοι υπουργοί θέλουν να διορίσουν χιλιάδες χωρίς ιδιαίτερο έλεγχο προκειμένου να φτιαχτεί ο κομματικός στρατός που απαιτείται για να μείνει ο Τσίπρας επί χρόνια στην εξουσία.

Την ίδια ώρα η απόφαση της κυβέρνησης είναι «τσακίζουμε τους νέους συνταξιούχους, προστατεύουμε για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα τους παλαιούς, προκειμένου να τους κοροϊδέψουμε. Και ταυτόχρονα διαλύουμε όποιες εταιρείες και ελεύθερους επαγγελματίες απομένουν όρθιες αυξάνοντας τις εισφορές τους».

Έως και 300% είναι η αύξηση σε ορισμένες περιπτώσεις ενώ τα «μπλοκάκια» τσακίζονται από τη λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ. Και όλα αυτά γιατί; Για δύο λόγους: Ο πρώτος είναι να πούμε στον κόσμο ότι δεν μειώνονται οι συντάξεις. Και ο δεύτερος να μη θίξουμε απολύτως τίποτε από τα κακώς κείμενα στη χώρα αυτή.

Δεν υπάρχει κανένα όραμα για να ανοίξουν νέες θέσεις εργασίας. Δεν υπάρχει καμιά βούληση να ενισχυθεί ο ιδιωτικός τομέας. Αντιθέτως για άλλη μια φορά το Δημόσιο προστατεύεται από τους χειρότερους κρατιστές που είδε ποτέ ο τόπος. Και παράλληλα, έχουμε το εξής εντυπωσιακό. Χιλιάδες συνταξιούχοι που βγήκαν στη σύνταξη πιθανότατα και 35 ή 40 ετών θα συνεχίσουν, κατά την κυβέρνηση, να πληρώνονται κανονικά, χωρίς μειώσεις. Αλλά ταυτόχρονα όσοι εργάζονται σήμερα θα τσακιστούν με αυξημένες εισφορές και σε λίγα χρόνια θα δουν τους κόπους τους να γίνονται συντάξεις, όχι για τους ίδιους αλλά για τις προηγούμενες γενιές. Αυτές που πιθανότατα βολεύτηκαν από διατάξεις ευνοϊκές για εθελούσιες εξόδους με τεράστια μπόνους και συντάξεις άνω των 2.000 ευρώ από τα 40 τους χρόνια.

Το ελληνικό όνειρο υπηρετείται άψογα από μια ακόμη κυβέρνηση. Η μεταπολίτευση συνεχίζεται χωρίς εκπτώσεις, αντιθέτως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί το κράτος που όλοι ονειρεύονται. Ανοίγει το δρόμο για να βολευτούν στο δημόσιο όσο το δυνατόν περισσότεροι, ευνουχίζει τον ιδιωτικό τομέα, χρηματοδοτεί το ασφαλιστικό σύστημα με τους σημερινούς εργαζόμενους που ποτέ δεν θα δουν τη σύνταξη για την οποία πλήρωσαν εισφορές και ευνοεί όσους έφυγαν από την εργασία τους με ελάχιστα χρόνια δουλειάς.

Αποκάλυψη τώρα λοιπόν για τον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι θα πάμε από εδώ και στο εξής. Μια χώρα συνταξιούχων, χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων, χιλιάδων άνεργων στον ιδιωτικό τομέα, με εταιρείες που φυτοζωούν και με τα λαμπρά μυαλά να φεύγουν για μια καλύτερη τύχη. Με το ασφαλιστικό σύστημα να είναι άδικο και να μην μπορεί να διασφαλίσει το μέλλον των εργαζόμενων και των παιδιών τους.

Αργά αλλά σταθερά η κυβέρνηση της αριστεράς απλά συνεχίζει το μεταπολιτευτικό όνειρο. Που κάποια στιγμή θα γίνει σίγουρα εφιάλτης.

Διαβάστε περισσότερα