Ούτε στην χειρότερη χούντα!

Οι τρόποι για να παραμείνει στην εξουσία ένα καθεστώς που χάνει σιγά – σιγά τη δημοκρατική, τη λαϊκή στήριξη είναι τρεις: Ο πρώτος είναι να στελεχώσει τον κρατικό μηχανισμό με «Ταλιμπάν». Δηλαδή δικούς του ανθρώπους που θα πάρουν καίριες θέσεις και με τη σειρά τους θα ελέγχουν τα πάντα, θα διορίζουν, θα κανονίζουν πώς θα λειτουργεί το κράτος. Αν μάλιστα αυτοί οι «Ταλιμπάν» είναι και... γενίτσαροι, δηλαδή προερχόμενοι από άλλους χώρους, αυτό είναι καλύτερο γιατί είναι και πιο φανατικοί.

Ο δεύτερος είναι ο έλεγχος της ενημέρωσης. Στήνεις το δικό σου μαγαζί με ελεγχόμενα media,

έχεις παπαγαλάκια αλλά και πληρωμένα πιστόλια που βαράνε κατά το δοκούν και προσπαθείς όσο μπορείς να ελέγξεις το χώρο. Στα λεγόμενα συστημικά ΜΜΕ βεβαίως έχεις κάνει τις απαραίτητες συνεννοήσεις, τα μυστικά δείπνα με γάτες ή σκυλιά να παρακολουθούν. Έχεις υποσχεθεί τα πάντα στους νταβατζήδες, ακόμη και τα μισά να τους δώσεις είναι ευχαριστημένοι κι αυτοί, ευχαριστημένος κι εσύ.

Κι όταν δεν ελέγχεται πλήρως το μαγαζί των μέσων ενημέρωσης στήνεις και έναν – δύο διαγωνισμούς δήθεν για διαφάνεια, λες ότι θα καθαρίσεις και τα ραδιόφωνα και το ίντερνετ, απειλείς θεούς και δαίμονες, ελέγχεις την κρατική διαφήμιση, στήνεις βεβαίως και μια ΕΡΤ που κοστίζει 180 εκατ. ευρώ το χρόνο με 2% θεαματικότητα και όλα καλά και όλα ωραία.

Ο τρίτος τρόπος είναι η καθυπόταξη της Δικαιοσύνης. Στην αρχή παίρνεις έναν – δύο δικαστικούς, κατά βάση συνταξιούχους. Ενίοτε στους συστήνει και ο φίλος Καραμανλής, όπως καλή ώρα με τον Παπαγγελόπουλο. Επίσης, σου κάνουν «κονέ» με την συνδικαλίστρια – δικαστίνα που ως δια μαγείας γίνεται Πρόεδρος του Αρείου Πάγου και βεβαίως πρωθυπουργός στην υπηρεσιακή κυβέρνηση. Παίρνεις και τον Νικολούδη προκειμένου να πατάξει την... διαφθορά και να σου φέρει (στα χαρτιά πάντα) μερικά δις, αλλά κυρίως να σου φτιάξει το προφίλ του αδιάφθορου και άτεγκτου.

Κι όταν δεν πετυχαίνει πλήρως το κόλπο απειλείς δικαστές, προσπαθείς να ελέγξεις δικαστικές αποφάσεις, κάνεις ένα παιχνίδι με τη Δικαιοσύνη που ούτε η χειρότερη Χούντα δεν θα μπορούσε να κάνει.

Όλα τα παραπάνω είναι... συμπτώσεις. Δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Δεν έχουν σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν γίνονται σε δημοκρατικές χώρες όπως η Ελλάδα παρά μόνο στη χώρα του Κιμ Γιονγκ Ιλ ή στο κράτος του Τσάβες και του Μαδούρο. Στη χώρα μας όλα κυλούν ρόδινα, η νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση τηρεί τους νόμους, σέβεται την ανεξαρτησία των εξουσιών και τις ανεξάρτητες αρχές, δεν έχει μυστικές συναντήσεις με εκδότες, δεν κλείνει συμφωνίες ποτέ, δεν εκβιάζει και δεν απειλεί δημοσιογράφους. Ποτέ μια αριστερή κυβέρνηση δεν θα ανεχόταν να γίνουν όλα αυτά. Μόνο τα... αστικά κόμματα μπορούν να συμπεριφέρονται έτσι.

Στην Ελλάδα του Αλέξη η δημοκρατία βρίσκεται σε διαρκή άνθηση. Ας χαρούμε όλα αυτά που μας προσφέρει η επαναστατική κυβέρνηση της Αριστεράς.

Διαβάστε περισσότερα