Η πράσινη χούντα επανήλθε

Πριν από πολλά χρόνια, όταν οι συνταξιούχοι είχαν φάει χοντρό ξύλο έξω από το Μαξίμου με πρωθυπουργό τον Κώστα Σημίτη, κάποιοι από τους νυν υπουργούς και τα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης είχαν εξοργιστεί και έμπλεοι επαναστατικής διάθεσης είχαν ζητήσει παραιτήσεις. Μιλούσαν για ανάλγητη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και για απολυταρχικό καθεστώς που χτυπά αδύναμους συνταξιούχους και δεν σέβεται ανθρώπους που μόχθησαν μια ζωή.

Βρε πώς τα φέρνει ο καιρός. Χρόνια

μετά οι επαναστάτες χωρίς αιτία έγιναν κυβέρνηση, έγιναν συστημικοί, πήραν τη θέση του Σημίτη, κατέλαβαν τα χειμερινά ανάκτορα του Μαξίμου και άρχισαν να... δέρνουν τους συνταξιούχους. Τι σημασία έχει αν ήταν του ΠΑΜΕ ή όποιου άλλου φορέα; Τι σημασία έχει αν κάνουν κινήσεις εντυπωσιασμού οι του ΚΚΕ; Άλλωστε, αφού οι άλλοι κάθονται στους καναπέδες παρά τη λαίλαπα του ΣΥΡΙΖΑ, κάποιος πρέπει να αντιδράσει.

Αλλά με το ξύλο και τα δακρυγόνα σε βάρος των συνταξιούχων η κυβέρνηση διέβη τον Ρουβίκωνα. Έγινε και επίσημα... ΠΑΣΟΚ, το DNA του πράσινου πολιτικού κατεστημένου που διέλυσε τη χώρα είναι πλέον εδώ και κυβερνά ξανά. Έχει τους υπουργούς της, έχει την καθεστωτική νοοτροπία, χρησιμοποιεί τα επικοινωνιακά κόλπα, τώρα δείχνει και το πραγματικό της πρόσωπο. Φέρνει ένα ασφαλιστικό – λαιμητόμο, δέρνει τους συνταξιούχους που δεν συμφωνούν, επιτίθεται στα κόμματα που ασκούν κριτική, μιλά για διαπλεκόμενα ΜΜΕ όταν κάποιος δημοσιογράφος τολμά με αποδείξεις να ενημερώσει για το τι είναι αυτό το έκτρωμα του Κατρούγκαλου.

Η πράσινη χούντα επανήλθε λοιπόν αλλά είναι πιο... ενισχυμένη. Έχει και ολίγον από καραμανλική βοήθεια, επομένως φιλοδοξεί να «κατσικωθεί» στο σβέρκο μας για πολλά χρόνια.

Το ασφαλιστικό είναι κομβικό σημείο για την πολιτική κατάσταση και το μέλλον της χώρας αυτής. Μαζί με το φορολογικό που θα ακολουθήσει, αν περάσουν «αναίμακτα» τότε θα έχει πετύχει ο κ. Τσίπρας μια μεγάλη νίκη. Θα έχει κερδίσει πολύτιμο χρόνο, θα έχει φτιάξει τον κομματικό στρατό που επιδιώκει, θα χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα για να γίνει ο απόλυτος κυρίαρχος των επόμενων ετών. Αν δεν βγουν στους δρόμους οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί και εν συνεχεία οι αγρότες, τότε θα έχει περάσει χωρίς ούτε καν μια εκδορά το πιο δύσκολο κομμάτι της διακυβέρνησής του. Και τι ειρωνεία. Για λιγότερο σκληρά μέτρα από τα σημερινά έπεσε η κυβέρνηση Σαμαρά. Ή μάλλον την έριξαν και μάλιστα με τη συμβολή Νεοδημοκρατών...

Ας θυμηθούμε τι γινόταν από το 2012. Διαδηλώσεις, ξύλο, διαλυμένη πρωτεύουσα, μπαχαλάκηδες, τρομοκράτες, πολιτικές πιέσεις, μάχες στη Βουλή, κατηγορίες για γερμανοτσολιάδες και μνημονιακούς. Και όλα αυτά με την ευγενική χορηγία της Αριστεράς που σήμερα κυβερνά. Μόνο εκείνη η κυβέρνηση να περνούσε τα λιγότερα και πιο χαλαρά μέτρα που ζητούσαν οι δανειστές πριν ένα χρόνο, η Ελλάδα θα ήταν σε καλύτερη θέση. Ούτε κλειστές τράπεζες, ούτε νέο μνημόνιο, ούτε απαισιοδοξία και απόγνωση, ούτε μια ακόμη χρονιά σε βαθιά ύφεση.

Όμως, κάποιοι επέλεξαν κάτι διαφορετικό. Προφανώς το αριστερό ξύλο είναι διαφορετικό από το δεξιό. Προφανώς όταν ο Τσίπρας δίνει εντολή στα ΜΑΤ είναι μεγάλος ηγέτης αλλά όταν δίνει ο Σαμαράς είναι ανάλγητος δεξιός. Τι άλλο μένει; Να σκάσουν τα λάστιχα από τα τρακτέρ των αγροτών όταν θα κάνουν μπλόκα;

Τι άλλο θα δούμε σε μια χώρα που ξεγελάστηκε με τέτοιο ξεδιάντροπο τρόπο και τώρα πληρώνει τα επίχειρα.

Διαβάστε περισσότερα