Η εφτάψυχη Μεταπολίτευση

Πόσες φορές δεν έχει προαναγγελθεί η πτώση, η αποκαθήλωση, η οριστική λήξη της Μεταπολίτευσης.

Αν θυμάμαι καλά, πρώτος ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ως επικεφαλής του ΚΕΠ, είχε δηλώσει πως μας άφησε χρόνους.

Οι “ειδικοί” της ιστορικής περιοδολόγησης ήταν κάτι παραπάνω από βέβαιοι: τα Μνημόνια θα σημάνουν και το οριστικό τέλος της.

Όλο έμπαινε στην εντατική, όλο κάτι γινόταν και τι γλίτωνε.

Κι ας φώναζαν οι μακρινοί συγγενείς

Το 2015 ήταν η χρονιά που μας έπεισαν πως τα “κακαρώνει” : όσοι είχαν πειστεί πως πάμε για έξοδο από το ευρώ και την ΕΕ, σώρευαν μακαρόνια και ρύζι και τοματοπολτούς, αλλά και λίγο στάρι για τα κόλλυβα της Μεταπολίτευσης.

Κι αυτή σαν να χαμογελούσε υποχθόνια, ήταν πάντα παρούσα, έβρισκε τρόπους διαφυγής από το μοιραίο, μεταλλασσόταν, γινόταν κάτι διαφορετικό, αλλά ταυτόχρονα και κάτι τόσο γνώριμο.

Δεν ήταν μόνο το “σύστημα” που ήταν (και είναι) πανίσχυρο, φτιαγμένο να εντάξει με στοργή στους κόλπους του και τους πρώην οργισμένους πολέμιους, είναι κάτι ακόμη βαθύτερο.

Έχει τη δυνατότητα να δίνει (ή να προσποιείται πως δίνει) ευκαιρίες σε όλους.

Βλέπω φίλους, γνωστούς, διαδικτυακά γνώριμους να κατέρχονται με δίψα για προσφορά στα κοινά.

Με λαμπρά βιογραφικά, με τόνους ιδρώτα, με πεντακάθαρες και δίχως σκιές πορείες. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας.

Αυτοί που θα ενταχθούν στο σύστημα και ίσως το κάνουν και λίγο καλύτερο.

Γιατί πολιτικά μιλώντας, μπορεί τα κόμματα να επιδιώκουν μια επανάληψη της πόλωσης της δεκαετίας του ’80, όμως η κοινωνία είναι όπως πάντα πολύ πιο μπροστά.

Και όλοι αυτοί που θα επανδρώσουν τα συστήματα εξουσίας μετά τις πολλαπλές εκλογές του 2019, πρέπει οπωσδήποτε να έχουν κατά νου και τα δεινά, τα διλήμματα, τα διδάγματα και την “νομοτέλεια” των Μνημονίων.

Κι ας διατηρηθεί η Μεταπολίτευση, που όσα κακά και στραβά είχε, ήταν μια περίοδος ομαλότητας και άνθησης των ελευθεριών, προσωπικών και συλλογικών.

Ας αναλύσουμε την ουσία της, ας την ονομάσουμε ύστερη Μεταπολίτευση κι ας πάμε ένα βήμα παρακάτω.

Και ταυτόχρονα ένα σημαντικό βήμα απομάκρυνσης από “πιστόλια στο τραπέζι”, υπαρξιακά διλήμματα και χαοτικά προτάγματα.

Δεν θα είναι καθόλου μικρό πράγμα.

Πηγή: emo.gr

Διαβάστε περισσότερα