Η χώρα δεν έχει ανάγκη από εκλογές τακτικής και από αριστερά παιχνίδια

Ο κύβος ερρίφθη. Εκλογές στα τέλη Σεπτεμβρίου, το πολύ στις αρχές Οκτωβρίου. Το ομολογούν όλοι, υπουργοί και στελέχη της κυβέρνησης, το λέει εμμέσως και ο Τσίπρας με τις πράξεις του. Μέχρι τότε έχει βάλει κάτω ένα σχέδιο προκειμένου να «σαρώσει» στις κάλπες και ταυτόχρονα να ξεκαθαρίσει το εσωκομματικό τοπίο.

Πρώτο σχέδιο που έχει τεθεί ήδη σε εφαρμογή είναι αυτό

το «παραμύθι» που πουλάει δεξιά κι αριστερά. Ότι δηλαδή είναι ένας «αριστερός πρωθυπουργός που διώκεται από τα συντηρητικά γεράκια της Ευρώπης». Είναι ο μύθος του καλού παιδιού που θέλει να μείνει τίμιος και παρθένος αλλά δεν τον αφήνουν οι κακές παρέες. Έτσι, περνά στον κόσμο την εικόνα του αγωνιστή, την ίδια στιγμή που έχει υπογράψει το χειρότερο μνημόνιο όλων των εποχών, που έχει προβεί σε πρωτοφανείς αντικοινοβουλευτικές και αντισυνταγματικές διαδικασίες και που βεβαίως έχει καταστρέψει τη χώρα. Καμιά 30αριά δις ευρώ κόστισε το παιχνιδάκι Αλέξη – Πάνου και έπεται συνέχεια. Με μια ζημιά που θα ξεπεράσει τα 9 δις ευρώ για την οικονομία, να δούμε μετά τις εκλογές ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο.

Το δεύτερο μέρος του σχεδίου ακούει στο όνομα «πόλεμος στη διαπλοκή». Είναι η παραλλαγή των «νταβατζήδων» που υποτίθεται ότι πολέμησε ο Καραμανλής αλλά και οι υπόλοιποι πρωθυπουργοί από το 1990 και μετά. Βγάζει π.χ. σε δημόσια διαβούλευση το νόμο για τις τηλεοπτικές άδειες με σκοπό όχι να εισπράξει έσοδα αλλά να κλείσει τα υπάρχοντα κανάλια και να μείνει με την ΕΡΤ του Ταγματάρχη και του Τσακνή. Διότι ποια διαπλοκή θα χτυπήσει. Οι καναλάρχες να σηκωθούν να φύγουν θέλουν και να παρατήσουν καταχρεωμένα τα μαγαζιά. Όταν μπαίνουν μέσα 30-40 εκατ. το χρόνο και δεν έχουν ούτε τις αυξήσεις κεφαλαίου να καλύψουν σιγά μη δώσουν λεφτά για τις άδειες. Αφήστε που καιροφυλακτεί η επιτροπή ανταγωνισμού της ΕΕ και άλλα λόμπι των Βρυξελλών που ετοιμάζονται για νέο… βασικό μέτοχο.

Η νέα… μάχη θα δοθεί και σε άλλα μέτωπα. Ο Καμμένος προανήγγειλε συλλήψεις και χθες στη Βουλή σε μια άκρατη δόση λαϊκισμού αποκάλυψε το σχέδιο. Παντού δίκες, πορίσματα, εισαγγελείς. Παντού πλην… ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ γιατί εκεί δεν περνάει τίποτε. Εκεί είναι όλοι… τίμιοι, δεν παίρνουν μίζες, δεν έχουν περιουσίες και λεφτά στο εξωτερικό, κότερα και λοιπά αυθαίρετα.

Αφού λοιπόν προφυλακίσει και κάνα δύο εφοπλιστές θα βγει στην κοινωνία να πει ότι «μπορεί να μην έχετε να φάτε άρτον, όμως, από θέαμα άλλο τίποτε».

Το τρίτο μέρος του σχεδίου είναι το ξεκαθάρισμα στο κόμμα. Θα κάνει συνέδριο ο ΣΥΡΙΖΑ στα μέσα Σεπτεμβρίου, θα φύγουν οι Λαφαζάνηδες και οι λοιποί ακραίοι που έτσι κι αλλιώς δεν θα μπουν στις εκλογικές λίστες και θα μείνει ο Τσίπρας με ένα «καθαρό» κεντροαριστερό κόμμα. Οι Πλατφόρμες θα κάνουν δικό τους κόμμα, πιθανότατα να πάρουν ένα καλό ποσοστό, όμως, ο Τσίπρας φιλοδοξεί να κερδίσει από το διαλυμένο έτσι κι αλλιώς κέντρο και από μια πιθανή προγραμματική συμφωνία με το Ποτάμι για συνεργασία μετά τις εκλογές επί τη βάση του Μνημονίου που και οι δύο ψήφισαν.

Το τέταρτο και τελευταίο μέρος του σχεδίου είναι η υπογραφή συμφωνίας με την τρόικα μέχρι το τέλος Αυγούστου. Πιθανότατα με ένα ακόμη δάνειο – γέφυρα, με κάποια νέα προαπαιτούμενα που όμως θα ψηφιστούν μετά τις εκλογές, όταν ο κόσμος θα έχει… χαζέψει τελείως.

Το νέο Μνημόνιο πριν τις εκλογές θα έχει κάποια… θεωρητική χροιά γιατί τα «αγγούρια» θα αποκαλυφθούν λίγες εβδομάδες αργότερα.

Βεβαίως, μην ξεχνάμε ότι αν γίνουν εκλογές στα τέλη Σεπτεμβρίου ο κόσμος δεν θα έχει καταλάβει ακόμη τη φορολογική λαίλαπα, δεν θα έχει πληρώσει και πολλά, άντε μια δόση του φόρου εισοδήματος ενώ ο ΕΝΦΙΑ μάλλον πάει για τέλη Σεπτεμβρίου. Τα δε χιλιάδες λουκέτα και οι απολύσεις κατά τον χειμώνα αναμένονται.

Δεν είναι τυχαίο ότι η φορολόγηση των αγροτών και οι αλλαγές στις συντάξεις δεν θα ψηφιστούν τον Αύγουστο. Δεν είναι προαπαιτούμενα για τη συμφωνία – γέφυρα είναι όμως απαιτούμενα για την υπογραφή του νέου Μνημονίου.

Ο Τσίπρας επιχαίρει για τη δημοφιλία του, ο κόσμος κοιμάται με τα τσαρούχια αφού ακόμη βλέπει έναν πρωθυπουργό κι έναν Καμμένο να… διαπραγματεύονται σκληρά κι όχι να είναι στα τέσσερα.

Ας πάμε λοιπόν στις εκλογές, που θα φέρουν ακόμη μια – δυο μοναδούλες ύφεσης και ο κόσμος ας αποφασίσει πόσο κορόιδο είναι.

Θα θυμηθεί άραγε τον απίθανο κλαρινογαμπρό Βαρουφάκη και την καταστροφή που έφερε ή θα του δώσει ξανά 140 χιλ. σταυρούς;

Θα θυμηθεί τις κλειστές τράπεζες και την ταλαιπωρία για 50 ευρώ; Θα θυμηθεί την… μάνα της Βαλαβάνη που ήταν η μόνη που πήρε χαμπάρι ότι έρχονται capital controls;

Θα θυμηθεί τις χιλιάδες προσλήψεις ημετέρων; Τα αδέρφια, τα ξαδέρφια και τους συντρόφους στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να αλώνουν την κρατική μηχανή;

Θα θυμηθεί το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης ή τον Τσίπρα που θα έσκιζε τα μνημόνια; Θα θυμηθεί τις ταπεινώσεις της χώρας;

Θα θυμηθεί το σχέδιο Β και τους συνωμότες της δραχμής για τους οποίους ο πρωθυπουργός… δεν ήξερε τίποτε;

Θα θυμηθεί τους Γκαιμπελίσκους της Αριστεράς που διώκουν και στοχοποιούν όποιον έχει αντίθετη άποψη;

Θα θυμηθεί τη Ζωή που πλέον δεν είναι ωραία αλλά που αναδεικνύει τα πολλαπλά προβλήματα ψυχοπαθητικής προσωπικότητας που έχει κάθε ένας από τους ψηφοφόρους;

Θα θυμηθεί την ΕΡΤ των ημετέρων και των γλειψιματιών με τα λεφτά του Έλληνα πολίτη;

Θα θυμηθούν οι αγρότες ότι θα κοιμηθούν με 13% και θα ξυπνήσουν με 26%;

Θα θυμηθούν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι τις νέες μειώσεις στα εισοδήματά τους, την κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος και της πρόνοιας μέσα σε έξι μήνες δημιουργικής ασάφειας;

Υπάρχουν τόσα πολλά για να θυμηθούν, αλλά δυστυχώς το μόνο που τους έρχεται σαν εικόνα είναι ο… Τσίπρας να διαπραγματεύεται «σκληρά». Ασχέτως αν φέρνει χειρότερα δεινά στον τόπο.

Η χώρα δεν έχει ανάγκη από εκλογές τακτικής και από αριστερά παιχνίδια. Έχει ανάγκη από μια σταθερή αναπτυξιακή πορεία μακριά από ανοησίες και λάθη. Με κυβέρνηση της Αριστεράς; Εντάξει, αλλά χωρίς άλλες καταστροφικές κάλπες που θα πληρώσουμε πολύ ακριβά.

Διαβάστε περισσότερα