Γιατί απέτυχε η «φυγάδευση» των Αφγανών συνεργατών της Ελλάδας από την Καμπούλ

Για ανυπέρβλητες δυσκολίες, οι οποίες στάθηκαν εμπόδιο στον απεγκλωβισμό 18 Αφγανών «ελληνικού ενδιαφέροντος», κάνει λόγο τώρα το υπουργείο Εξωτερικών.

Έτσι δίδει τη δική του εκδοχή για την αποτυχία της απομάκρυνσης των Αφγανών που συνεργάστηκαν με τη δύναμη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, η οποία βρισκόταν στη χώρα έως το 2013, και προκάλεσε αιχμηρά σχόλια, ακόμα και για «επιχείρηση - φιάσκο», ολιγωρία και προχειρότητα εκ μέρους της Αθήνας.

Να σημειωθεί ότι η μαζική «εκκένωση»

Δυτικών, καθώς και Αφγανών πρώην συνεργατών τους ξεκίνησε στις 15 Αυγούστου 2021, και ενώ οι Ταλιμπάν είχαν ήδη εισέλθει στην Καμπούλ (από την οποία, βέβαια, ουδέποτε έφυγαν).

Οι περισσότερες Δυτικές δυνάμεις απομάκρυναν άνω των εκατό χιλιάδων ανθρώπων, ενώ η Ελλάδα ακόμα προσπαθεί ακόμα και τώρα, σύμφωνα με τις διαβεβαιώσεις του υπουργείου Εξωτερικών, να μεταφέρει εκτός Αφγανιστάν 18 άτομα.

Γκρίζες ζώνες

Αν και έως τώρα δεν έχουν δοθεί σαφείς διευκρινίσεις σχετικά με ενδεχόμενη συνεννόηση που έπρεπε να είχε εγκαίρως το υπουργείο Άμυνας με το υπουργείο Εξωτερικών, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ είχαν ανακοινώσει την απόσυρσή τους από το Αφγανιστάν ήδη από τον Απρίλιο του 2021, από τα έγγραφα και τις πληροφορίες διπλωματών που δημοσιεύει η εφημερίδα, «Τα Νέα», φαίνεται ότι έγιναν κάποιες επαφές. Ως φαίνεται, ωστόσο, με καθυστέρηση.

Ειδικότερα, για τους δύο Αφγανούς μεταφραστές των ελληνικών ΕΔ, που «κανένας από τους δύο δεν είχε χαρτιά ταυτότητα ή διαβατήριο», αναφέρονται τα εξής: « Οι προσπάθειες ταυτοποίησης του ενός διερμηνέα είχαν ήδη αρχίσει στο ΥΠΕΞ από τις 21 Μαΐου, όταν ήρθε σε επαφή με την ελληνική πρεσβεία στο Ισλαμαμπάντ, με το ΓΕΕΘΑ να απαντά στις 19 Ιουλίου , επιβεβαιώνοντας τα στοιχεία».

Παρ' ότι είναι αδιευκρίνιστο πότε ενημερώθηκε η Αθήνα για τον συγκεκριμένο διερμηνέα, η απάντηση που δίδεται στο υπουργείο Εξωτερικών, τουλάχιστον σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο συντάκτης της έκθεσης, γίνεται με ένα μήνα καθυστέρηση.

«Ο δεύτερος -αναφέρεται στην έκθεση- ήρθε σε επαφή με τις ελληνικές αρχές στις 22 Ιουλίου με επιστολή του, μέσω δικηγόρου, στον υπουργό Άμυνας, Νίκο Παναγιωτόπουλο, που κοινοποιήθηκε και στον υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Δένδια. Στις 11 Αυγούστου το ΓΕΕΘΑ επιβεβαίωσε και τα δικά του στοιχεία».

Οι «δικοί μας» και οι «δικοί τους»

Στη συνέχεια, και ενώ επικρατούσε χάος γύρω και μέσα στο αεροδρόμιο της Καμπούλ, με τις απίστευτες εικόνες ντροπής για τη Δύση, να έχουν μπει Αφγανοί στον διάδρομο προσγείωσης, να τρέχουν δίπλα από τα μεταγωγικά αεροσκάφη, και κάποιοι να έχουν ανέβει σε αυτά, με αποτέλεσμα, με την απογείωσή τους, να πέσουν και να σκοτωθούν, κατέστη δυνατόν να βρεθούν οι Αφγανοί «ελληνικού ενδιαφέροντος» και να μεταφερθούν έξω από το αεροδρόμιο.

Τις προηγούμενες ημέρες, σύμφωνα με όσα ισχυρίζονται οι συντάκτες των εκθέσεων, ένας από τους λόγους που δεν είχαν καταφέρει να εισέλθουν οι Αφγανοί με τις οικογένειές τους εντός του -ελεγχόμενου από τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις- αεροδρομίου της Καμπούλ, ήταν ότι οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί στρατιωτικοί που είχαν επιφορτιστεί τη φύλαξή του, έδιναν προτεραιότητα στους υπηκόους τους και στους «δικούς τους», τους Αφγανούς «αμερικανικού και βρετανικού ενδιαφέροντος».

Χαρακτηριστικά, στις εκθέσεις χαρακτηρίζεται ως «ανυπέρβλητο εμπόδιο το ζήτημα εισόδου στο αεροδρόμιο. Αμερικανοί και Βρετανοί που ήλεγχαν τις πύλες του είχαν δώσει απόλυτη προτεραιότητα στους πολίτες τους και οι μόνοι άλλοι, οι οποίοι κατόρθωναν να εισέλθουν ήταν κάτοχοι ισχυρών διαβατηρίων. Και προστίθεται: Οι Αφγανοί και δη οι μη κάτοχοι διαβατηρίων δεν είχαν καμία τύχη».

Εκκλήσεις στην ΕΕ

Αρχικά, αναφέρεται στις εκθέσεις, οι «ελληνικού ενδιαφέροντος» ήταν δύο Αφγανοί διερμηνείς που συνεργάστηκαν με την ελληνική αποστολή στην Καμπούλ, και οι οικογένειές τους. Συνολικά 10 άνθρωποι. Στη συνέχεια, σε αυτούς προστέθηκαν δύο αξιωματικοί του αφγανικού στρατού που είχαν φοιτήσει στη Σχολή Ευελπίδων, οι οικογένειές τους και ένας σκηνοθέτης . Σύνολο, 18 άτομα.

Προκειμένου να απομακρυνθούν από την Καμπούλ, η Αθήνα ήλθε σε επαφή με σειρά ευρωπαϊκών χωρών που πραγματοποιούσαν αποστολές «εκκένωσης» στο Αφγανιστάν.

Να σημειωθεί πως, έως τότε, η Αθήνα δεν είχε αποφασίσει καν να πραγματοποιήσει μόνη της δική της επιχείρηση «εκκένωσης», στέλνοντας αεροσκάφος, όπως έγινε κατόπιν. Πλην, όμως, τότε ήταν πολύ αργά.

«Το ΥΠΕΞ -αναφέρεται στις εκθέσεις- επιχείρησε με φιλικά διαβήματα σε χώρες της EE, στη Μεγάλη Βρετανία και στις ΗΠΑ, να ζητήσει συνδρομή για τον απεγκλωβισμό τους. Η συνεχής επικοινωνία μας με την EUDEL αποσκοπούσε στη συμπερίληψη των 10 στους καταλόγους των προς απεγκλωβισμό ατόμων. Τα ουσιαστικά προβλήματα των διερμηνέων ήταν πρώτον η έλλειψη ισχυρών ταξιδιωτικών εγγράφων, που επιχειρήθηκε να αντιμετωπιστεί με την έκδοση βεβαιώσεων ταυτότητας αρχικά από το ΥΠΕΞ και στη συνέχεια από την πρεσβεία, και δεύτερον η δυσχερής και εν τέλει αδύνατη πρόσβαση στους χώρους του αεροδρομίου».

Αποστολή πρέσβη

Στη συνέχεια, στην Καμπούλ, στις 25 Αυγούστου, εστάλη ο Έλληνας πρέσβης στο Πακιστάν, Ανδρέας Παπασταύρου.

Κατά την εκδοχή του υπουργείου Εξωτερικών, «το θέαμα κατά την άφιξη στο αεροδρόμιο της Καμπούλ ήταν οικτρό και οι λέξεις χάος ή κόλαση μπορούν να το αποδώσουν έστω κατά προσέγγιση, καθώς άνθρωποι πάλευαν να επιβιβαστούν σχηματίζοντας ουρές σε αεροσκάφη που περίμεναν με τους κινητήρες σε λειτουργία .

Τότε ο πρεσβευτής έλαβε μήνυμα ότι τα λεωφορεία με τους 10 είχαν φτάσει στο αεροδρόμιο και είχαν περάσει. Δεν είχαν φτάσει, όμως, έως τους Αμερικανούς φρουρούς, με τους Ταλιμπάν να τους υποχρεώνουν να αποβιβαστούν και να μετεπιβιβαστούν σε άλλο λεωφορείο, όπου περίμεναν ώρες. Οι προσπάθειες ήταν συνεχείς για την είσοδο του λεωφορείου στον χώρο του αεροδρομίου.

Αποστολή του Παπασταύρου ήταν η άμεση ταυτοποίηση των δύο οικογενειών ευθύς μόλις το λεωφορείο εισερχόταν στο αεροδρόμιο και η επιτάχυνση των περαιτέρω διαδικασιών για την ασφαλή και άμεση αναχώρηση τους.

Τονίζεται, ωστόσο, ότι κανένα μέλος των διαφόρων ξένων αντιπροσωπειών δεν μπορούσε να εξέλθει του χώρου του αεροδρομίου, είτε για να υποδείξει τους δικούς του είτε για να διαπραγματευτεί με τους Ταλιμπάν.

Ο μόνος ο οποίος εξερχόταν από την πύλη για να διαπραγματευτεί με τους Ταλιμπάν ήταν Αμερικανός αξιωματικός, συνοδευόμενους από στρατιώτες. Επέστρεφε κάθε φορά με νέους όρους που έθεταν οι Ταλιμπάν. Μεταξύ αυτών και να δίνεται λεπτομερής κατάλογος με τα ονόματα και τις ιδιότητες των Αφγανών που επιχειρούσαν να μπουν στο αεροδρόμιο.

Έτσι, η είσοδος των 10 δεν κατέστη δυνατή, με αποτέλεσμα να αποχωρήσουν από την περιοχή . Η κατάσταση στο αεροδρόμιο της Καμπούλ γινόταν διαρκώς χειρότερη και «έντονες φήμες κυκλοφορούσαν ότι επίκεινται βομβιστικές επιθέσεις. Έτσι, τα μέλη των διαφόρων διπλωματικών αποστολών άρχισαν να αποχωρούν εσπευσμένα».

Ταυτόχρονα, η αδυναμία παροχής εγγυήσεων ότι ο Παπασταύρου θα μπορούσε να αναχωρήσει από την Καμπούλ είχε σαν αποτέλεσμα να λάβει κι αυτός άδεια να επιστρέψει στο Ισλαμαμπάντ. Και εντολή να επιστρέψει στην Καμπούλ «εφόσον οι συνθήκες ασφαλείας το επιτρέψουν».

Στις 26 Αυγούστου φτάνει στο Ισλαμαμπάντ αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας. Κατά τον ανεφοδιασμό του επιβιβάζεται ο Παπασταύρου, ενώ «ενημερώνεται ο επιτετραμμένος της EE και ζητείται η συνδρομή της EUDEL για ταχεία επιβίβαση των 18 Αφγανών ελληνικού ενδιαφέροντος, εφόσον κατόρθωναν να εισέλθουν στο αεροδρόμιο. Η απάντηση ήταν θετική».

Το αεροπλάνο πετάει για Καμπούλ, ωστόσο «η πολύνεκρη βομβιστική ενέργεια γύρω από το αεροδρόμιο της Καμπούλ το ανάγκασε να επιστρέψει στο Ισλαμαμπάντ, ενώ είχε φτάσει στον εναέριο χώρο της Καμπούλ, ο οποίος έκλεισε λόγω της έκρηξης .

Το αεροσκάφος αναχώρησε τελικά άπραγο για την Αθήνα το Σάββατο 28 Αυγούστου και αφού είχαν εξαντληθεί όλα τα περιθώρια πτήσης προς Καμπούλ και μεταφοράς των 18 Αφγανών».

Οι προσπάθειες δεν σταμάτησαν καθώς επιχειρήθηκε οι 18 Αφγανοί να περάσουν και από τα χερσαία σύνορα Ωστόσο, «οι Ταλιμπάν σκλήρυναν τη θέση τους σε σχέση με τις αναχωρήσεις Αφγανών. Οι ομάδες των Ταλιμπάν έχουν αλλάξει στα σύνορα και κανένας Αφγανός δεν περνάει προς το παρόν», όπως τονίζουν οι διπλωμάτες με άμεση εμπλοκή στην υπόθεση.

Πηγή: lawandorder.gr

Διαβάστε περισσότερα