Εντείνει την «επιχείρηση γοητείας» προς τους ξένους επενδυτές ο Ολλάντ

Σε κυνήγι επενδυτών έχει αποδυθεί ο Γάλλος πρόεδρος ο οποίος ενεργοποίησε ακόμη και το «Στρατηγικό Συμβούλιο Ελκυστικότητας», ένα θεσμό που εγκαινίασε στις αρχές της δεκαετίας του 2000 το δεξιό νεογκωλικό UMP και έκτοτε έμεινε ανενεργός, προκειμένου να «γητεύσει» ξένες επιχειρήσεις να επενδύσουν στη Γαλλία. Στις εργασίες του Συμβουλίου, που πραγματοποιήθηκε χθες στα Ηλύσια Πεδία με τη συμμετοχή περίπου 34 εκπροσώπων πολυεθνικών του εξωτερικού

που δραστηριοποιούνται στη Γαλλία καθώς και σχεδόν σύσσωμο το υπουργικό συμβούλιο, ο Ολλάντ επανέλαβε ακούραστα ό,τι λέει όλες τις τελευταίες εβδομάδες: η Γαλλία «δεν φοβάται τα ξένα κεφάλαια που θέλουν να επενδύσουν στη Γαλλία, δεν θέλει να προστατεύσει εαυτόν σε βάρος του».

Σημείωσε, μάλιστα, ότι παρά τις δύσκολες στιγμές που περνά η γαλλική οικονομία, το 2013 700 αποφάσεις για ξένες επενδύσεις στη Γαλλία λήφθηκαν με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν 30.000 νέες θέσεις εργασίας. Και συμπλήρωσε ότι οι 20.000 ξένες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στο γαλλικό έδαφος απασχολούν δύο εκατομμύρια εργαζόμενους.

Ο Ολλάντ δεν διευκρίνισε από πού προέρχονται τα στοιχεία που χρησιμοποίησε αλλά είναι σαφές ότι επεδίωξε με τον τρόπο αυτό να «απαντήσει» στο θόρυβο που δημιουργήθηκε από τη δημοσίευση μιας έκθεσης στη Σύνοδο των Ηνωμένων Εθνών για το εμπόριο και την ανάπτυξη, που έδειχνε ότι οι ξένες επενδύσεις στη Γαλλία μεταξύ 2007 και 2013 παρουσιάζουν πτώση της τάξης του 77%. Η κυβέρνηση αμφισβητεί την ορθότητα της μέτρησης καθώς έχουν συμπεριληφθεί και σειρά χρηματοπιστωτικών επιχειρήσεων που επηρεάστηκαν άμεσα από την κρίση στην ευρωζώνη, αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι η κατάσταση είναι ανησυχητική.

«Κώδωνα κινδύνου» έκρουσαν με κοινό τους άρθρο στην καθημερινή οικονομική εφημερίδα Les Echos, το Δεκέμβριο, και 50 διευθυντές θυγατρικών ξένων επιχειρήσεων στη Γαλλία (μεταξύ των οποίων οι Coca-Cola, GE, Siemens, HP, Adecco, κλπ), οι οποίοι υποστήριξαν ότι δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να πείσουν τις μητρικές εταιρείες να επενδύσουν στη Γαλλία. Αν και στο συγκεκριμένο άρθρο δεν υπήρχε ξεκάθαρη αναφορά, πολύς λόγος γίνεται για την αρνητική επίδραση που πιθανότατα έχει στις ξένες επενδύσεις η επιβολή φόρου 75% στα πολύ υψηλά εισοδήματα (δηλαδή από ένα εκατομμύριο ευρώ και πάνω ετησίως με το συγκεκριμένο ποσοστό φορολόγησης ν’ αφορά τα ποσά πάνω από το συγκεκριμένο ποσό) και φορολογίας άνω του 35% στις επιχειρήσεις.

Εντούτοις, δεν είναι ακριβώς έτσι. Με την υιοθέτηση της «μεταρρύθμισης» στην αγορά εργασίας, ο Ολλάντ διευκόλυνε τις απολύσεις, όπως ζητούσαν οι εργοδότες, συρρίκνωσε τα δικαιώματα των εργαζομένων, άνοιξε το δρόμο στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου και με δυσμενέστερους όρους για τους εργαζόμενους, προχώρησε στην ελαστικοποίηση της εργασίας. Με δύο λόγια «έλυσε τα χέρια» των επιχειρήσεων από το σχετικά αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε στη Γαλλία ενώ έχει αυξηθεί και το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης και συζητιέται περαιτέρω αναμόρφωση.

Επίσης, θα πρέπει να υπενθυμιστεί ότι τη χρονιά που ανέλαβε ο Ολλάντ μια σειρά από πολύ γνωστούς εκπροσώπους του γαλλικού κεφαλαίου, που εκπροσωπούν την αφρόκρεμα των μεγάλων γαλλικών επιχειρήσεων είχε, με ανοιχτή επιστολή, προσφερθεί να πληρώσει αυξημένη φορολογία για να στηρίξουν τη γαλλική οικονομία. Έθεταν, όμως, σαφώς ζήτημα στήριξης των γαλλικών επιχειρήσεων έναντι των ξένων. Έκτοτε συχνά εκπρόσωποι του γαλλικού επιχειρηματικού κόσμου δεν κρύβουν τη δυσφορία τους για την πτώση της ανταγωνιστικότητας των γαλλικών εξαγωγών. Και αυτήν τη δυσαρέσκεια συμπυκνώνει και η πρόταση του Γάλλου υπουργού Βιομηχανικής ανασυγκρότησης για υποτίμηση του ευρώ που θα πάψει να είναι έτσι μόνο στα «μέτρα» της Γερμανίας.

Μάρκο Πόλο

Διαβάστε περισσότερα