Δια της εις άτοπον απαγωγής

Λίγες ώρες απομένουν, για την πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση στη μεταπολιτευτική Ελλάδα και πολλοί ακόμα συμπατριώτες μας δεν έχουν αποφασίσει, τι θα ρίξουν στην κάλπη, επηρεασμένοι από τα δεινά που άφησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Σ’ αυτούς τους συμπατριώτες θέλω να απευθυνθώ, λέγοντάς τους να χρησιμοποιήσουν την αλάνθαστη, διαχρονική και ασφαλή ταυτόχρονα μέθοδο εξαγωγής συμπερασμάτων, την διά της εις άτοπον απαγωγής και την επιλογή με όσο το δυνατό μεγαλύτερη προσέγγιση του πολιτικού φορέα, που θα οδηγήσει τη

χώρα  σε ασφαλή μονοπάτια και όχι επικίνδυνες ατραπούς.

Σύμφωνα λοιπόν με τη μέθοδο αυτή και για συγκεκριμένους λόγους, πρέπει να αποκλειστούν ένας ένας οι πολιτικοί σχηματισμοί που δεν καλύπτουν βασικούς όρους της επιθυμητής πορείας της πατρίδος μας, όπως αυτή έχει καταγραφεί μέσα από συνεχείς και επί μακρόν δημοσκοπήσεις, όπου φαίνεται καθαρά η επιθυμία παραμονής στην ευρωζώνη.

Αρχίζοντας λοιπόν από τα δεξιά προς τα αριστερά σκιαγραφούμε με λίγα λόγια:

Χρυσή Αυγή: Όταν κουβεντιάζουν και δε δέρνουν ουδέποτε μιλούν για την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης. Δικαίωμά τους.

Ανεξάρτητοι Έλληνες: Είναι τόσο ανεξάρτητοι- κατηγορώντας όλους τους άλλους- πιστεύοντας στο δόγμα εντός εκτός και επί τα αυτά και έτερον ουδέν και ως αντιμνημονιακοί θα καταγγείλουν το μνημόνιο, αλλά παραμένοντας εντός ευρωζώνης. Όμως   εδώ μιλούμε για πολιτική και όχι για πολιτικό τυχοδιωκτισμό του τύπου όλα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω αλλά χωρίς μαχαίρι.

ΛΑΟΣ : Ξεπουπουλιάζεται καθημερινά και δεν ξέρει πώς να μαζέψει τα πούπουλα με πολιτικό λόγο άξιο ψυχιατρικής  έρευνας. Ακόμα δεν κατάλαβα τι θέλει και ούτε πρόκειται.

Δημιουργία Ξανά: Αποτυχημένη νεοφιλελεύθερη πολιτική του παλαιο-Μάνου. Τίποτα άλλο.

ΠΑΣΟΚ: Δεν χρήζει σχολιασμού, γιατί ως επικίνδυνο για τον τόπο δε θα έπρεπε να υπάρχει, αλλά αυτό επιμένει και προσπαθεί να σταθεί στα πόδια του, φτύνοντας στον κόρφο του άλλο κακό να μην το βρει.

ΣΥΡΙΖΑ: Της αριστεράς και της προόδου, θεωρεί πρόοδο τις επανακρατικοποιήσεις, την πρόσληψη στο άρρωστο δημόσιο 100.000 δημοσίων υπαλλήλων, με τι άραγε χρήματα και εκ ποιας πηγής, αφού ούτε θα φορολογεί, ούτε θα «χαρατσώνει», ούτε φυσικά θα προσφύγει στο ταμείο των εταίρων Ευρωπαίων, παρά μόνο σαν ζήτουλας και ακροβατεί επικίνδυνα τόσο στα οικονομικά όσο και στα εθνικά θέματα ( εθνικό νόμισμα δηλαδή επιστροφή στη δραχμή, λαθρομετανάστες, άμυνα, ασφάλεια κλπ), παρασέρνοντας το λαό στην επικινδυνότερη απ’όλες επιλογή για τον τόπο.

ΚΚΕ: Πιστό στις παραδόσεις του επιζητεί λίγα έδρανα στη βουλή για να συνεχίσει τις ασκήσεις εδάφους απεργίας πορείας και απορίας.

Τελευταία άφησα τη Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, η οποία με τα όποια λάθη του παρελθόντος εκφέρει σήμερα ρεαλιστικό πολιτικό λόγο με θέσεις και νούμερα και ως προς το διακύβευμα της παραμονής στην ευρωζώνη αλλά και ως προς τα προβλήματα της καθημερινότητας με πρόγραμμα εφικτό σταθερότητας, ανάκαμψης και εν τέλει ανάπτυξης της χώρας μας, μέσα στην οποία οι πολ

Keywords
Τυχαία Θέματα