Sudden Strike 4

Χαρά, Διασκέδαση και Γνώση!

H σειρά Sudden Strike, το underdog εξ ανατολάς, είχε πάντα ως στόχο να φωτίσει την tactics πλευρά των strategy games ξεφεύγοντας από την παραδοσιακή base building νόρμα του είδους. Ήταν πρωτοποριακή η σύλληψη -και αντίστοιχα η εκτέλεση- της αξιοποίησης πεπερασμένου αριθμού δυνάμεων για την επίτευξη

των αποστολών, εκμεταλλευόμενοι ταυτόχρονα εξοπλισμό που άφηνε ο εχθρός. Τα δύο πρώτα παιχνίδια έχουν αφήσει για τα καλά το στίγμα τους στο είδος (το τρίτο καλύτερα να μη το συζητάμε) και η επιστροφή, φέτος, με το τέταρτο installment δε μπορούσε παρά να μας γεμίσει χαρά. Χαρά, η οποία έγινε ενθουσιασμός, μιας και η κεντρική ιδέα του παιχνιδιού παρέμεινε αναλλοίωτη, ενώ δεν απεμπόλησε τις βασικές αρχές του gameplay κυνηγώντας online χίμαιρες, ευτελίζοντας τον πυρήνα της βασικής campaign.

Έχουμε το διοικητή μας, τις μονάδες μας, ένα σχέδιο από το επιτελείο στρατού και τη μιζέρια που σκόρπισε ο Μεγάλος Πόλεμος στα θέατρα πολέμου της Ευρασίας. Η επιδίωξη είναι ο ρεαλισμός και χρήση των λίγων διαθέσιμων πόρων, μαζί με κάποιες σποραδικές ενισχύσεις και ό,τι αρπάξουμε από τον αντίπαλο, με τις οποίες θα ζήσουμε και θα πεθάνουμε. Στις 21 πίστες του campaign (7 για κάθε μεγάλο άξονα), θα μεταφερθείτε σε -αρκούντως- ιστορικά ακριβείς μάχες, που κάθε μία είχε μεγάλη ή μικρότερη σημασία για την τελική έκβαση του πολέμου ( Στάλινγκραντ, Επιχείρηση: Overlord, Falaise Pocket, Κursk, Mάχη των Αρδεννών) παίρνοντας μια καλή γεύση πολεμικής ατμόσφαιρας.

Εμμένουμε στην ιστορική ακρίβεια των μαχών, καθώς κάθε αποστολή ξεκινά με ένα ιστορικό αντικειμενικό κείμενο και κλείνει με ένα υποκειμενικό (μια σελίδα από ένα τυχαίο ημερολόγιο ενός τυχαίου στρατιώτη) καλύπτοντας διττό ρόλο, ενημερωτικό και συναισθηματικό. Επιπλέον, μετά το πέρας της κάθε αποστολής ανοίγει στα extras ένα βίντεο με ντοκουμέντα της εποχής, εμβαθύνοντας ακόμα περισσότερο στη σημασία των μαχών αυτών. Χαιρετίζουμε τέτοιες πρωτοβουλίες, γιατί πίσω από την προσπάθεια αποτύπωσης γεγονότων που έπνιξαν στο αίμα μια ολόκληρη ήπειρο, υπάρχει μια ενθάρρυνση για αναζήτηση γνώσης. Είναι σημαντικό κατά τη γνώμη μας, όταν αναλαμβάνουμε το ρόλο ενός εικονικού «στρατηγού», με αναφορά σε πραγματικά γεγονότα, να ξέρουμε τι είχε διακυβευτεί τότε και να εμπλουτίζουμε το γνωσιακό μας ορίζοντα. Την αφορμή για μελέτη και διάβασμα, που οδηγεί σε γνώση και σχηματισμό άποψης, οφείλουμε να την υποστηρίζουμε, ειδικά όταν προέρχεται από ένα videogame.

Όπως αναφέραμε, οι πυλώνες του gameplay είναι ο ρεαλισμός, στα πλαίσια ενός videogame, και η τακτική χρησιμοποίηση των πόρων μας. Τα δύο στοιχεία αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοενισχύονται πετυχημένα, δημιουργώντας ένα απολαυστικό μείγμα δυσκολίας και «ωμής» αποτύπωσης του πολέμου. Από τη μία ο ρεαλισμός δίνει στις μονάδες προσωπικότητα, αφού η ταχύτητα, το βάρος, ο ρόλος και η βλητική τους ικανότητα οδηγεί στη αναζήτηση του σωστού τρόπου αξιοποίησης των. Από την άλλη, ο αριθμητικός περιορισμός κάνει αυτή την αναζήτηση, ανάγκη, πιέζοντας τον παίκτη να εκμεταλλευτεί μέχρι και τον τελευταίο οπλίτη.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που η προωθημένη μονάδα πεζικάριων λειτούργησε ευεργετικά, αποψιλώνοντας τον εχθρό και «αφράτεψε» το έδαφος για να περάσουν τα άρματά μας. Το μεγάλο παράσημο του παιχνιδιού είναι πως καταφέρνει να αναγκάσει τον παίκτη να μάθει να χρησιμοποιεί όλη τη γκάμα των μονάδων του, να μάθει τις ειδικές τους ικανότητες και να εξαφανίσει τακτικές τύπου «απλώνω τα Panzer στο πεδίο μάχης και τα κάνω όλα… Blitzkrieg». Αρωγός σε αυτό το σπάνιο φαινόμενο για strategy είναι η επιλογή να βάλει η ομάδα ανάπτυξης καύσιμα και πυρά τα οποία τελειώνουν (κάνοντας, μάλλον επίτηδες, την ανατροφοδότηση δύσκολη), ωθώντας τον παίκτη να σκεφτεί για το αν θα μεταφέρει τον ουλαμό (σπάνια την ίλη) από τη μία μεριά του χάρτη στην άλλη.

Οι διμοιρίες των πεζών δεν θέλουν καύσιμα, ενώ σπάνια ξεμένουν από πυρά, ανεβάζοντας έτσι την τακτική τους σημασία στο πεδίο της μάχης. Ακόμα και η φύση των χαρτών, είτε μιλάμε για ρημαγμένα αστικά τοπία είτε για ελώδεις στέπες είτε ακόμη και για ανοικτά πεδία, προωθούν την πλήρη αξιοποίηση των σωμάτων μας. Η πετυχημένη χρήση του cover system μέσα σε κτίσματα, πυκνά δάση, σιτοβολώνες κ.λπ. δίνει και άλλες αφορμές να κοιτάξουμε προς τα πιο «εύθραυστα» και ευκίνητα κομμάτια της δύναμής μας αν θέλουμε να εφαρμόσουμε κυκλωτικές και αιφνιδιαστικές τακτικές. Το Πεζικό, το Εφοδιασμού Μεταφορών, το Πυροβολικό, το Μηχανικό βρίσκονται (και η αεροπορία σε μικρότερο βαθμό) στο παιχνίδι και παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο με αυτό του...Ιππικού (Τεθωρακισμένα). Είναι ασυνήθιστη αυτή η ισορροπία και αν δεν είχαμε κάποια προβλήματα, που θα εξηγήσουμε παρακάτω θα μιλούσαμε για έναν κλασικό τίτλο.

Δεν υπάρχουν ξεχωριστά στατιστικά (πλην της ζωής και των πυρομαχικών τους) αναλυτικά για κάθε μονάδα, αλλά μετράει πάρα πολύ ο τρόπος αντιμετώπισής τους και το line of sight. Κοινώς, καλή τύχη αν πάτε να συγκρουστείτε με ένα ατσάλινο τιτάνα 65 τόνων Elephant- Ferdinand κατά μέτωπο. Μεγάλη σημασία παίζει η επιλογή στην αρχή της αποστολής ο διοικητής που θα διαλέξετε -και κατ’ επέκταση τα Perks που θα συνοδεύουν αυτή την επιλογή. Αν, για παράδειγμα, επιλέξετε τους «μαύρους» Guderian ή Zhoukov, αλλάζει το αρχικό Line-up των δυνάμεών σας και τα Perks σχετίζονται με την αξιοποίηση αυτών. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, ολοκληρώνοντας τις αποστολές της campaign, ανάλογα με την επίδοσή σας σε συγκεκριμένα tasks (περίθαλψη τραυματισμένων, διάλυση αρμάτων από το πλάι και πίσω, δολιοφθορές από ψηλά) κερδίζετε από ένα έως τρία αστέρια, με τα οποία εξαγοράζετε τα Perks του κάθε διοικητή.

Η δεξαμενή είναι κοινή, οπότε αν κρίνετε πως σε μία αποστολή θα βοηθούσε αν ενισχύατε το πεζικό (π.χ. Στάλινγκραντ), τότε μπορείτε να το κάνετε χωρίς φόβο, αφού τα perk point υπάρχουν στοκαρισμένα. Τα passive perks, όπως και αυτά που «αγοράζετε», μόνο μικρής σημασίας δεν είναι, μιας και επιλογές, όπως η οχύρωση με σακιά των αρμάτων και του πυροβολικού, ο γρηγορότερος ανεφοδιασμός των μονάδων, ο εμπλουτισμός του πεζικού με αντιαρματικές μονάδες -για να δώσουμε μερικά παραδείγματα- μπορεί να γυρίσουν τη ροή της μάχης προς το μέρος σας, ακόμα και όταν οι δυνάμεις σας είναι εμφανώς λιγότερες. Οι χάρτες μπορεί να μην είναι τεράστιοι, έχουν όμως τον απαραίτητο πλουραλισμό και είναι έτσι δομημένοι, ώστε να αφήνεται περιθώριο για πολλαπλές κα διαφορετικές προσεγγίσεις, ενώ τα περιβάλλοντα -αστικά κα υπαίθρια- είναι όμορφα αποτυπωμένα. Δεν έχουν κάτι το σπουδαίο τα γραφικά του παιχνιδιού, πέραν του ότι είναι όμορφα και τη διαφορά κάνουν τα εφέ εκρήξεων και ο ήχος, που μας βάζει για τα καλά στη ατμόσφαιρα.

Αν και κάπως κλισέ οι ατάκες των μονάδων μας, είναι στη μητρική γλώσσα της κάθε παράταξης και προσθέτουν μια ευχάριστη νότα. Ακόμα πιο ευχάριστη νότα είναι για τον γράφοντα η ύπαρξη «pause». Αγαπάμε τίτλους με pause, έτσι απλά! Το campaign είναι πραγματικά πλήρες, με αποστολές ποικίλης υφής και δυσκολίας (το Σοβιετικό κρατάει τα ηνία) και θα σας χαρίσει ένα γεμάτο εικοσαώρο, ερχόμενο σε πλήρη αντίθεση με το Skirmish και Multiplayer, που είναι ελαφρώς "άγευστα", παρέχοντας τέσσερις χάρτες (συν έναν του DLC) βάζοντας του παίκτες αντικρυστά, μέχρι τέσσερις ανά χάρτη, με πλήρη ισορροπία να διεκδικήσουν τα capture point και να κερδίσουν. Είναι τόσο safe και αχυρένια, χωρίς ιδιαίτερα και κρυφά σημεία στους χάρτες, που κατέστησε την εμπειρία μας -σε σχέση με τον κορμό του παιχνιδιού- αδιάφορη. Σαν την Ελβετία εκείνης της περιόδου ένα πράγμα (που δεν ήταν αδιάφορη μιας και γινόταν τρελό χρηματικό και κατασκοπικό αλισβερίσι, αλλά καταλαβαίνετε πώς το εννοούμε).

To mulitplayer είναι επίσης προβληματικό τεχνικά και μοιάζει τόσο άδειο, σαν να πέρασαν από πάνω του Stukas, ΜiGs και Spitfires και τα διέλυσαν όλα. Μην ασχοληθείτε και πολύ. Δυστυχώς, την άψογη εικόνα του παιχνιδιού τη χαλούν τρία πράγματα, βασικότατα για να θεωρηθεί ένα RTS (η RTT, αν προτιμάτε) κλασικό. Το pathfinding είναι πραγματικά προβληματικό, με τα άρματα να τρακάρουν μεταξύ τους (ξοδεύοντας και καύσιμα) όταν πρέπει να κινηθούν σε στενότερους θύλακες, κάνοντας τη διαχείρισή τους προβληματική. Τον δε ανεφοδιασμό τους από τις μονάδες υποστήριξης είναι σε σημεία εφιαλτικό (εδώ θα βοηθούσε ένα auto refill κουμπί, αλλά τέλος πάντων). Υποτίθεται θα βελτιωνόταν με κάποιο patch, αλλά μέχρι στιγμής δεν είδαμε κάποια αλλαγή.

Αυτόματα οδηγούμαστε στη δημιουργία υποομάδων για να καταφέρουμε να διαχειριστούμε τα «ατσάλινα άτια» μας. Παρεμφερές πρόβλημα είναι και η ανυπαρξία «κλασικών» formations, που θα βοηθούσε στην τακτική προέλαση των δυνάμεών μας -ειδικά όταν θέλουμε να προστατεύσουμε τις squishy μονάδες, και υιοθετήθηκε ένα άβολο σύστημα με το σύρσιμο το ποντικιού, όπου σχηματίζουμε την «επιθυμητή» διάταξη. Άβολο και μπλεγμένο σύστημα, που αν συνδυαστεί με το κακό pathfinding (που αν ήταν καλό, θα βοηθούσε στην εύκολη τακτοποίησή τους) δημιουργεί αχρείαστους πονοκεφάλους. Το UI θα μπορούσε να είναι λίγο πιο καθαρό, αναφορικά με την επιλογή των μονάδων και το zoom out της κάμερας λίγο μεγαλύτερο.

Το τελευταίο και σημαντικότερο αγκάθι είναι, όμως, η «στατική» AI. Υπάρχουν στιγμές που θα κινηθεί ορθώς, κτυπώντας με σωστό τρόπο και τις σωστές μονάδες, αλλά είναι πολλές φορές (που αποτελούν και το μόνο σημείο ανισορροπίας του gameplay), που θα έχει πάρει φωτιά το πυροβολικό μας, βάλλοντας σε αμυντικούς σχηματισμούς της AI και δε θα κουνιέται φύλλο. Καμία κυκλωτική προσπάθεια, καμία αντίληψη των κινήσεων μας. Να ξεκαθαρίσουμε πως τη μέτρια AI θα την αγνοείτε τις περισσότερες φορές, ενόσω θα έχετε βυθιστεί σε στρατηγικό και πολεμικό οίστρο, αλλά σε συγκεκριμένα σημεία η ανικανότητά της να ανταποκριθεί προκαλεί θυμηδία και λύπηση. Μοιάζουν οι αποστολές περισσότερο σαν ένας γρίφος με διάφορες λύσεις, παρά σαν ένα δυναμικό πολεμικό περιβάλλον, αλλαγών και ανατροπών.

Δηλώνουμε απόλυτα γεμάτοι από την εμπειρία μας με το Sudden Strike 4 και το συστήνουμε ανεπιφύλακτα σε όποιον αναζητά ένα δύσκολο, με μικρή learning curve RTT, το οποίο υποστηρίζει «ανερυθρίαστα» τις gameplay ρίζες του. «Ρεαλισμός» και τακτική σε πρώτο πλάνο, στο αιματηρό Θέατρο του Β Παγκοσμίου πολέμου.

Το review βασίστηκε στην PC έκδοση του παιχνιδιού.

pcps4mac os x Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!Click to open image!
Keywords
Τυχαία Θέματα