Matterfall

Blink and you missed it.

Βρισκόμαστε λίγο μετά τα μέσα του 2017 και η Housemarque έχει ήδη κυκλοφορήσει το δεύτερο της παιχνίδι. Το φινλανδικό στούντιο έχει καταφέρει κάτι αξιομνημόνευτο: Από το 2010 παραδίδει περισσότερους από έναν τίτλο κάθε χρόνο με την κλασική συνταγή της εταιρίας, αφού το ένα μετά το άλλο τα παιχνίδια της, είναι κατά κύριο λόγο 2D twin-stick shooters. Φαίνεται ότι οι Φινλανδοί έχουν βρει την... κότα με τα χρυσά αυγά και την κρατάνε γερά. Το Matterfall είναι ένα ακόμα από αυτά τα παιχνίδια, που "φωνάζουν" Housemarque, και ενώ δεν είναι σε καμία περίπτωση το επόμενο

Stardust, πάσχει από λάθη που θα περίμενε κανείς να έχει λύσει ένα στούντιο με bachelor, master, ντοκτορά και Νόμπελ επάνω στο είδος.

Το υποτυπώδες σενάριο, που υπάρχει μόνο και μόνο για να δικαιολογήσει τις εικαστικές επιλογές που έχουν γίνει, θέτει στον έλεγχο του παίκτη την Avalon Darrow, μια υπέρ-στρατιώτη με ειδικές ικανότητες λόγω της στολής της. Σκοπός της είναι να προστατεύσει την ανθρωπότητα από μια εξωγήινη ύλη ονόματι “Smart mater”, η οποία ελέγχει τα robot και τα στρέφει εναντίον των ανθρώπων. Από εικαστικής άποψης το παιχνίδι τα πάει καλά, με όμορφα περιβάλλοντα και καλοσχεδιασμένους εχθρούς, που παρουσιάζονται πάντα με έντονα κόκκινα χρώματα είτε αυτοί είναι turrets που έχουν στηθεί στρατηγικά για να πυροβολήσουν τον παίκτη στη πλάτη, μόλις περάσει από κάποια πόρτα, είτε είναι μια μίξη terminator με... black widow.

Όντας παιχνίδι της Housemarque, το πανέμορφο, πολύχρωμο εικαστικό με τα φανταχτερά χρώματα και τα εκατοντάδες pixels που καταλήγουν να γίνονται οι εχθροί όταν καταστραφούν (voxel effects), εντυπωσιάζει. Σε συνδυασμό με τα 60 fps καρφωμένα και ακατέβατα ακόμα και όταν στην οθόνη εμφανίζεται ένα συνονθύλευμα από εχθρούς που πεθαίνουν, πυροβολούν και κάνουν spawn, το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον ετνυπωσιακό. Είναι απορίας άξιο το πώς η εταιρία έχει καταφέρει να πετύχει κάτι τέτοιο ακόμα και στις βασικές εκδόσεις του PS4.

Σε ό,τι αφορά το gameplay, το Matterfall είναι ένα side scrolling, 2D, twin-stick shooter, που δεν χαρίζεται στον παίκτη, είναι δύσκολο και με την πρώτη ευκαιρία θα προσπαθήσει να τον εξουδετερώσει με κάθε τρόπο. Αυτό φαίνεται καθ' όλη τη διάρκειά του, από τα μικρά εκνευριστικά turrets που έχουν τοποθετηθεί στις γωνίες, τα δεκάδες drones που κάνουν spawn ξαφνικά, μέχρι τα σαδιστικά δύσκολα τελευταία bosses. Θεωρούμε, όμως ότι η δυσκολία στο παιχνίδι είναι εσκεμμένα τόσο υψηλή ούτως ώστε να καλύψει το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης περιεχόμενου (βλ. παρακάτω).

Το πρώτο πράγμα που παρατηρήσαμε είναι πως η καμπύλη εκμάθησης κάθε άλλο παρά εκθετική είναι. Μερικά σύντομα tutorials στην πρώτη πίστα και αμέσως-αμέσως ο παίκτης βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν αφόρητο αριθμό εχθρών, σε ένα περιβάλλον όπου θα πρέπει την ίδια στιγμή να χρησιμοποιεί τέσσερα κουμπιά. Με το controller maping να είναι εξαιρετικά άβολο μέχρι να το συνηθίσει ο παίκτης -κάπου μετά το πρώτο boss fight- και τη δυνατότητα να δεχτεί μόλις τέσσερα χτυπήματα, τα συνεχόμενα checkpoint loadings είναι μονόδρομος στο παιχνίδι της Housemarque.

Σημαντικό ρόλο παίζει η ικανότητα του παίκτη για multitasking, αφού υπάρχουν σημεία που πρέπει να αποφύγει εχθρικά πυρά, να χρησιμοποιήσει τις βασικές ικανότητες για dash και double jump, αλλά και τις δευτερεύουσες λειτουργίες του όπλου για την ενεργοποίηση πλατφορμών, όλα μέσα στο ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο μερικών δευτερολέπτων. Ο τίτλος απαιτεί μεγάλη προσοχή, ωστόσο υπάρχουν σημεία όπου το gameplay χαλαρώνει τους ρυθμούς του όπως στις περιοχές με μηδενική βαρύτητα. Ευτυχώς, διαπιστώσαμε ότι υπάρχει μια σχετική ισορροπία ανάμεσα στα εξουθενωτικά φρενήρη σημεία και σε άλλα που είναι πιο χαλαρά και επιτρέπουν στον παίκτη να "ανασάνει".

Το Matterfall διαθέτει τρία βασικά στάδια, τα οποία χωρίζονται σε τέσσερα μικρότερα levels, με το τελευταίο εξ αυτών αποτελεί boss fight. Στα τρία πρώτα levels, κάθε φορά, ο παίκτης συναντάει -πέρα των εχθρών- και μερικά δείγματα υποτυπώδους platforming, ενώ πάντα ο βασικός στόχος είναι η συλλογή πόντων και η αύξηση του πολλαπλασιαστή. Εν τέλει, το παιχνίδι μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα σε δύο ώρες από κάποιον που είναι εξοικειωμένος με τα παιχνίδια της εταιρίας ενώ δεν θα χρειαστούν πάνω από 3 τρεις για κάποιον που δεν έχει καμία επαφή με αυτού του είδους τους τίτλους.

Δυστυχώς, πέρα από την αύξηση του σκορ για το σκαρφάλωμα σε υψηλότερες θέσεις των leaderboards δεν υπάρχει κανένας λόγος να επιστρέψουμε στο παιχνίδι μετά την ολοκλήρωσή του, γεγονός που εκμηδενίζει το replay value. Ως μεγάλο φάουλ από την εταιρία θεωρούμε την έλλειψη κάποιου time trial, κάποιου arcade mode, κάποιου survival, mayhem... έστω κάτι το οποίο θα έδινε λόγο για επιστροφή στον τίτλο για λίγο χρόνο ακόμα.

Δεν θα έλεγε κανείς πως το Matterfall είναι μια από τις καλές στιγμές στην πορεία της Housemarque. Ενώ παρουσιάζει ενδιαφέρον, με τις κλασικές πλέον μάχες στο 2D περιβάλλον που μας έχει συνηθίσει το στούντιο και με το πανέμορφο εικαστικό, αυτό χάνεται αμέσως μετά τα πολλαπλά resets και τη σαδιστική δυσκολία, ενώ όσοι προλάβουν να συνηθίσουν και γοητευθούν από τη δυσκολία του, θα βρεθούν πολύ σύντομα μπροστά στο end game.

Τα leaderboards δεν αποτελούν παρά μόνο δικαιολογία από μεριάς developers για επανάληψη. Αν ήθελε το Matterfall να κρατήσει τους παίκτες του για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα όφειλε να διαθέτει κάτι περισσότερο. Η έλλειψη χρόνου και μειωμένου budget σε σχέση με άλλους τίτλους της εταιρείας είναι στοιχεία εμφανή παντού και η αγορά δεν έχει ιδιαίτερη ανάγκη από έναν ακόμα 2D twin-stick shooter τίτλο -πόσο μάλλον από έναν που δεν στέκεται στο ύψος του ονόματος των δημιουργών του και των προηγούμενων προσπαθειών τους.

ps4
Keywords
Τυχαία Θέματα