Horizon Forbidden West | Review

To Horizon Zero Dawn ήταν το πρώτο βήμα της Guerrilla σε ένα εντελώς νέο είδος τίτλου για το studio και θα το χαρακτηρίζαμε επιτυχημένο παρά τα προβλήματα και τις ελλείψεις που είχε. Βέβαια με τον τρόπο που έκλεισε σεναριακά, εύλογα γεννάται το ερώτημα πώς θα μπορούσε η Guerilla να δημιουργήσει με το Horizon Forbidden West ξανά τον ενθουσιασμό που ένιωσαν οι παίκτες όταν ήρθαν σε επαφή για πρώτη φορά με τον κόσμο της Aloy, τις μηχανές,

Η έναρξη του Horizon Forbidden West παρουσιάζει την Aloy να περιγράφει την τωρινή κατάσταση του κόσμου. H χλωρίδα και η πανίδα καταστρέφονται ημέρα με την ημέρα, οι μηχανές είναι εκτός ελέγχου με αποτέλεσμα η επιβίωση των ανθρώπων να τίθεται σε κίνδυνο. Προσπαθώντας να αποτρέψει τον αφανισμό της ανθρωπότητας, η Aloy -μετά από την Battle of the Alight, την τελική μάχη του πρώτου τίτλου- αφήνει τα πάντα πίσω και ξεκινάει ένα νέο ταξίδι που την οδηγεί στην Forbidden West. Εκεί, στην άγνωστη Δύση, θα πρέπει να ανακαλύψει μια λύση ανάμεσα σε φονικές μηχανές και ενώ μαίνεται ένας εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των Tenakth, της φυλής που παραδοσιακά ζει στην ευρύτερη περιοχή.

Μπορεί σαν σενάριο δεύτερου τίτλου αυτό του Horizon Forbidden West να ακούγεται τετριμμένο ή “πολυφορεμένο” (και σε εμάς το ίδιο μας φάνηκε κατά τις πρώτες ώρες του τίτλου), όμως η εξέλιξή του είναι διαφορετική. Δυστυχώς δεν μπορούμε να μοιραστούμε λεπτομέρειες σχετικά με την εξέλιξη του σεναρίου, γιατί υπάρχουν πολλά στοιχεία που ενδεχομένως θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως spoilers, μικρά και μεγάλα, τα οποία είναι αδύνατον να αποφύγουμε αν συνεχίσουμε και άλλο την περιγραφή της ιστορίας.

Για αυτό τον λόγο λοιπόν, θα περιοριστούμε στο να αναφέρουμε απλά ότι οι δημιουργοί επέκτειναν και εξερεύνησαν ακόμα περισσότερο το lore που δημιούργησαν για το Horizon Zero Dawn, προσφέροντάς μας την ευκαιρία να γνωρίσουμε καλύτερα χαρακτήρες που είχαν δευτερεύοντα ρόλο και δεν είχαν αναπτυχθεί στο πρώτο, να συναντήσουμε καινούργιες φυλές όπως τους Tenakth (με τα δικά τους έθιμα και Ιστορία), νέες απειλές, και με την ίδια την Aloy να έχει εξελιχθεί, δείχνοντας πιο ώριμη και σίγουρη για τον εαυτό της.

Σεναριακά το τελικό αποτέλεσμα του Horizon Forbidden West συγκριτικά είναι ανώτερο από το αντίστοιχο του πρώτου παιχνιδιού. Σε αυτό βέβαια συμβάλλουν στο μέγιστο οι ερμηνείες του Lance Reddick, που επιστρέφει ως ο αινιγματικός Sylens από το πρώτο, αλλά και της νεοφερμένης στο franchise Carrie-Anne Moss. Η Ashly Burch αναλαμβάνει και πάλι τον ρόλο της Aloy, βελτιώνοντας την αρχική της ερμηνεία, αφήνοντας μας όμως ξανά την αίσθηση ότι θα μπορούσε και καλύτερα, παρά το γεγονός ότι στάθηκε αξιοπρεπώς ανάμεσα στους προαναφερόμενους. Να σημειώσουμε πως η Sony, πιστή στην παράδοσή της, έχει προσθέσει ελληνικούς υπότιτλους στο Horizon Forbidden West, ενώ ο τίτλος δεν διαθέτει ελληνική μεταγλώττιση.

Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι θεωρητικά δεν είναι απαραίτητο να έχετε παίξει τον πρώτο τίτλο για να καταλάβετε το συμβαίνει. Η Guerrilla έχει δημιουργήσει και ένα μικρό recap στην εισαγωγή για αυτό τον λόγο. Εμείς όμως θα επιμείνουμε να δείτε το Horizon Zero Dawn πρώτα, διότι το Forbidden West κάνει πολλές αναφορές στο lore, σε χαρακτήρες και στην ιστορία του. Εξάλλου το lore αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά σημεία του πρώτου τίτλου και το ίδιο ισχύει και για την νέα περιπέτεια της Aloy.

Επίσης, θέλουμε να υπενθυμίσουμε ότι παρόλο που και τα δύο παιχνίδια παρουσιάζονται ως open-world/ Action RPGs, δεν θα συναντήσετε επιλογές που αλλάζουν την τελική έκβαση της ιστορίας όπως για παράδειγμα συμβαίνει στο Witcher 3, και θεωρούμε ότι ο χαρακτηρισμός open world Action-adventures είναι εκείνος που τους αρμόζει.

Περνώντας στο κομμάτι του combat gameplay, η Guerrilla διατήρησε ό,τι δούλεψε σωστά στο προηγούμενο παιχνίδι, εμπλουτίζοντάς το, ενώ παράλληλα πρόσθεσε και καινούργιες δυνατότητες στην Aloy. Νέα skill trees (Warrior, Trapper, Survivor, Infiltrator, Hunter, Machine Master), νέα όπλα και παλιά όπως τα bows, tripcasters, ropcasters, slings, traps κ.τ.λ. που δίνουν ξανά το παρόν, αλλά και προσθήκη special ικανοτήτων είτε αμυντικών είτε επιθετικών, που μπορούμε να τις ενεργοποιήσουμε μόλις γεμίσουμε την αντίστοιχη μπάρα, συνθέτουν ένα πιο ολοκληρωμένο gameplay, παρέχοντας έτσι νέες τακτικές στη μάχη. Η close combat, που αποτελούσε το μεγαλύτερο gameplay ατόπημα του πρώτου τίτλου, πλέον έχει το δικό του, αποκλειστικό Warrior skill tree, με combos που μπορούμε να εκτελέσουμε με το δόρυ, δίνοντας αυτό το έξτρα που έλειπε στις αναμετρήσεις και θεωρούμε ότι ήταν απαραίτητο.

Η Aloy μπορεί πλέον να κινείται και υποβρυχίως, χρησιμοποιώντας φυτά για να καλύπτεται από τους εχθρούς και επιτρέποντας παράλληλα στους δημιουργούς να μας προσφέρουν εντυπωσιακά υποθαλάσσια περιβάλλοντα κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της. Θα θέλαμε βέβαια να έχει προστεθεί και κάποιου είδους υποβρύχια μάχη διότι δεν υπάρχει σε καμία μορφή και βασιζόμαστε μόνο στο stealth. Ίσως σε κάποιο expansion ή στο επόμενο παιχνίδι της σειράς να δούμε κάτι τέτοιο, αρκεί βέβαια να έχει νόημα ως υλοποίηση.

Η κίνηση στο χώρο είναι επίσης αναβαθμισμένη, με νέες δυνατότητες και tools, όπως το grappling hook με την ονομασία Pullcaster και ένα glider, το ShieldWing, τα οποία μας επιτρέπουν να διασχίζουμε τον κόσμο με πιο αποτελεσματικό τρόπο, ενισχύοντας παράλληλα το stealth και το combat gameplay. Τα Vistas, Tallnecks, Relik Ruins, Hunting Grounds, Cauldrons, εχθρικά Camps και Outposts κάνουν και αυτά την εμφάνισή τους, με διαφοροποιήσεις σε ποσότητα και ποιότητα προς το καλύτερο. Στα προαναφερόμενα έρχονται να προστεθούν τα melee pits, που αφορούν καθαρά το νέο close combat gameplay, μια απαιτητική αρένα με μάχες εναντίον μηχανών, αγώνες ταχύτητας πάνω σε machines, καθώς και ένα board game σε περίπτωση που θέλουμε να σπαταλήσουμε τον χρόνο μας.

Όπως παραδοσιακά γίνεται με τα open-world games, ο κόσμος έχει και αρκετά collectables, errands και τα συναφή για να ασχοληθούμε για αρκετές ώρες πέρα από την κεντρική ιστορία. Οι side missions του Horizon Forbidden West, παρά το ότι ακολουθούν τα κλασικά objectives που συναντούμε σε αντίστοιχους τίτλους, είναι ντυμένες με μικρές, ενδιαφέρουσες ιστορίες καλύτερου επιπέδου από τις αντίστοιχες που είχαμε δει στον προκάτοχό του. Καθ’ όλη τη διάρκεια του playthrough μας και παρά το γεγονός ότι υπάρχει αρκετό υλικό να εξερευνήσουμε, δεν νιώσαμε ότι ο τίτλος μάς κούρασε όπως συμβαίνει με άλλα παιχνίδια του είδους. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην συμβεί κάτι τέτοιο και στην περίπτωση κάθε παίκτη, αφού ο καθένας έχει διαφορετικές αντοχές στα open-world παιχνίδια.

Το crafting παρέμεινε σχεδόν το ίδιο και απαιτεί το κυνήγι ζώων και μηχανών, τη συλλογή φυτών, ξύλων και άλλων components για τη δημιουργία potions και αναβάθμιση των pouches, πανοπλίας και όπλων σε workbenches που υπάρχουν στον κόσμο σε shelters και πόλεις. Στα προαναφερθέντα έρχεται να προστεθεί η δυνατότητα συλλογής συγκεκριμένων φυτών για αλλαγή χρώματος των outfit μας, αλλά και το φαγητό που μπορεί να μας δίνει παροδικά boosts, μαζεύοντας τα κατάλληλα υλικά και παραδίδοντας τα σε μάγειρες για την ετοιμασία. Όλα τα έξτρα resources που μαζεύουμε και δεν χωράνε πάνω μας μεταφέρονται αυτόματα στο stash για μελλοντική χρήση.

Μηχανισμοί που λειτουργούσαν σωστά στο Zero Dawn όπως η έρευνα του χώρου με το Focus και το highlighting στοιχείων, μηχανών και των επιμέρους μερών τους επιστρέφουν ατόφιες ή με μικρές βελτιώσεις. Μιλώντας για τις μηχανές, στο Forbidden West κάποιες από τον προηγούμενο τίτλο επανεμφανίζονται ενώ έχει γίνει και η προσθήκη καινούργιων όλων των μεγεθών. Ακόμα και οι μικρότερες είναι πλέον πιο φονικές και επικίνδυνες συγκριτικά με το παρελθόν, ειδικά μέχρι να μπορέσουμε να ανεβάσουμε levels και να αποκτήσουμε νέο εξοπλισμό για την Aloy. Ο τρόπος που συμπεριφέρονται και κινούνται στον χώρο, οι επιθέσεις και το γενικότερο animation τους είναι ξεκάθαρα από τα highlights του νέου τίτλου.

Ο “φόβος” που μας διακατείχε αρχικά ότι ο ενθουσιασμός που είχαμε βιώσει με τις μάχες εναντίον μηχανών στο πρώτο θα έχει καταλαγιάσει και ξεπεραστεί, εξαλείφθηκε γρήγορα μόλις έγινε η “συνάντηση” με το πρώτο boss του Forbidden West. Η κάθε μηχανή χρειάζεται ξεχωριστή προσέγγιση και το βελτιωμένο gameplay επιτρέπει να τις αντιμετωπίσουμε με πληθώρα τακτικών. Tα machine overrides κάνουν και αυτά την επανεμφάνιση τους, η απόκτηση τους γίνεται πάλι μέσω των Cauldrons, αλλά με αλλαγή στον τρόπο που ξεκλειδώνει για την κάθε μηχανή, η οποία απαιτεί πλέον την συλλογή components.

Ο δεύτερος τομέας που “πόναγε” ιδιαίτερα στο Horizon Zero Dawn ήταν οι αναμετρήσεις εναντίον των ανθρώπων. Στο Forbidden West υπάρχει βελτίωση, με διακριτούς τύπους εχθρών, που μας αναγκάζουν να κινηθούμε με διαφορετική τακτική για να τους κατατροπώσουμε. Αν και η σύγκριση με τις αναμετρήσεις εναντίων των μηχανών ίσως είναι άδικη, δεν μπορούμε να μην πούμε ότι δεν θα θέλαμε και οι αντίστοιχες με τους ανθρώπους να είναι ένα ή δύο κλικ καλύτερες ή έστω πιο εντυπωσιακές

Κατά τη διάρκεια του playthrough μας στο PlayStation 5 αναρωτιόμασταν τι ακριβώς παραπάνω θα ήταν εφικτό να δούμε ως παρουσίαση αν ο τίτλος ήταν αποκλειστικά next gen. Και αυτό διότι με μία μόνο λέξη θα μπορούσαμε να περιγράψουμε το τελευταίο πόνημα της Guerilla: πανέμορφο. Το art direction και η παλέτα των χρωμάτων που χρησιμοποιούν οι δημιουργοί είναι τόσο ξεχωριστά, που αποτελούν πλέον σήμα κατατεθέν του franchise. Οι φωτισμοί, ο ποικιλόμορφος κόσμος της Forbidden West, η εναλλαγή του καιρού, οι χαρακτήρες, η ιδιαίτερη απεικόνιση των νέων φυλών όπως των Tenakth, και βέβαια οι μηχανές, συνθέτουν ένα οπτικό σύνολο που δεν αφήνει περιθώρια αμφισβήτησης των ικανοτήτων της νέας κονσόλας της Sony, αλλά και της μηχανής γραφικών Decima.

O τίτλος διαθέτει δύο modes, ένα resolution για 4K 30 fps και ένα performance για 60 fps με χαμηλότερη ανάλυση. Frame rate drops πολύ σπάνια συναντήσαμε, με το loading να είναι γρήγορο, ενώ η ομαλότητα και η ταχύτητα με την οποία εκτελούνται τα animations είτε των μηχανών είτε των special και finishing κινήσεων της Aloy μέσα στη μάχη, εντυπωσιάζει. Τα πολύ ελάχιστα bugs που συναντήσαμε, και τα οποία δεν είναι gamebreaking, ήταν ήδη γνωστά από την ομάδα ανάπτυξης και επιδιορθώνονται με το day one patch. Το ίδιο υψηλό επίπεδο ακολουθεί και η παραγωγή του ήχου και θα προτείναμε την χρήση καλών ακουστικών ή ηχείων επιλέγοντας το αντίστοιχο audio mix στα settings.

Η υλοποίηση που έχει γίνει στο Horizon Forbidden όσον αφορά το DualSense είναι από τις καλύτερες που έχουμε δει μέχρι σήμερα. Έχουμε επανειλημμένα αναφέρει ότι είναι δύσκολο να αποτυπωθεί σε ένα κείμενο η αίσθηση που δημιουργεί το νέο σύστημα δόνησης του χειριστηρίου. Το πιο απλό παράδειγμα που μας επιτρέπει να δώσουμε μια κοντινή περιγραφή της λειτουργίας του DualSense στο Forbidden West, αποτελεί η σταδιακή δόνηση και η αντίσταση που νιώθουμε από τις σκανδάλες όταν χρησιμοποιούμε ένα τόξο ή ανοίγουμε μια φρακαρισμένη πόρτα και η οποία είναι άκρως αντιπροσωπευτική.

Παρά τις 50 και επιπλέον ώρες που περάσαμε με τον τίτλο της Guerrilla τελειώνοντας την κεντρική ιστορία, η οποία μπορεί να ολοκληρωθεί σε λιγότερες ώρες, σχεδόν όλες τις δευτερεύουσες αποστολές και αρκετό συμπληρωματικό περιεχόμενο, επιστρέφουμε ξανά και ξανά στον κόσμο της Aloy. Και σε έναν open-world τίτλο, με τα γνωστά μειονεκτήματα και πλεονεκτήματα του είδους, θεωρούμε ότι αυτό είναι ίσως και το σημαντικότερο στο τέλος της ημέρας. Το Horizon Forbidden West επισημοποιεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι το “Horizon” αποτελεί πλέον ένα gaming franchise πρώτης γραμμής.

Το Horizon Forbidden West κυκλοφορεί στις 18/2/22 για PlayStation 5 και PlayStation 4. Το review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το PS5 με review code που λάβαμε από το PlayStation Greece.

The post Horizon Forbidden West | Review appeared first on GameOver.