FAR: Changing Tides | Review

Η indie σκηνή είναι πραγματικό φυτώριο τίτλων που ξεχωρίζουν είτε λόγω των πρωτότυπων ιδεών τους είτε με την ικανότητα των δημιουργών να ανακατεύουν στοιχεία από πολλά genres και να παραδίδουν ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα. To FAR: Changing Tides είναι η δεύτερη κυκλοφορία της ελβετικής Ocomotive και αποτελεί το sequel του πρώτου παιχνιδιού της εταιρίας, του FAR: Lone Sails.

Το FAR: Changing Tides λαμβάνει χώρα σε ένα μετά-αποκαλυψιακό κόσμο, όπου όλα είναι κατεστραμμένα και βυθισμένα

στον ωκεανό. Ο χαρακτήρας μας ξεκινάει από μια ερειπωμένη πόλη και, προσπαθώντας να διαφύγει, ανακαλύπτει ένα μικρό πλοίο με έντονα steampunk σχεδιασμό. Μιας και όλα γύρω του είναι πλημμυρισμένα, ανοίγει πανιά και ξεκινάει ένα ταξίδι. Για που άραγε; Η λιτή, αφηρημένη αφήγηση δεν μας αποκαλύπτει ποτέ. Ίσως και να μην έχει σημασία… Ίσως, όπως σε πολλές περιπτώσεις, το ταξίδι να έχει περισσότερη σημασία από τον προορισμό.

Η ιστορία του πρωταγωνιστή μας θα λάβει χώρα σε ένα 2D περιβάλλον, με κύριο στόχο μας να κινήσουμε το πλοίο μας προς τα δεξιά. Αυτό στην αρχή θα γίνει με τη χρήση του πανιού και του ανέμου, αλλά αργότερα θα βρίσκουμε σε τακτά χρονικά διαστήματα αναβαθμίσεις που θα μας επιτρέψουν να κινηθούμε και με άλλους τρόπους. Η πρώτη αναβάθμιση που θα βρούμε είναι η μηχανή, στην οποία θα ρίξουμε καύσιμο υλικό και αυτή θα κινήσει τα κουπιά στο πλάι του σκάφους.

Γενικά, από τα πρώτα λεπτά ο παίκτης αντιλαμβάνεται ότι θα βιώσει μια άνετη, χαλαρή και σαφώς ταξιδιάρικη εμπειρία. Δεν υπάρχουν εδώ εχθροί, bosses ή μήνυμα “Game Over”. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα παίξουμε ένα walking (sailing;) simulator. Αντιθέτως, στο δρόμο μας θα βρίσκουμε συνεχώς εμπόδια όπως τεράστιες πύλες και το σκάφος μας αναγκαστικά θα σταματήσει. Στόχος μας είναι τότε να βγούμε από το πλοίο, να εξερευνήσουμε το περιβάλλον και να λύσουμε κάποια πολύ έξυπνα και ενδιαφέροντα puzzles, ώστε να ανοίξουμε τον δρόμο και το σκάφος μας να συνεχίσει την πορεία του. Κάποιες φορές αυτό θα γίνει εγκαθιστώντας στο πλοίο μας ένα νέο εξάρτημα, με συνέπεια αυτό να αποκτήσει μια καινούργια δυνατότητα.

Adventure – puzzle λοιπόν είναι ο πυρήνας του gameplay. Οι γρίφοι που θα κληθούμε να λύσουμε είναι έξυπνοι και μας ικανοποίησαν σε πολύ μεγάλο βαθμό, χωρίς να είναι υπερβολικά δύσκολοι – ούτε όμως και εύκολοι. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις θα μας διδάξουν με φυσικό και οργανικό τρόπο και τη λειτουργία του σκάφους μας, αφού λύνοντάς τους και εγκαθιστώντας το νέο εξάρτημα, αυτό θα το χειριστούμε με τον ίδιο τρόπο.

Η αλληλεπίδραση με το περιβάλλον και το σκάφος γίνεται με ένα εξαιρετικά απλό μοντέλο χειρισμού, αφού ουσιαστικά χρησιμοποιούμε δύο κουμπιά, ένα για το άλμα και ένα για το interaction με μοχλούς, κουμπιά κλπ. Όσο για το σκάφος, όταν είμαστε στο κατάστρωμα βλέπουμε μόνο το εξωτερικό του, αλλά μόλις μπούμε μέσα, τα τοιχώματα εξαφανίζονται και μπορούμε να δούμε τα τμήματα με τα οποία μπορούμε να αλληλεπιδράσουμε, σημειωμένα με μπλε χρώμα.

Ο άλλος πυλώνας του gameplay είναι το ταξίδι όταν το πλοίο είναι ελεύθερο να κινηθεί. Εδώ είναι που το παιχνίδι παίρνει μια πολύ πολύ ευχάριστη και ευπρόσδεκτη zen χροιά, με τον παίκτη να απολαμβάνει τη διαδρομή σαν να πηγαίνει πραγματικά μια βόλτα με ένα πλεούμενο. Χρειάζεται βέβαια και η συμβολή του για να συνεχίσει να πλέει το σκάφος, είτε χειριζόμενος το πανί είτε κρατώντας τη φωτιά της μηχανής αναμμένη. Δεν θα δώσουμε άλλα spoilers, αλλά στην πορεία θα χρειαστεί να κάνουμε και άλλα πράγματα που ανοίγουν τους ορίζοντές μας… Φυσικά, μπορούμε ανά πάσα στιγμή να ανεβούμε στο κατάστρωμα, να κάτσουμε στην κουπαστή και να φανταστούμε τον άνεμο να μας φυσάει στο πρόσωπο. Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο συναρπαστικά αν συναντήσουμε μια καταιγίδα και το σκάφος μας ανεβοκατεβαίνει τα κύματα σαν καρυδότσουφλο…

Αυτή η εναλλαγή του zen ταξιδιού, σε συνδυασμό με τις puzzle στιγμές που συναντούμε στο διάβα μας, έχει ως αποτέλεσμα όπως είπαμε μια χαλαρή αλλά ουσιαστική εμπειρία που μας ικανοποίησε απόλυτα και θα λέγαμε και μας ξάφνιασε, καθώς δεν συναντούμε συχνά κάτι παρόμοιο. Όλη η εμπειρία παίρνει περί τις πεντέμισι με έξι ώρες, και αν σας φαίνεται ότι κάποια στιγμή θα αποβεί βαρετή, μη φόβου καθώς το ταξίδι μάς επιφυλάσσει και αρκετές εκπλήξεις.

Οπτικά το παιχνίδι τα καταφέρνει περίφημα. Συνολικά το εικαστικό θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει και καλλιτεχνικές βλέψεις. Ο κόσμος που σχεδίασαν οι δημιουργοί μάς μεταδίδει το άβολο συναίσθημα της καταστροφής και της μοναξιάς του πρωταγωνιστή, ενώ τα κτίρια και τα μηχανήματα που συναντάμε στο διάβα μας έχουν μεν οικεία στοιχεία, πολλές φορές όμως σχεδιαστικά μάς δείχνουν πράγματα που δεν μπορούμε να συναντήσουμε στον αληθινό κόσμο.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου τα οικοδομήματα που θα συναντήσουμε είναι εντυπωσιακά, κυκλώπεια, με άγνωστη λειτουργία… Σε σημεία μάς θύμισαν το δέος και τη μεγαλοπρέπεια που νοιώσαμε στα παιχνίδια της σειράς MYST. Άλλωστε, υπάρχουν και νύξεις για μια φυλή Αρχαίων που ζούσε στο παρελθόν και χρησιμοποιούσε ένα είδος εξελιγμένης τεχνολογίας… Μήπως και το σκάφος μας είναι δημιούργημά τους; Πολύ πιθανόν…

Η ανοιχτή θάλασσα από την άλλη είναι πανέμορφη και έρχεται σε αντιδιαστολή με τον κατεστραμμένο πολιτισμό, θυμίζοντάς μας ότι αν τελικά καταφέρουμε να καταστρέψουμε τους εαυτούς μας, η φύση θα συνεχίσει την πορεία της. Τα εφέ του νερού, των καταιγίδων και γενικά όλου του φυσικού περιβάλλοντος είναι απόλυτα επιτυχημένα και θα λέγαμε ότι καταφέρουν να βγάλουν από την οθόνη την πανταχού παρούσα υγρασία και να κάνουν τον παίκτη να νοιώσει την αλμύρα και το νερό να γεμίζει το δωμάτιο.

Τα χρώματα που διάλεξαν οι δημιουργοί να χρησιμοποιήσουν έχουν σαφώς γήινους τόνους και δεν θα δούμε εδώ ούτε ηλιοφάνεια ούτε φωτεινές, έντονες αποχρώσεις. Αυτό συμβάλλει στην αληθοφάνεια (δεν μιλάμε φυσικά για φωτορεαλιστικό εικαστικό) και στη μετα-αποκαλυψιακή ατμόσφαιρα.

Η μουσική μάς άφησε και αυτή πολύ ικανοποιημένους. Δεν είναι πανταχού παρούσα, αλλά όταν εμφανίζεται (και εν τη απουσία της φυσικά αλλού) συμβάλλει και αυτή στο χαλαρό, μυσταγωγικό συναίσθημα που αναβλύζει ο τίτλος. Τα ηχητικά εφέ είναι, τέλος, και αυτά πολύ επιτυχημένα και σε γενικές γραμμές ό,τι περιμέναμε να ακούσουμε σε ένα θαλάσσιο ταξίδι.

Συμπερασματικά, το FAR: Changing Tides μας άφησε απόλυτα ικανοποιημένους. Ανήκει σίγουρα σε εκείνα τα indie παιχνίδια που κοιτάνε στα μάτια μεγαλύτερες παραγωγές και η παικτική απόλαυση και το συναίσθημα που προσφέρει είναι αβίαστα και σπάνια. Ένα είναι σίγουρο: θα περιμένουμε με ανυπομονησία το επόμενο βήμα της Ocomotive και το μοναχικό, θαλασσινό ταξίδι που μας πρόσφερε θα μείνει στη μνήμη μας για πάρα πολύ καιρό…

Το FAR: Changing Tides κυκλοφορεί από την 1/3/22 για PS5, PS4, PC, Switch, Xbox Series και Xbox One. To review μας βασίστηκε στην έκδοσή του για το ΧΧΧ με review code που λάβαμε από την Frontier Foundry.

The post FAR: Changing Tides | Review appeared first on GameOver.