Νόσος Graves

Νόσος Graves (Υπερθυρεοειδισμός)

Γράφει η Δρ. Μαρία Καραφλού, Ενδοκρινολόγος Διαβητολόγος & Ειδικός Μεταβολισμού, Διδάκτωρ Ενδοκρινολογίας Ιατρικής Σχολής Αθηνών, Μέλος της American Thyroid Association

Η νόσος Graves είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα που οδηγεί σε υπερλειτουργία του θυρεοειδούς αδένα. Είναι το πιο συνηθισμένο αίτιο υπερθυρεοειδισμού στο Δυτικό κόσμο και εμφανίζεται στις γυναίκες 7-8 φορές

περισσότερο από ό,τι στους άντρες.

Στη νόσο Graves το ανοσοποητικό σύστημα παράγει εσφαλμένα κάποια διεγερτικά αντισώματα προς τον θυρεοειδή που λέγονται TSI  (thyroid stimulating immunoglobulins) ή TRAb (thyrotropin receptor antibodies). Αυτά προσδένονται στους υποδοχείς των κυττάρων του θυρεοειδούς και δίνουν διαρκώς το ερέθισμα στον θυρεοειδή να υπερλειτουργεί και άρα να υπερπαράγει τις θυρεοειδικές ορμόνες. Οδηγούμαστε λοιπόν στον υπερθυρεοειδισμό.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Νόσου Graves

Υπερθυρεοειδισμός: Λόγω της αυξημένης κυκλοφορίας των θυρεοειδικών ορμονών στην περιφέρεια, ο ασθενής θα έχει ταχυκαρδία, θα τρέμουν τα χέρια του, θα έχει μυαλγίες, δηλαδή κομάρες, απώλεια βάρους, δυσανεξία στη ζέστη, ευερεθιστότητα.Μάτια: Οφθαλμοπάθεια Graves είναι η κλινική κατάσταση των ματιών με εξόφθαλμο, οίδημα και ερυθρότητα των επιπεφυκότων, με ή χωρίς πόνο. Συνήθως εμαφνίζεται 6 μήνες πριν ή μετά την έναρξη υπερθυρεοειδισμού.Δερμα: Έχει παρατηρηθεί πάχυνση του δέρματος, συνήθως χωρίς πόνο στην περιοχή των κνημών μπροστά από τα γόνατα. Είναι το γνωστό προκνημιαίο μυξοίδημα.

(Πηγή: American Thyroid Association)