Ολυμπιακός : Θα το ζήσουμε!

Στον αριθμό 16 σταμάτησε το Θρυλικό ευρωπαϊκό ταξίδι. Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε εν τέλει να νικήσει τις πολλές αναποδιές (θα τις δείτε παρακάτω), την ατυχία και τις αποφάσεις του Πολωνού ρέφερι, που έπαιξε έδρα, λες και είχε γεννηθεί στα στενά του Μολινό…

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς, από τις αναποδιές που είχε ο Θρύλος στις δύο αναμετρήσεις με τους Λύκους. Την απόφαση (σωστή μεν, αλλά στην ομάδα στοίχισε, λόγω της χρονικής στιγμής που πάρθηκε) για διεξαγωγή του πρώτου αγώνα χωρίς θεατές;

Την αποβολή του Σεμέδο; Το γκολ της ισοφάρισης, που η μπάλα βρήκε στον Μπουχαλάκη και άλλαξε πορεία; Το σοκ στην ομάδα από τον τραυματισμό του Σα, λίγες μέρες πριν τον επαναληπτικό; Την γκίνια της ομάδας με τις ευκαιρίες που δημιούργησε; Το θέατρο του παραλόγου με τον τελικό του Κυπέλλου;

Δεν έμπαινε η άτιμη με τίποτα. Δεκαέξι τελικές είχε ο Ολυμπιακός, ένα ακυρωθέν γκολ και ένα πέναλτι που δεν του δόθηκε. Δεν λέω για το σπρώξιμο στον Τσιμίκα, γιατί εκεί ο διαιτητής μπορεί να έκρινε ότι δεν έπεσε από το μαρκάρισμα. Αλλά για το πέναλτι στον Ελ Αραμπί, ο Πολωνός δεν έχει καμία δικαιολογία. Ούτε αυτός, ούτε ο var, ούτε ο avar. Έτοιμος να σκοράρει ήταν ο «φονιάς», αλλά ο Μπολί τον έσπρωξε και τον έβγαλε από την πορεία του.

Πέναλτι μαρς, αλλά ο Πολωνός έκλεισε τα μάτια. Και αφού έδωσε με τόση ευκολία το πέναλτι στους Άγγλους, σε ουσιαστικά παρόμοια φάση (σπρώξιμο του Αλέν στον Ποντένσε), έπρεπε να το δώσει και στον Ολυμπιακό.

Οι πρωταθλητές απέδειξαν και στα δύο παιχνίδια ότι διέθεταν καλύτερη ομάδα και άξιζαν την πρόκριση. Αυτή δεν ήρθε και προσωπικά δεν μπορώ να το χωνέψω. Ο Ολυμπιακός έχασε μοναδική ευκαιρία για να προχωρήσει στο Γιουρόπα Λιγκ και τώρα να έκανε προετοιμασία για το ματς με την Σεβίλλη.

Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Το σίγουρο είναι ότι η ομάδα έκανε περήφανο τον κόσμο του Ολυμπιακού. Είδε τον Θρύλο να δίνει 16 ευρωπαϊκά παιχνίδια και να τα κοντράρει όλα, χωρίς καμία εξαίρεση. Ακόμα και στο Μόναχο, με τη Μπάγερν, ο Ολυμπιακός ήταν ζωντανός μέχρι τέλους. Είχε την ελπίδα, ότι μπορεί να ισοφαρίσει.

Το φετινό ευρωπαϊκό ταξίδι, θα το θυμόμαστε όλοι μας. Με χαρά για τις εμφανίσεις, τις νίκες, τις προκρίσεις, αλλά και με ένα τεράστιο γαμώτο. Γιατί ο Ολυμπιακός δεν έπρεπε να αποκλειστεί. Τελεία και παύλα.

Ο Ολυμπιακός έχει αλλάξει επίπεδο. Μπορεί να μην τα κατάφερε φέτος, αλλά το τρένο έχει μπει στις ράγες και δεν πρόκειται να βγει. Είμαι βέβαιος ότι δεν θα αργήσει η στιγμή, που θα έρθουν νέες ευκαιρίες για να γίνει το όνειρο όλων των φίλων της ομάδας πραγματικότητα. Καλά να είμαστε όλοι μας και θα το ζήσουμε!

ΥΓ. ΚΥΡΙΟΣ με όλη την σημασία της λέξης ο Ομάρ. Τίμησε την φανέλα που φορούσε για σχεδόν έξι χρόνια (ένα εξάμηνο είχε παραχωρηθεί δανεικός στη Χαλ). Ενώ θα μπορούσε να μπει νωρίτερα αντίο, παρέμεινε στην ομάδα, μέχρι το τελευταίο ματς. Ναι μεν ο Ολυμπιακός τον κάλυψε οικονομικά, αλλά και ο ίδιος ρίσκαρε, Γιατί μπάλα είναι και θα μπορούσε να είχε τραυματιστεί…

ΥΓ1. Για τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ Βαλμπουενά, έχουν στερέψει τα λόγια. Απεριόριστος σεβασμός.