Ήταν παντρεμένη, είχε εραστή 17 ετών και τον έκρυβε στο πατάρι του σπιτιού της. Μετά από 10 χρόνια τον άφησε να κατέβει για να σκοτώσει τον άντρα της.

Όταν ο Fred Oesterreich κάλεσε τον νεαρό επισκευαστή ραπτομηχανών να φτιάξει το χαλασμένο μηχάνημα της γυναίκας του, δεν μπορούσε να φανταστεί πως άνοιγε την πόρτα σε έναν εφιάλτη που θα τον στοίχειωνε για πάντα. Ο Otto Sanhuber, μόλις 17 ετών τότε, μπήκε στο σπίτι τους σαν τεχνίτης και βγήκε εραστής. Εν αγνοία του Fred, το σπίτι του έγινε σκηνή πάθους, σιωπής και τελικά δολοφονίας.

Η Dolly ήταν κατά πολύ μεγαλύτερη από τον Otto. Πλήξη, παραμέληση και ένα γάμος χωρίς

αγάπη την έσπρωξαν στον έφηβο που της έδειξε προσοχή. Όμως δεν αρκέστηκαν σε μυστικά ραντεβού. Η Dolly είχε μια πιο τολμηρή ιδέα: να τον κρύψει στο πατάρι. Όχι για μία μέρα. Ούτε για ένα μήνα. Αλλά για χρόνια. Δέκα ολόκληρα χρόνια.

Ο Otto δεν ξαναείδε τον ήλιο. Έζησε σε έναν χώρο χωρίς παράθυρα, χωρίς φως, χωρίς φωνές. Διάβαζε, έγραφε, έτρωγε ό,τι του έδινε εκείνη. Το βράδυ την επισκεπτόταν στο κρεβάτι της. Τη μέρα ήταν ο φάντασμα του σπιτιού. Ούτε οι γείτονες ούτε ο σύζυγος υποπτεύτηκαν τίποτα. Ο μόνος ήχος από το πατάρι ήταν το τρίξιμο των σανίδων και η ανάσα ενός ανθρώπου που είχε ξεχάσει πώς είναι να ζεις.

Όταν ο Fred αποφάσισε πως ήθελε να μετακομίσουν, η Dolly τον έπεισε να αγοράσουν ένα νέο σπίτι. Με πατάρι. Και το θέατρο συνεχίστηκε. Ο Otto μπήκε ξανά στην κρυψώνα του. Μέχρι τη μέρα που οι καυγάδες του ζευγαριού ξέφυγαν από τον έλεγχο.

Ήταν 1922 όταν ο Fred και η Dolly άρχισαν να φωνάζουν. Το σπίτι έτρεμε από τις κραυγές. Ο Otto, με δάχτυλα που έτρεμαν από χρόνια απομόνωσης, κατέβηκε από το πατάρι κρατώντας το όπλο. Ο Fred δεν είχε την παραμικρή ιδέα ποιος ήταν ο άντρας που του έκοβε τον δρόμο. Έγιναν όλα γρήγορα. Μια πάλη. Ένας πυροβολισμός. Σιωπή.

Η Dolly σκέφτηκε γρήγορα. Έβαλε μερικά πράγματα σε μια τσάντα, σκηνοθέτησε μια ληστεία και έκρυψε τον Otto πίσω, στο πατάρι του, λες και τίποτα δεν είχε αλλάξει. Οι αστυνομικοί που ήρθαν δεν υποψιάστηκαν τίποτα. Κανείς δεν ήξερε για τον άνθρωπο πάνω από το κεφάλι τους.

Χρόνια μετά, ένας εραστής της Dolly βρήκε το όπλο που του είχε ζητήσει να εξαφανίσει. Το παρέδωσε στην αστυνομία. Κι εκεί ξετυλίχθηκε το κουβάρι. Ο Otto, ο άντρας χωρίς ζωή, βγήκε από το σκοτάδι. Είπε την αλήθεια. Ότι δεν είχε βγει από το πατάρι παρά μόνο μία φορά – για να σκοτώσει.

Η δίκη έγινε, αλλά κανείς δεν καταδικάστηκε. Η Dolly δεν φυλακίστηκε ποτέ. Ο Otto έμεινε ελεύθερος, αλλά συνέχισε να ζει σαν σκιά. Όχι σε πατάρι πια, αλλά στο περιθώριο. Είχε συνηθίσει να ζει κρυμμένος. Σαν να ήταν καταραμένος από την ίδια του την επιθυμία.

Η Dolly πέθανε πλούσια. Ο Otto πέθανε φτωχός. Και η ιστορία τους, σκοτεινή, βουβή και ασύλληπτη, έγινε θρύλος. Όχι επειδή σκότωσαν. Αλλά επειδή κανείς δεν είχε φανταστεί πως μια γυναίκα θα μπορούσε να κρύψει τον εραστή της στο ταβάνι για δέκα χρόνια. Και να τον κατεβάσει μόνο για να αφαιρέσει μια ζωή.

Γρηγόρης Κεντητός για το sportime.gr.

Keywords
Τυχαία Θέματα
Ήταν, Μετά,itan, meta