Η Συμφωνία της Αθήνας: Μια περιπλάνηση

Η φωτογραφία του εξωφύλλου αποτυπώνει μια άλλη Αθήνα που ωστόσο λίγο έχει αλλάξει στη βασική τοπιογραφία της. Η λήψη έχει πραγματοποιηθεί στο ύψος του Πανεπιστημίου επί της ομώνυμης λεωφόρου. Στο φόντο κυριαρχούν τα νεοκλασσικά της ομώνυμης λεωφόρου. Αυτήν την Αθήνα πραγματεύεται το βιωματικό λεύκωμα του Γιώργου Καραντώνη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Μια περιπλάνηση, σημειώνει ο τίτλος προτού περάσει κανείς σ΄αυτό το ιδιότυπο road trip

που εξελίσσεται στον χρόνο και τη μνήμη. Αυτή η τελευταία πάντα προσωπική ματιά συμπλέει με τις μικρές και τις μεγάλες αλλαγές που συνάντησε η πρωτεύουσα στο δεύτερο μισό του προηγούμενου αιώνα. Δρόμοι που χάθηκαν, πλατείες που νικήθηκαν από την υπερβολική δόμηση, γειτονιές ολόκληρες με ορόσημα και σύμβολα που καταχωρήθηκαν στην μεγάλη, νεοελληνική εποποιία. Η Αθήνα νικήθηκε από τους εργολάβους, την αστυφιλία των δεκαετιών του 1950 και 1960, τις αισθητικές αστοχίες αλλά και τη μοίρα κάθε μεγάλης πολιτείας να μεταμορφώνεται αδιάκοπα σ΄ένα απάνθρωπο τοπίο γεμάτο ασφυκτικά πλήθη και τροχοφόρα.

Ο Γιώργος Καραντώνης γεννημένος το 1947 βιώνει τη μετάβαση της Αθήνας στα αστικά, ευρωπαϊκά πρότυπα, μιλά για τους ανθρώπους και τις πιο αδιάφορες γωνιές της, καλεί σε προσκλητήριο τόσα και τόσα επώνυμα στην περιοχή που η μοντέρνα πολεοδομία χαρακτηρίζει αθηναϊκό κέντρο. Συνοικίες ελάχιστα γνωστές στους σύγχρονους Αθηναίους, προσφυγικές γειτονιές σ΄εκείνο το ανεξήγητο θαύμα της συσσωμάτωσης του μικρασιατικού ελληνισμού στην απροετοίμαστη, όπως κάθε πολιτεία για τις εκπλήξεις που κρύβει η ιστορία στ΄απόφωνά της.

[...Η ζωντάνια, η πολυμορφία, η κινητικότητα της Αθήνας είναι αισθητές από τη μια ως την άλλη άκρη της, είναι παρούσες σε όλες τις γειτονιές της, είναι πανίσχυρες σε κάθε συνοικία της. Όμως στο ιστορικό κέντρο φθάνουν στο αποκορύφωμά τους, στο εμπορικό τρίγωνό της βρίσκουν την αποθέωσή τους, στην εικονική πραγματικότητα που ανθίζει στον χώρο που περικλείεται από τις οδούς Αθηνάς, Σταδίου και Μητροπόλεως]...[Την ίδια αίσθηση της ιστορικής συνέχειας και του πολύμορφου μωσαϊκού δίνει και η συνύπαρξη διαφορετικών μνημείων μέσα στον ίδιο χώρο, όπως συμβαίνει με το Φετιχέ τζαμί που βρίσκεται στη ρωμαϊκή αγορά ή το τζαμί Τζισδαράκη στην άκρη της βιβλιοθήκης του Ανδριανού...]

Η Αθήνα περιέχει στον μαγικό της ιστό το χθες και το σήμερα, στην εποχή μας η αίσθηση της μετάβασης φαντάζει πιο ισχυρή από ποτέ. Το παλαιό και το νέο, ο συγχρονισμός με τα νέα, αρχιτεκτονικά ρεύματα και η γραφικότητα που αμύνεται σ΄ένα χαμένο κιόλας παιχνίδι, συνυπάρχουν, συμφύονται μες στους κόλπους μιας πολιτείας με χιλιάδες στρώματα ιστορίας.

Ο Γ. Καραντώνης μπολιάζει το τοπίο με τις προσωπικές μνήμες επαναφέροντας απ΄την ανυπαρξία την πόλη που πασχίζουμε να συναντήσουμε σήμερα στους νωχελικούς, κυριακάτικους περιπάτους. Τα σπαράγματα της πιο ρομαντικής, αθηναϊκής εποχής, ο μνημειακός πλουραλισμός που κυριαρχεί και συγκρίνεται μόνο με την εκπληκτική τοπιογραφία της Ρώμης συνθέτουν τα χνάρια του συγγραφέα. Ο ρομαντισμός του περιορίζεται στο βίωμα που τώρα φθίνει εμπρός στις αποστάσεις. Η μαρτυρία του αποδίδει γλαφυρά και διάφανα μια πόλη σκληρή που δεν υπήρξε μονάχα γραφική, αλλά και αφιλόξενη, χωρίς υποδομές, με αέρα επαρχιακής κωμόπολης, ανήμπορης να ακολουθήσει τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες στην εξέλιξη του σχεδιασμού τους. Ο ίδιος επισημαίνει αυτήν την ιδιαιτερότητα ως ένα ακλόνητο στοιχείο για τη διαφοροποίηση της Συμφωνίας της Αθήνας των εκδόσεων Βακχικόν από όλα τα συναφή συγγράμματα που καταπιάνονται με την εξελικτική πορεία της Αθήνας τον προηγούμενο αιώνα.

Διαβάστε όλο το θέμα στο TVXS.gr