Η γιόγκα μπαίνει ενεργά στο ποδόσφαιρο!

Όταν ο Λοράν Κοσιελνί τραυματίστηκε σοβαρά στον αχίλλειο τένοντα λίγο πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο, επλήγη αγωνιστικά και η Άρσεναλ και η Εθνική Γαλλίας..Η δασκάλα της γιόγκα, Σάρον Χέινταρπουρ, είχε γίνει ένας στενός οικογενειακός φίλος τους προηγούμενους μήνες με τον παίκτη και εξηγεί γιατί:
Οφείλει πολλά στη Σάρον ο Κοσιελνί, για το γεγονός ότι επανήλθε στις προπονήσεις της Άρσεναλ

«Αυτό ήταν ένα πραγματικά περίεργο σημείο στην καριέρα μου» λέει στη SunSport από το διαμέρισμα της στο Βόρειο Λονδίνο.«Βρίσκεσαι τόσο κοντά με τον παίκτη και την οικογένεια του και εργάζεσαι μαζί τους. Ένιωσα σαν να πηγαίνω στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν μια τέτοια συναρπαστική στιγμή!Έτρωγα ανέπνεα και κοιμόμουν με γιόγκα ποδοσφαίρου και κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο μηνών, η δουλειά μου ήταν πραγματικά εστιασμένη σε αυτόν.

Όταν συνέβη ο τραυματισμός του ήταν μια καταστροφή».Και η Σάρον προσθέτει: «Ο τρόπος που εκείνος και η οικογένειά του αισθάνθηκαν συναισθηματικά, γνωρίζοντας τον πόνο, σε ένα καθαρά ανθρώπινο επίπεδο.Θυμήθηκα τον πόνο που είχα νιώσει όταν είχα τον δικό μου σοβαρό τραυματισμό (έπαιζε ποδόσφαιρο) πριν από 20 χρόνια».
Η Σάρον ήτα επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στα εφηβικά της χρόνια, αλλά εγκατέλειψε το αγαπημένο της σπορ, μετά από 2 σοβαρούς τραυματισμούς στο γόνατο

Η Σαρόν εργαζόταν ως φυσιοθεραπεύτρια και αθλητικός μασέρ για την Τσέλσι και έπειτα για την Άρσεναλ προτού εγκαταλείψει τα… γήπεδα για την δημιουργία του δικού της χώρου γιόγκα, το 2016, με ειδίκευση στο ποδόσφαιρο.

«Έφυγα και οι πρώτοι έξι μήνες ήταν πολύ σκληροί, σκέφτηκα να επιστρέψω στην Άρσεναλ. Ήταν σχεδόν σαν ξαφνικά να έμεινα έξω από το ποδόσφαιρο».Αλλά ο Σαρόν είχε αναλάβει τον γιο του Ρομπέρ Πιρές, ο οποίος βρισκόταν στους μικρούς της Άρσεναλ και τελικά άρχισε να δουλεύει και με τον Σάντι Καθόρλα - του οποίου ο γιος ήταν και αυτός στην Άρσεναλ, την περίοδο που ο Ισπανός μέσος, προσπαθούσε να ανακάμψει από τον τραυματισμό του στον αστράγαλο.

Η Σάρον συνεργάζεται τώρα με δεκάδες παίκτες, όλων των ηλικιών και επιπέδων, η καλή της δουλειά «μεταφέρθηκε» στόμα με στόμα και κάποιοι από τους πελάτες της την επισκέπτονται ιδιωτικά, ενώ άλλοι όπως ο Κοσιελνί, νιώθουν ευτυχείς, να γνωρίσει ο κόσμος, ότι έχει μία δασκάλα γιόγκα!

Οι ασκήσεις είναι έτσι σχεδιασμένες, ώστε να βοηθήσουν στην ευελιξία και στην σταθερότητα των αθλητών.

Κάποιοι παίκτες από την Σκανδιναβία ταξιδεύουν ακόμη και στο Λονδίνο, μετά το τέλος των υποχρεώσεων τους, για να συμβουλευτούν την Σάρον. Ωστόσο, ο τραυματισμός του Κοσιελνί τον περασμένο Μάιο, σχεδόν την οδήγησε στο να εγκαταλείψει την ποδοσφαιρική γιόγκα.
Η Σάρον συνεργαζόταν με τον Γάλλο στόπερ, τρεις φορές την εβδομάδα από την αρχή του έτους και είχε τον αρχηγό των «γκάνερς» σε τροχιά, να κερδίσει θέση βασικού στην Εθνική Γαλλίας, στην τελική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

«Εργαζόμασταν πολύ καλά όλους εκείνους τους μήνες, ένιωθε υπέροχα σωματικά και διανοητικά, έκανε καταπληκτικά πράγματα στο γήπεδο, αλλά εξακολουθούσε να έχει τον τραυματισμό. Λίγες εβδομάδες αργότερα ανακάλυψα ότι ήμουν έγκυος, όλη αυτή η περίεργη φάση με οδήγησε ουσιαστικά στην κατάθλιψη.

Μισούσα και πάλι το ποδόσφαιρο, ήταν πολύ δύσκολο να παρακολουθήσω το Παγκόσμιο Κύπελλο, ειδικά καθώς η Γαλλία τα πήγαινε τόσο καλά. Έφτασα σε ένα σημείο όπου σκέφτηκα «δεν ξέρω καν αν θέλω να το κάνω πια. Η αγάπη είχε φύγει, το πάθος είχε φύγει. Ήταν σαν να μην μπορώ να βοηθήσω τους παίκτες».

Η Σάρον έχει συνεργαστεί μεταξύ άλλων και με τον Πιρές, αφού ήταν έξι χρόνια αθλητικός μασέρ στην Άρσεναλ

Η ΓΙΟΓΚΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ«Δεν το ξεκίνησα ως επιχείρηση, αλλά επειδή μου άρεσε πολύ, ήθελα να βοηθήσω, δεν θέλησα να περάσουν οι παίκτες όσα πέρασα εγώ (τραυματίστηκε σοβαρά 2 φορές)."Τελικά, η Σάρον, ανέκαμψε και συνέχισε να δουλεύει με τον Kοσιελνί, αλλά και άλλους παίκτες. Τα σχέδιά της είναι ακόμα μεγαλύτερα τώρα. Έχει ξεκινήσει τη δική της Ακαδημία ποδοσφαίρου γιόγκα, διδάσκοντας στους άλλους τις μεθόδους της.
«Το νέο όραμα είναι να αλλάξουμε τον κόσμο του ποδοσφαίρου», λέει η Σάρον. «Φέρνοντας τη γιόγκα στους νεότερους παίκτες, σε φυσικό επίπεδο, το σώμα τους θα είναι πιο κινητικό και η σταθερότητά τους θα είναι διαφορετική. Προφανώς, είναι ένα άθλημα επαφής, έτσι θα συμβούν τραυματισμοί».