Blue Rider Review

Shoot, Shoot, Shoot!

Σε ποιον δεν έχουν λείψει οι εποχές των Arcade, όπου τα Shoot 'em up στο διάστημα -και όχι μόνο- συγκέντρωναν το ενδιαφέρον όλων. Η επιτυχία του είδους είναι δεδομένη αφού πολλά από τα πιο γνωστά Arcade, όπως το Galaga και το Space Invaders, κυκλοφόρησαν αργότερα σαν ports για διάφορες κονσόλες με φανατικό κοινό. Αυτό που προσπαθεί να κάνει το σημερινό Blue

Rider είναι να μας προσφέρει την ίδια εμπειρία με τα αγαπημένα μας Arcade σε ένα 3D κόσμο με πιο μοντέρνα γραφικά. Μπορεί όμως να σταθεί στο ίδιο ύψος με τα -κατά κοινή ομολογία- πιο αγαπητά games του είδους;

Όπως τα περισσότερα Shoot 'em up, έτσι και το Blue Rider διακρίνεται από την έλλειψη σεναρίου. Ξεκινώντας το παιχνίδι η μόνη επιλογή που έχετε είναι να παίξετε το πρώτο stage, ενώ προχωρώντας μπορείτε να επιλέξετε οποιαδήποτε πίστα θέλετε αρκεί να έχετε τερματίσει πρώτα την προηγούμενη. Μπορεί όμως ένα παιχνίδι χωρίς ίχνος σεναρίου να καλύψει το σημερινό gamer; Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μεγάλη άνθιση στα Story-rich games, ενώ ακόμα και όσοι επιλέγουν Shooters δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον προς εκείνα στα οποία εξελίσσεται κάποιο σενάριο, οπότε ίσως το παραδοσιακό στυλ των Shoot 'em up που συναντούσαμε στα Arcade να είναι κάπως παρωχημένο. Σίγουρα το Blue Rider μπορεί να προσφέρει ικανοποίηση, όμως το γεγονός πως δεν ξεφεύγει σχεδόν καθόλου από τα παραδοσιακά games του είδους μειώνει κάπως το ενδιαφέρον μας.

Συνολικά το παιχνίδι περιλαμβάνει εννιά διαφορετικές περιοχές για να εξερευνήσετε και να "καθαρίσετε" από τα εχθρικά robots, ενώ φτάνοντας στο τέλος κάθε περιοχής καλείστε να αντιμετωπίσετε και το boss της. Η εμφάνιση κάθε περιοχής είναι διαφορετική και τα είδη των εχθρών πολλά, ενώ υπάρχουν διαφορές τόσο στο είδος όσο και στη συχνότητα των επιθέσεων τους. Σε πολλά σημεία το παιχνίδι γίνεται bullet hell όμως με το σωστό χειρισμό μπορείτε να αποφύγετε τις περισσότερες επιθέσεις και με στρατηγικές κινήσεις να εξουδετερώσετε ταχύτερα τον πιο επικίνδυνο εχθρό. Τα bosses διαφέρουν από τα απλά robots, αφού το μέγεθος αλλά και το health bar τους είναι σαφώς μεγαλύτερα και οι επιθέσεις τους δυνατότερες και πιο δύσκολο να αποφευχθούν. Ο τρόπος αντιμετώπισής τους απαιτεί ιδιαίτερο χειρισμό ανάλογα με τις αδυναμίες τους.

Η δυσκολία του Blue Rider αυξάνεται σταδιακά. Ενώ αρχικά δίνει την εντύπωση ότι είναι πολύ απλό και θα τελειώσει γρήγορα, προχωρώντας στα stages η διαφορά στο επίπεδο δυσκολίας γίνεται αισθητή. Οι εχθροί αυξάνονται, οι επιθέσεις γίνονται πιο συχνές ή δυνατότερες κι εσείς πρέπει να προσαρμοστείτε στα νέα δεδομένα. Ευτυχώς το παιχνίδι προσφέρει διάφορα upgrades για τα projectiles που πετά το όχημά μας, αλλά και για τις βόμβες που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε περιστασιακά. Αν και υπάρχουν διάφορα είδη upgrades δυστυχώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να επιλέξουμε όποιο ταιριάζει στο δικό μας playstyle, αλλά πρέπει να συμβιβαστούμε με ότι μας δοθεί. Προφανώς υπάρχει η επιλογή του να μην πάρουμε κάποιο από τα upgrades που βρίσκονται στο έδαφος μετά την ήττα των εχθρών, όμως η επιλογή είναι δύσκολη αφού πριν σηκώσουμε κάποιο αντικείμενο δεν είναι σαφές τι είδους αναβάθμιση προσφέρει.

Ο χειρισμός του οχήματός μας είναι αρκετά απλός. Με τα δύο analog sticks ελέγχουμε την κίνηση του οχήματος, με τα L και R μπορούμε να αυξήσουμε προσωρινά την ταχύτητά μας για να αποφύγουμε κάποια επίθεση ή κάποια πτώση, ή ακόμα και για να αιφνιδιάσουμε κατά κάποιο τρόπο τα εχθρικά robots και να επιτεθούμε εκεί που θέλουμε. Mε τα ZL και ZR ελέγχουμε τις επιθέσεις μας, βόμβα ή απλά projectiles αντίστοιχα. Αξίζει να σημειωθεί πως η πρόσβαση στις βόμβες δεν είναι μόνιμη και μπορούμε να τις χρησιμοποιήσουμε μόνο αν έχουμε απόθεμα, αρχικά έχουμε τρεις μόνο βόμβες όμως μπορούμε να αυξήσουμε το capacity αποκτώντας διάφορα upgrades.

Η μουσική και τα ηχητικά εφέ του Blue Rider είναι ενδιαφέροντα. Ταιριάζουν απόλυτα στο concept των διαστημικών μαχών ενώ παράλληλα ακολουθούν την πρακτική του "keep it simple" χωρίς να βαραίνουν ανούσια το παιχνίδι. Τα γραφικά του είναι όμορφα, με ζωντανά χρώματα και διαφορετικές λεπτομέρειες σε κάθε πίστα, ενώ και οι αντίπαλοι και κυρίως τα bosses είναι σχεδιασμένοι με τρόπο ώστε να διακρίνονται εύκολα ο ένας από τον άλλο. Ενώ ως εδώ όλα φαίνονται καλά όσον αφορά τα γραφικά, δυστυχώς αντιμετωπίσαμε προβλήματα με frame drops περισσότερες από μία φορές ενώ επίσης παρατηρήσαμε και κάποια οπτικά glitches που μας απογοήτευσαν.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για Nintendo Switch, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Eastasiasoft.

IGN Greece Φήμες θέλουν την Microsoft να αποκαλύπτει νέο Xbox στην E3 2019 Kingdom Hearts 3 και Resident Evil 2 στην κορυφή των πωλήσεων του Ιανουαρίου Κυκλοφόρησαν τα Twitch Prime Rewards για το Apex Legends

Πηγή: IGN Greece