Το δεκανίκι με νούμερο «151»

Εχοντας ως αποκλειστικό μέλημα την πολιτική επιβίωση, ο Σπ. Δανέλλης άλλαζε τα κόμματα σαν τα πουκάμισα από τη δεκαετία του '70

Σύμφωνα με το λεξικό του ίντερνετ (wiktionary), γυρολόγος είναι ο πραματευτής, ο πλανόδιος έμπορος που γυρνάει σε γειτονιές και χωριά για να πουλήσει μικροπράγματα. Στην πολιτική ζωή της χώρας η παράδοση αυτή καλά κρατεί και ειδικά τούτες τις μέρες ανθίζουν κάθε λογής «μπουμπούκια»-βουλευτές που αλλάζουν κόμματα για να μείνουν, υποτίθεται,

Ο 64χρονος Κρητικός, από το Ηράκλειο συγκεκριμένα, Σπύρος Δανέλλης αποτελεί μια εμβληματική περίπτωση αυτού του είδους. Ο αρχιτέκτονας στο επάγγελμα, σπουδασμένος στο πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, έχει μακρά διαδρομή στις μεταπηδήσεις από χώρο σε χώρο από τα πρώτα βήματα της πολιτικής καριέρας του.

Στην πολιτική πρωτοεμφανίζεται ως ιδρυτικό μέλος της Σοσιαλιστικής Πορείας του Νίκου Κωνσταντόπουλου, του Σάκη Καράγιωργα και της Μελίνας Μερκούρη, μεταξύ πολλών άλλων που αποχώρησαν από το ΠΑΣΟΚ το 1975 στην πρώτη μεγάλη διάσπαση του κόμματος του Ανδρέα Παπανδρέου. Την περίοδο 1976-1978 ο Σπύρος Δανέλλης διετέλεσε και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της Σοσιαλιστικής Πορείας, για να μεταπηδήσει στη συνέχεια στο ΚΚΕ Εσωτερικού, αφού προηγουμένως ένα κομμάτι των στελεχών της Σοσιαλιστικής Πορείας επανεντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ μετά το αποτυχημένο εκλογικό αποτέλεσμα της Σ.Π. το 1977.

Aνανεωτική Αριστερά

Με τη μεταπήδησή του αυτή το 1978 ο Σπύρος Δανέλης αφήνει τον λεγόμενο σοσιαλιστικό χώρο και κινείται για αρκετά χρόνια στον χώρο της λεγόμενης ανανεωτικής Αριστεράς.
Στη διάσπαση του ΚΚΕ Εσωτερικού το 1986, ο ανεξάρτητος σήμερα βουλευτής ακολούθησε τον Λεωνίδα Κύρκο και τη μετεξέλιξη του κόμματος σε Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ), ενώ διετέλεσε και μέλος της Κεντρικής Επιτροπής της.

Ο Σπύρος Δανέλλης το 1989 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, που προέκυψε από τη συμμαχία του ΚΚΕ του Χαρίλαου Φλωράκη, της ΕΑΡ του Λεωνίδα Κύρκου, της ΕΔΑ του Ανδρέα Λεντάκη, αλλά και στελεχών που είχαν αποχωρήσει στα τέλη της δεκαετίας του '80 από το ΠΑΣΟΚ.

Μετά την αποχώρηση του ΚΚΕ και τη διάσπασή του το 1991, ο Συνασπισμός έγινε ενιαίο κόμμα, στο οποίο ο Σπύρος Δανέλλης παρέμεινε μέχρι και το 2000.
Μάλιστα, την περίοδο 1996-2000 εκλέχθηκε βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΝ, το κόμμα-πρόδρομο του ΣΥΡΙΖΑ, όταν πρόεδρος ήταν ο παλιός γνώριμος του Σπύρου Δανέλλη από την εποχή της Σοσιαλιστικής Πορείας Νίκος Κωνσταντόπουλος.
Παρ' όλα αυτά ο Σπύρος Δανέλλης θα αποχωρήσει από τον ΣΥΝ στο 3ο Τακτικό Συνέδριο του Ιουνίου - Ιουλίου του 2000 και για την κίνησή του εκείνη έχει υποστηρίξει ότι έφυγε όταν ο ΣΥΝ εγκατέλειψε τη λογική της ανανεωτικής Αριστεράς και πέρασε το κατώφλι της κινηματικής ριζοσπαστικής Αριστεράς.

Με την αποχώρησή του από την Αριστερά το 2000 κλείνει το δεύτερο μεγάλο μέρος της σταδιοδρομίας του και ανοίγει ένας τρίτος κύκλος με την περιπλάνησή του στο ΠΑΣΟΚ, η οποία ξεκινάει με την προσκόλλησή του στην αυλή του σημιτικού εκσυγχρονισμού.
Αυτή η μεταστροφή σηματοδοτείται αμέσως με την ανάληψη καθηκόντων για μία διετία, 2000-2002, του αντιπροέδρου στο διοικητικό συμβούλιο του Ομίλου Προβληματισμού για τον Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας (ΟΠΕΚ).

Με την ίδια ευκολία ο Σπύρος Δανέλλης γίνεται χειροκροτητής του Γιώργου Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ και μάλιστα για τον μοιραίο για τη χώρα μας πρωθυπουργό ο κ. Δανέλλης έχει -τι σύμπτωση άραγε;- την καλύτερη των απόψεων και δεν χάνει ευκαιρία να του πλέκει το εγκώμιο, υποστηρίζοντας ότι ο Γιώργος Παπανδρέου διακρίνεται για τους ανοιχτούς του ορίζοντες!

Ο Σπύρος Δανέλλης μετά τη θητεία του στο σημιτικό ΟΠΕΚ διετέλεσε μέχρι το 2009 δήμαρχος Χερσονήσου και από το 2009 έως και το 2014 ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ.
Με όσο καλά λόγια μιλάει για τον Γιώργο Παπανδρέου άλλο τόσο δύσκολες είναι οι σχέσεις του με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, και μάλιστα ο κ. Δανέλλης έχει αναφέρει ότι την περίοδο της ηγεσίας του Βενιζέλου στο ΠΑΣΟΚ ο ίδιος «μπήκε στο ψυγείο».

Πώς «άδειασε» τον Θεοδωράκη για τις Πρέσπες

Επόμενος σταθμός, μετά το... ψυγείο του ΠΑΣΟΚ στις Βρυξέλλες και στην Ευρωβουλή, ήταν το Ποτάμι. Εκλέχτηκε βουλευτής με το κόμμα του Σταύρου Θεοδωράκη και από τη στιγμή της διαπραγμάτευσης για το Σκοπιανό ο Σπύρος Δανέλλης έδωσε το στίγμα του αφήνοντας ανοιχτό το ζήτημα της επαναφοράς του στον πολιτικό χώρο, στον οποίο πολιτικά ανδρώθηκε επί 22 χρόνια, από το 1978 έως το 2000. Ετσι, ο κ. Δανέλλης μετατράπηκε στον 151ο βουλευτή χάρη στον οποίο ο Αλέξης Τσίπρας κρατήθηκε στην κυβέρνηση για να κυρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών και διέρρηξε οριστικά τους δεσμούς του με το Ποτάμι.

Η άποψη του Σπύρου Δανέλλη είναι ότι το Ποτάμι στις σημερινές κοινωνικοπολιτικές συνθήκες ουσιαστικά δεν έχει τον λόγο ύπαρξης που είχε όταν δημιουργήθηκε και όταν υπήρχαν τα δίπολα Μνημόνιο-αντιμνημόνιο και το εντός ή εκτός ευρώ. Ο ίδιος ουσιαστικά ανταποκρίθηκε στο προσκλητήριο του Αλέξη Τσίπρα για τη δημιουργία μιας προοδευτικής παράταξης με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι το δίλημμα σήμερα είναι Αριστερά - Δεξιά. Επιπλέον, ο κ. Δανέλλης πλέκει το εγκώμιο του «ηγέτη» Αλέξη Τσίπρα και του προσδίδει το προσόν ότι «διαβάζει την πραγματικότητα και ξέρει να προσαρμόζεται σ' αυτήν». Ο ίδιος δηλώνει ότι επιθυμεί να παραμείνει ανεξάρτητος για να είναι πιο χρήσιμος στο μείζον. Λέγεται, πάντως, ότι επιθυμεί να είναι υποψήφιος δήμαρχος στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Σε κάθε περίπτωση ο Σπύρος Δανέλλης αποτελεί ένα τυπικό δείγμα αυτού που κάποτε είχε πει ο Νίκος Μπίστης: «Αλλαξα κόμματα για να μην αλλάξω απόψεις».