Ο Θεοδωράκης, η... πολιτική κατσαρίδα και τα ψηλοτάκουνα της Κατερίνας Μάρκου

Ο Θεοδωράκης, η... πολιτική κατσαρίδα και τα ψηλοτάκουνα της Κατερίνας Μάρκου15.06.2018Παρασκήνιο

Θεοδωράκης - Μάρκου σε άγριο καβγά (με υπονοούμενα), που συνεχίστηκε και στα social media

Σκηνικό απείρου κάλλους εκτυλίχθηκε στη χθεσινή Ολομέλεια της Βουλής, με «κατσαρίδες», «γόβες», αλλά και υπόνοιες για χρηματισμό και πρωταγωνιστές τον Σταύρο Θεοδωράκη και την Κατερίνα Μάρκου, αλλά ευτυχώς χωρίς να βγουν «στιλέτα».

Ο επικεφαλής του Ποταμιού εξεμάνη, όταν η μέχρι πρότινος βουλευτής του κόμματός του

και νυν της Ν.Δ. παρενέβη... άκομψα, ενώ μιλούσε από το βήμα, τασσόμενος υπέρ της συμφωνίας Τσίπρα - Ζάεφ, την οποία χαρακτήρισε απαραίτητο πρώτο βήμα. «Ουστ! Αυτά να πας να τα πεις στη Θεσσαλονίκη!» είπε η κυρία Μάρκου, προκαλώντας την οργισμένη αντίδραση του επικεφαλής του Ποταμιού.

«Τα ψηλοτάκουνά σας δεν φτάνουν στις γειτονιές της Θεσσαλονίκης. Πάρτε τις γόβες σας και πηγαίνετε να ακούσετε τον κόσμο» αντέδρασε εκείνος αναψοκοκκινισμένος, δείχνοντας και τη δυσφορία του για την προσχώρησή της στη Ν.Δ., ενώ άφησε σοβαρά υπονοούμενα για τη Θεσσαλονικιά βουλευτή: «Δάνειο ζητήσατε από τη Ν.Δ.; Να τη χαίρεστε...» πρόσθεσε, απευθυνόμενος στους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το επεισόδιο δεν σταμάτησε εκεί, καθώς συνεχίστηκε όχι στη Βουλή αλλά στα social media. Με μια ανάρτησή της στο twitter η κυρία Μάρκου υποστήριξε πως είπε στον Σταύρο Θεοδωράκη ότι «ξεπουλάει την ιστορία της πατρίδας μας και είναι ο χρήσιμος ηλίθιος», για να ακολουθήσει η απάντηση από τον επικεφαλής του Ποταμιού με νέες... δολοφονικές αιχμές εις βάρος της.

«Δεν θα γίνω άλλη μια κατσαρίδα της πολιτικής. Ή, για να το πω με ακρίβεια, δεν θα θυσιάσω καμία από τις πεποιθήσεις μου μόνο και μόνο για να παραμείνω σε αυτή την αίθουσα. Δεν με αφορά το λεγόμενο πολιτικό κόστος. Ειδικά αυτή την κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα μας».

Οσον αφορά τη στάση του Ποταμιού στη συμφωνία για την ονομασία της ΠΓΔΜ, ο κ. Θεοδωράκης ξεκαθάρισε τη θέση του λέγοντας: «Το ερώτημα είναι αν μπορούμε να κινηθούμε πέρα από τους τίτλους και τα συνθήματα, το “ναι” και το “όχι”» συνδέοντας τον φόβο για το πολιτικό κόστος με τον λαϊκισμό και τον συντηρητισμό».