Ο αιώνιος «Ρωμηός» στην παράσταση «Ελλάς, γελάς»

Ο αιώνιος «Ρωμηός» στην παράσταση «Ελλάς, γελάς»27.01.2018Πρόσωπα

Το ανατρεπτικό έργο του 1890 ανεβάζει στο θέατρο Σοφούλη ο Παύλος Δανελάτος

Συνέντευξη στην
Ελένη Σκάρπου

Δεν είναι μία, ούτε δύο, είναι τέσσερις χορταστικές κωμωδίες γραμμένες από τα σατιρικά χέρια του Γιώργου Σουρή λίγο πριν από το 1890 -τότε που η Ελλάδα είχε πάλι τα θέματά της και ο Ελληνας έτεινε να σαλτάρει από κάθε άποψη-, τις οποίες θα δούμε σε συνδυασμό στη σκηνή

του θεάτρου Σοφούλη. Στις 2, 3, 4 και 9, 10, 11 Φεβρουαρίου έρχεται το «Ελλάς, γελάς» και θα μας βάλει τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι, για να καταλάβουμε επιτέλους πως όσα χρόνια κι αν περάσουν το καλούπι του Ελληνα δεν αλλάζει και η πολιτική σκηνή πάντα θα τον προδίδει.

Την πρωτότυπη παράσταση σκηνοθετεί ο Παύλος Δανελάτος, ενώ στο σανίδι θα δούμε να παρελαύνουν οι Διογένης Γκίκας, Βίκυ Γρηγοριάδου, Γιάννης Μαστρογεωργίου, Δέσποινα Μπισχινιώτη, Κωνσταντίνος Πετρίδης, Σταμάτης Στάμογλου, Χρύσα Μπολλάτι και Λευτέρης Παναγιωτίδης, και να μας δίνουν γεύσεις από τον «Αναπαραδιάρη», την «Επιδημία», το «Δεν έχει τα προσόντα» και την «Περιφέρεια».

«Ξέρω τη γλώσσα και τον τρόπο που συνδέει ο Σουρής τα αιώνια πράγματα που συμβαίνουν στην Ελλάδα και δεν έχουν σταματημό. Η τωρινή συγκυρία είναι σχεδόν το ίδιο καταστροφική με την εποχή του Σουρή. Το 1890 οι συνθήκες ήταν μαύρες για την ελληνική οικονομία, λίγα χρόνια πριν το “Δυστυχώς επτωχεύσαμε”. Είναι σίγουρα μια κουβέντα που θα έπρεπε να έχουμε πει κι εμείς από χρόνια, αλλά δεν κατάφερε κανείς να το ξεστομίσει, σε μια χώρα δυστυχών ανθρώπων που πρέπει να μπαλώσουν τις αμαρτίες ενός κράτους για το οποίο δεν χρωστάει τίποτα ο λαός και που τ' ακούει συνεχώς» αναφέρει ο σκηνοθέτης της παράστασης Παύλος Δανελάτος και σε αυτή τη θεατρική εμπειρία θα νιώσουμε λες και όλα έχουν γραφτεί για μας.

Στη μία κωμωδία συναντάμε τον δικηγόρο που τον κυνηγούν για να πληρώσει τους φόρους που χρωστάει και μπαίνει σε ένα σπίτι για να σωθεί. Στη δεύτερη θα μας απασχολήσει ο νόμος περί προσόντων των δημοσίων υπαλλήλων. Στην τρίτη, μια επιδημία τύφου προσβάλλει την Αθήνα και οι πλούσιοι θέλουν να καταφύγουν στο εξωτερικό, ενώ οι φτωχοί στα χωριά τους, στην περιφέρεια, για να γλιτώσουν. Στην τέταρτη θα καταπιαστούμε με τον τότε εκλογικό νόμο περί εκλογικής διαδικασίας για τους βουλευτές.

Μιζέρια

«Ολα αυτά είναι μια κατάσταση. Τίποτα δεν έχει αλλάξει από τότε. Δεν έχει αλλάξει ο Ελληνας με το μυαλό του το μίζερο. Αγωνίζεται μόνο όταν τον συμφέρει και θυμάται το ηρωικό παρελθόν του επίσης όταν τον συμφέρει. Είναι αιώνιος “Ρωμηός”, όπως θα τον χαρακτήριζε και ο ίδιος ο Σουρής. Εκείνος τόλμησε να γράψει την εξής φράση: “Γι' αυτό το κράτος που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια σιχτίρ στα χρόνια τα παλιά σιχτίρ και στα καινούργια”. Εξω από τη Βουλή μας αν γραφτεί πάντως θα νομίζει κανείς ότι αφορά το σημερινό κατάντημά μας.

Ο Σουρής υπήρξε ένας καταπληκτικός στιχοπλόκος, μοναδικός. Είχε την εφημερίδα “Ρωμηός”, που εξέδιδε ο ίδιος και ήταν γραμμένη ολόκληρη με στίχους και πολιτική σάτιρα. Ηταν γνωστός στους αθηναϊκούς κύκλους της εποχής του για τον αγώνα που έκανε για τη δημοτική γλώσσα. Πραγματοποιούσε λογοτεχνικά βραδινά με ποιητές και πεζογράφους και άφησε το στίγμα του. Μάλιστα, ήταν υποψήφιος για Νόμπελ ποίησης, αλλά δεν ήταν δυνατόν να το πάρει γιατί η ποίηση του ήταν δημοσιογραφική, επίκαιρη» εξηγεί ο κ. Δανελάτος και σίγουρα οι γλώσσες του παρελθόντος θέλουν τον Γιώργο Σουρή ως τον μεταγενέστερο Αριστοφάνη.

Διαχρονικό το μπάχαλο της χώρας

Με αφορμή αυτή την παράσταση θα βγουν στην επιφάνεια πολλά τα οποία δεν θα μπορέσουμε να αποφύγουμε.

«Η τέχνη μπορεί να προσφέρει και να συνεργήσει. Η τέχνη πρέπει να κατηγορεί και δεν πρέπει να γλείφει. Αυτή η παράσταση δεν κατηγορεί μόνο τους πολιτικούς, αλλά και τους πολίτες που κάνουν συμβιβασμούς και παραμένουν φιλόσοφοι του καφενείου. Κάνουμε κακή χρήση του παρελθόντος μας. Δεν μας ενδιαφέρει η χώρα μας πραγματικά, γιατί έτσι μας έχουνε μάθει» καταλήγει ο Παύλος Δανελάτος και μας επισημαίνει ότι επί σκηνής θα δούμε το μπάχαλο του Ελληνα μέσα από τη σύγχυση της φουστανέλας και του τζιν.

• Ωρες παράστασης: Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00, και Κυριακή στις 20.30.