Κανένα τείχος στην Ευρώπη

Συμπληρώθηκαν χθες τριάντα τέσσερα χρόνια από την πτώση του τείχους του Βερολίνου. Μία αποφασιστική κίνηση την εποχή εκείνη, ένα ξεκάθαρο βήμα προς τη Δημοκρατία και λίγο αργότερα προς την επανένωση της Γερμανίας.

Το τείχος αυτό ήταν συνδεδεμένο ιστορικά με μία ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο, όπου οι ελευθερίες, τα δικαιώματα, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια καταπατούνταν στο βωμό μιας καθεστωτικής αντίληψης και ενός αυταρχισμού που βρισκόταν πολύ μακριά από το ευρωπαϊκό δημοκρατικό κεκτημένο.

Ήταν μια νίκη του ίδιου του γερμανικού λαού που ήθελε να ζήσει σε ένα άλλο, φιλελεύθερο περιβάλλον,

χωρίς το σκιάχτρο της Στάζι να πλανάται πάνω από κάθε έκφανση του δημόσιου βίου. Η συγκεκριμένη περίοδος αποτέλεσε έμπνευση για πολλές αξιόλογες ταινίες και πολυάριθμα λογοτεχνικά βιβλία που κατέδειξαν το τί μπορεί να υπομένει ο κάθε πολίτης όταν βρίσκεται διαρκώς αντιμέτωπος με συνθήκες απόλυτης ανελευθερίας και αδιάκοπης λογοκρισίας.

Από την 12η Αυγούστου του 1961 που η τότε Κυβέρνηση της Λαοκρατικής Δημοκρατίας της Γερμανίας αποφάσισε να βάλει το πρώτο λιθαράκι για την ανοικοδόμηση ενός συμβόλου ντροπής και διαίρεσης ενός λαού, καταγράφηκαν πολλά περιστατικά βίας και εξευτελισμού, ενώ κάθε αξία της ανθρώπινης ζωής θάφτηκε στα έγκατα ενός παραλογισμού που υπηρετούσε το καθεστώς εκείνης της εποχής. Ολόκληρη η Ευρώπη γιορτάζει την επέτειο της ελευθερίας και της Δημοκρατίας στο γεμάτο με ιστορική βαρύτητα Βερολίνο, τη σημερινή πρωτεύουσα της Γερμανίας. Όμως στη τρέχουσα ευρωπαϊκή πραγματικότητα καταγράφεται μια ακόμη εκκρεμότητα με έντονο πολιτικό συμβολισμό.

Η Λευκωσία αποτελεί τη μοναδική πρωτεύουσα κράτους-μέλους της Ε.Ε που εν έτει 2023, είναι ακόμη διαιρεμένη. Η εικόνα αυτή δεν συνάδει με τις αρχές και τις αξίες του δυτικού κόσμου, αλλά και τα ιδανικά που υπερασπίζεται η Ενωμένη Ευρώπη. Είναι αλήθεια πως πριν από δύο περίπου χρόνια, όταν ο Πούτιν έβαλε μπροστά τα αναθεωρητικά του σχέδια και εισέβαλε στην Ουκρανία, σύσσωμη η Ε.Ε και ολόκληρη η Δύση αντέδρασαν και στάθηκαν στο πλευρό των αμυνόμενων που έβλεπαν τις περιουσίες τους, την ιστορία τους, τις πόλεις τους να παραβιάζονται στο όνομα ενός παράλογου επεκτατισμού που θύμιζε όσα έγιναν στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974.

Οι φίλοι και εταίροι εκείνης της εποχής δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έκλεισαν τα μάτια μπροστά στην καταπάτηση της εδαφικής ακεραιότητας ενός ανεξάρτητου κράτους, που πολύ αργότερα, με τη βοήθεια και της Ελλάδας εντάχθηκε στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Το «τείχος» της Λευκωσίας αποτελεί μια σημαντική εκκρεμότητα για κάθε δημοκράτη Ευρωπαίο, αποτελεί την αχίλλειο πτέρνα της σημερινής ευρωπαϊκής πραγματικότητας. Μία πληγή που πρέπει να κλείσει, καθώς την ώρα που η διεθνής κοινότητα ξορκίζει τον αναθεωρητισμό, η τουρκική προκλητικότητα δεν μπορεί να παραμένει στο απυρόβλητο.

Κάποια στιγμή πρέπει να ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές για ένα ζήτημα που είναι αμιγώς ευρωπαϊκό. Κοντολογίς, κανένα τείχος δεν χωράει σε μία όντως δημοκρατική, εξωστρεφή και ανθεκτική Ευρώπη.

#ΤΕΙΧΟΣ_ΤΟΥ_ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ #ΒΕΡΟΛΙΝΟ #ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Keywords
Τυχαία Θέματα
Κανένα, Ευρώπη,kanena, evropi