«Θα γίνεις μάνα και θα καταλάβεις»

Πόσες φορές είχα ακούσει αυτή τη φράση από τη μαμά μου και τη θεωρούσα από γραφική μέχρι υπερβολική. Τελικά έγινα μάνα και το κατάλαβα πολύ καλά.

Τι κατάλαβα ακριβώς;

Ότι δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν την αγάπη που τρέφεις γι’ αυτό το πλασματάκι που έχεις φέρει στον κόσμο.

Ότι στην αρχή είναι όλα κάπως θολά αλλά γρήγορα ξεκαθαρίζει το τοπίο και ξέρεις ότι πια είναι η πρώτη και η τελευταία σου έννοια.

Ότι όσα ξενύχτια, όσες δυσκολίες, όση κούραση και αν έχεις μαγικά αποφορτίζονται μέσα στη νύχτα και περιμένεις πως και πως το πρωί να δεις το χαμογελαστό μουτράκι και

Ότι ακόμα και αν είσαι μακριά πιάνεις τον εαυτό σου να χαζεύεις φωτογραφίες του και ότι το μόνο που σε γεμίζει είναι να είσαι κοντά του.

Ότι πια η ζωή σου δεν είναι ίδια και ποτέ δε θα ξαναβρείς την παλιά σου ζωή. Νέες εμπειρίες, νέα χρώματα θα σε γεμίζουν στο εξής.

Ότι περιμένεις πως και πως για τα νέα κατορθώματα και μέσα σου περηφανεύεσαι. Το σύνδρομο του μωρού της κουκουβάγιας δεν το γλιτώνεις.

Και με κείνα και με τ´ άλλα ο καιρός θα περάσει και πάλι θα είναι η μαμά αυτή που θα σε παρηγορήσει για τον πρώτο σου έρωτα, που θα σε συμβουλέψει για τα λάθη σου, που θα κοιμάται δίπλα σου αν αρρωστήσεις, που θα σε περιμένει το μοσχομυριστό φαγητό μετά το σχολείο, που ξέρεις ότι ακόμα και αν είναι μακριά πάντα είναι δίπλα σου.

Αυτά και άλλα πολλά μπορούν να περιγράψουν τη λέξη μαμά. Η μαμά είναι το χρυσό πάπλωμα όπως συνηθίζει να λέει η μαμά μου.

Ένα μεγάλο σ´ αγαπώ σε όλες τις μαμάδες, αυτές που είναι δίπλα μας, αυτές που έφυγαν αλλά ποτέ δεν τις ξεχνάμε, τις μαμάδες καρδιάς και τις μαμάδες ηρωίδες με άρρωστα παιδάκια ή ΑΜΕΑ, για τις μαμάδες που μεγαλώνουν μόνες του το παιδί τους και για τις εν δυνάμει μαμάδες που προσπαθούν να φέρουν στον κόσμο ένα μωράκι.

Για όλους αυτούς τους λόγους μια μαμά γιορτάζει κάθε μα κάθε μέρα.

Φωτογραφίες: Unsplash

Μια ματιά ακόμα: Γιατί στα μωρά αρέσει να πετάνε συνεχώς πράγματα!