Πώς αντιμετωπίζεται η δισκοκήλη;

Η δισκοκήλη είναι μία πάθηση που αφορά ένα πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων.

Τι είναι η δισκοκήλη;

Δισκοκήλη ή κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου είναι η ρήξη του ινώδους δακτυλίου, δηλαδή του περιβλήματος του μεσοσπονδυλίου δίσκου, όπου μέρος του μαλακού πυρήνα (πηκτοειδής πυρήνας) μετατοπίζεται προκαλώντας πίεση στα

νευρικά στοιχεία.Ανάλογα με το ύψος της σπονδυλικής στήλης που εμφανίζεται διακρίνεται σε οσφυϊκή, αυχενική ή θωρακική δισκοκήλη. Η συχνότερη εντόπιση είναι στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης (μέση) και ακολουθεί η αυχενική μοίρα και τέλος η θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης με ποσοστό που δεν ξεπερνάει το 1-2% των συνολικών δισκοκηλών. Από τις δισκοκήλες της οσφυϊκής μοίρας οι πιο συχνές στις ηλικίες οι πιο συχνές στις ηλικίες κάτω των 55 είναι μεταξύ των μεσοσπονδυλίων διαστημάτων Ο4-Ο5 και Ο5-Ι1 σε ποσοστό 95%.

Ποιες είναι οι αιτίες
Τα κυριότερα και πιο συνηθισμένα είναι η επαναλαμβανόμενη άρση βαρών χωρίς κατάλληλη προετοιμασία του σώματος, η χρόνια κακή στάση του σώματος (πχ. το σκύψιμο, πολλές ώρες σε υπολογιστή ή tablet, ο ύπνος στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση κ.λπ.), η πολύωρη καθημερινή οδήγηση, ένα τραύμα και φυσικά το κάπνισμα.

Ποια είναι τα συμπτώματα
Η συμπτωματολογία εξαρτάται από την περιοχή εντόπισης της δισκοκήλης. Δηλαδή μια δισκοκήλη στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης (μέση) δημιουργεί ριζίτιδα όπου πάσχει ένα μόνο νεύρο.Τα συμπτώματα σε αυτή την περίπτωση είναι ο πόνος στον γλουτό ή στο ένα πόδι, το μούδιασμα ή οι καυσαλγίες σε συγκεκριμένα σημεία του ενός ποδιού, η πτώση της μυϊκής ισχύος σε συγκεκριμένους μύες στο ένα πόδι και η μείωση των αντανακλάσεων στο πόδι που πάσχει.

Σε κάποιος σπάνιες περιπτώσεις μια μεγάλη κεντρική δισκοκήλη στην οσφυϊκή μοίρα μπορεί να πιέζει τόσο πολύ τα νευρικά στοιχεία που να προκαλεί συμπτώματα και από τα δύο πόδια με αιμωδίες και διαταραχή βάδισης καθώς και διαταραχή από τους σφιγκτήρες και αιμωδίες στο περίναιο. Αυτή η κατάσταση ονομάζεται ιππουριδική συνδρομή και χρειάζεται επειγόντως χειρουργική αντιμετώπιση.

Αν όμως, η δισκοκήλη εντοπίζεται στον αυχένα τότε, αν είναι πλάγια δημιουργείται ριζίτιδα και πάσχει ένα χέρι (κάτι αντίστοιχο με την δισκοκήλη στη οσφυϊκή μοίρα), ενώ, αν η δισκοκήλη είναι κεντρική, τότε μιλάμε για μυελοπάθεια, δηλαδή πάσχει ο νωτιαίος μυελός και αυτό είναι μια κατάσταση πιο βαριά σε σχέση με μια απλή ριζίτιδα. Τα συμπτώματα μια μυελοπάθειας εμφανίζονται στα άνω ή και στα κάτω άκρα, υπάρχουν διαταραχές αντανακλαστικών με αύξηση αυτών και εμφάνιση και παθολογικών αντανακλαστικών, διαταραχές στο βάδισμα με δυσχέρεια ή αστάθεια, στην ούρησης ακόμα και αισθητικές διαταραχές.

Πώς γίνεται η διάγνωση της δισκοκήλης
Η διάγνωση γίνεται με κλινική εξέταση και η επιβεβαίωσή της με μαγνητική τομογραφία. Αξιοσημείωτο είναι ότι ένα 20% των ανθρώπων αν υποβληθούν σε μαγνητική τομογραφία θα έχουν δισκοκήλες παρόλο που δεν έχουν κάποια συμπτώματα. Αυτό είναι και ο λόγος που οι ειδικοί ζητούν να γίνεται σωστή και ολοκληρωμένη κλινική εξέταση.

Από τους ανθρώπους που έχουν συμπτώματα από μία δισκοκήλη, μόνο το 5-10% θα χρειαστούν χειρουργική αντιμετώπιση. Άρα λοιπόν η πρώτη αντιμετώπιση είναι συντηρητική με ελάττωση των δραστηριοτήτων και αναλγητική και αντιφλεμονώδη αγωγή (καθώς και τοποθέτηση αυχενικού κηδεμόνα, αν μιλάμε για δισκοκήλη στον αυχένα). Υποψήφιοι για χειρουργείο είναι οι ασθενείς που μετά από 6 εβδομάδες συντηρητικής αγωγής δεν έχουν ουσιαστική μείωση των συμπτωμάτων τους. Τα παραπάνω δεν ισχύουν στις περιπτώσεις της μυελοπάθειας και της ιππουριδικής συνδρομής όπου η χειρουργική αντιμετώπιση είναι η θεραπεία εκλογής.

Πώς αντιμετωπίζεται η δισκοκήλη
Η χειρουργική είναι η κλασσική αντιμετώπιση που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα, για μία δισκοκήλη στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Ο χειρουργός κάνει μέση τομή στην οσφύ αποκολλά και απωθεί τους παρασπονδυλικούς μύες και αφαιρώντας ένα τμήμα του πετάλου του σπονδύλου φτάνει στο σημείο της βλάβης και αφαιρεί το τμήμα του μεσοσπονδυλίου δίσκου που προβάλει και πιέζει τα νευρικά στοιχεία.

Τα τελευταία 30 χρόνια με την εισαγωγή, του μικροσκοπίου στη νευροχειρουργική, η επέμβαση αυτή έχει τροποποιηθεί όσον αφορά στο μέγεθος της τομής και την έκταση της. Έτσι, στη μικροδισκεκτομή που αποτελεί το λεγόμενο “gold standard” στη σημερινή εποχή, η τομή στο δέρμα είναι 1,5-2 εκατοστά, με αντίστοιχη απώθηση των μυών (από 5-6 εκατοστά στην κλασσική πεταλεκτομή-δισκεκτομή) και η αφαίρεση της δισκοκήλης γίνεται με τη βοήθεια μικροσκοπίου και με χρήση ειδικών μικροεργαλείων.

Η εξέλιξη της τεχνολογίας στον τομέα των εργαλείων αλλά και των συστημάτων απεικόνισης, έφερε το ενδοσκόπιο στη χειρουργική αντιμετώπιση της δισκοκήλης, με ακόμα μικρότερες τομές (6-7 χιλιοστά), όσο χρειάζεται δηλαδή για την εισαγωγή του ενδοσκοπίου στη πάσχουσα περιοχή. Στη συνέχεια μέσα από το ίδιο το ενδοσκόπιο με ειδικά σχεδιασμένα εργαλεία γίνεται η αφαίρεση της δισκοκήλης.

Μια σημαντική παράμετρος είναι ότι με το ενδοσκόπιο υπάρχει μία ευελιξία στην προσπέλαση της δισκοκήλης. Έτσι ο χειρουργός μπορεί να προσεγγίσει το πρόβλημα ανάλογα με το πού βρίσκεται (ενδοκαναλική ή εξωτρηματική) από διαφορετικό σημείο, χωρίς καθόλου τραυματισμό των μυών. Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι το ποσοστό επιπλοκών είναι πολύ χαμηλό, ίδιο με αυτό της μικροδισκεκτομής και ο ασθενής μετά από μία ενδοσκοπική δισκεκτομή κινητοποιείται σε λίγες ώρες και λαμβάνει εξιτήριο την ίδια ή την επόμενη ημέρα από την επέμβαση.

Όσον αφορά στη χειρουργική θεραπεία μιας αυχενικής δισκοκήλης, στη συντριπτική πλειονότητα των ασθενών γίνεται με πρόσθια προσπέλαση. Με ήπια απώθηση του οισοφάγου, της τραχείας και της καρωτίδας, ο χειρουργός με τη βοήθεια ειδικών διαστολέων φτάνει στη σπονδυλική στήλη και με τη βοήθεια του μικροσκοπίου αφαιρεί τον μεσοσπονδύλιο δίσκο και αποσυμπιέζει το νωτιαίο μυελό. Στη συνέχεια τοποθετεί έναν ειδικά σχεδιασμένο κλωβό με οστικό μόσχευμα για να γίνει η σπονδυλοδεσία των δύο σπονδύλων. Κι εδώ όμως τα τελευταία χρόνια η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει προσφέρει στου χειρουργούς νέα δυνατότητες. Έτσι πλέον αντί της σπονδυλοδεσίας υπάρχει η δυνατότητα αντικατάστασης του μεσοσπονδυλίου δίσκου από έναν τεχνητό δίσκο, διατηρώντας την κίνηση της περιοχής και προστατεύοντας τους υπόλοιπους μεσοσπονδυλίους δίσκους. Βασικό όμως, για να υπάρχουν καλά αποτελέσματα, είναι η σωστή επιλογή των ασθενών οι οποίοι πρέπει να είναι μικρής ηλικίας, χωρίς οστεόφυτα ή αστάθεια και με καλή αρχιτεκτονική του αυχένα.

Η δισκοκήλη είναι μία πάθηση που αφορά ένα πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων
Παρόλα αυτά με τις σύγχρονες μεθόδους αντιμετώπισης η πρόγνωση των ασθενών είναι άριστη, αρκεί να τίθενται οι σωστές ενδείξεις όσον αφορά την χειρουργική αντιμετώπιση, να αποφασίζεται το κατάλληλο είδος χειρουργικής παρέμβασης καθαρά εξατομικευμένα και ο ασθενής να ακολουθεί τις οδηγίες του ιατρού είτε αναφερόμαστε στην συντηρητική είτε στη χειρουργική θεραπεία.

The post Πώς αντιμετωπίζεται η δισκοκήλη; appeared first on Όμορφα Μυστικά της Βίκυς Χατζηβασιλείου.