Μέλη του ΣΕΒ σχεδιάζουν επενδύσεις 16 δισ. είπε ο Θ.Φέσσας στο Βερολίνο

Επενδύσεις ύψους 16 δισ. ευρώ σχεδιάζουν τα μέλη του ΣΕΒ για τα επόμενα χρόνια, είπε ο πρόεδρος του συνδέσμου Θ. Φέσσας, μιλώντας σε συνέδριο στο Βερολίνο.

Με τον τρόπο αυτό «απάντησε» στις επισημάνσεις που έχουν κάνει κατά καιρούς Γερμανοί επιχειρηματίες και πολιτικοί, ότι πρέπει πρωτίστως οι ελληνικές εταιρείες να επενδύσουν στη χώρα. Ο κ. Φέσσας, στην παρέμβασή του, τόνισε πως σήμερα παρουσιάζονται σημαντικές ευκαιρίες για τοποθετήσεις θεσμικών επενδυτών στην Ελλάδα:

•

Οι αξίες στο Χρηματιστήριο Αξιών είναι κατά 64% χαμηλότερες από το 2009 – τη στιγμή που ο ευρωπαϊκός χρηματιστηριακός δείκτης έχει σημειώσει αύξηση κατά 60%.

• Οι τιμές ακινήτων είναι μειωμένες κατά 45% σε σύγκριση με το 2009.

• Υπάρχει πληθώρα διαθέσιμου ανθρώπινου δυναμικού με ικανότητες και αυξημένα προσόντα στις κατηγορίες των επιστημόνων και των μηχανικών.

Επίσης, σημείωσε ότι, παρά την αποεπένδυση στη χώρα, που ξεπερνά τα 100 δισ. ευρώ, έχει ξεκινήσει μια μικρή, αλλά σταδιακή ανάκαμψη των επενδύσεων, με έμφαση στον βιομηχανικό εξοπλισμό, και τόνισε ότι τα μέλη του ΣΕΒ σχεδιάζουν επενδύσεις 16 δισ. τα επόμενα χρόνια, ενώ και μέσα στην κρίση δεν έπαψαν να επενδύουν.

Ο κ. Φέσσας σημείωσε πως σήμερα η Ελλάδα είναι μια χώρα βαθιά υπερφορολογημένη, ιδιαίτερα στην εργασία και στην παραγωγή, η πρόσβαση στη χρηματοδότηση για τις ελληνικές επιχειρήσεις παραμένει περιορισμένη και ακριβή, το απόθεμα μη εξυπηρετούμενων δανείων είναι τεράστιο σε σύγκριση με την υπόλοιπη Ευρώπη, το μικρό μέγεθος του ιδιωτικού τομέα σε σχέση με το κράτος και τα μικρά επιχειρηματικά μεγέθη κρατούν χαμηλή την παραγωγικότητα της οικονομίας σε συνδυασμό και με το μεγάλο ψηφιακό έλλειμμα. Τέλος, η τάση γήρανσης του πληθυσμού, οι υψηλές συνταξιοδοτικές δαπάνες, όπως και το γεγονός ότι, παρά τους πολύ μειωμένους μισθούς, τα επίπεδα απασχόλησης στη χώρα παραμένουν πολύ χαμηλά, ως αποτέλεσμα των διαρθρωτικών αντικινήτρων για εργασία –της υψηλής φορολογίας και των πολύ υψηλών, μη ανταποδοτικών εισφορών–, αποτελούν σημαντικές διαρθρωτικές προκλήσεις.