«Έχετε ταλαιπωρηθεί όσο κανείς άλλος από τους πολιτικούς σας»

Του Δ. Γιαννακόπουλου
Το πρώτο πράγμα που ζήτησε ο Έλμαρ Μπροκ μόλις συνάντησε τους συνδικαλιστές το απόγευμα της περασμένης Τετάρτης στη ΓΣΕΕ ήταν να κάνει ένα τσιγάρο μαζί τους. Αμέσως βγήκαν τα τασάκια και τα πακέτα από όλους και κάπου εκεί ανάμεσα στους καπνούς και το δυνατό αιρκοντίσιον του νεοκλασικού ξεκίνησε η κουβέντα. Απέναντί τους οι ΔΑΚίτες είχαν έναν άνθρωπο-σύμβολο των ευρωπαϊκών συνδικάτων. Έναν από τους παλαιότερους ευρωβουλευτές (σ.σ. εκλέγεται τριάντα χρόνια), που παραμένει πρόεδρος των Ευρωπαϊκών Χριστιανοδημοκρατικών

Συνδικάτων και συνομιλεί μέρα παρά μέρα με τη Μέρκελ. Ο Γερμανός φιλέλληνας Έλμαρ Μπροκ, αποκαλούμενος και «τέρας», είχε δει νωρίτερα τον Σαμαρά στο Μαξίμου, αλλά δεν διανοήθηκε να βγάλει τσιγάρο μπροστά του, γνωρίζοντας ότι ο πρωθυπουργός είναι αντικαπνιστής. «Μόλις του είπα ότι θα σας συναντούσα, εξέφρασε την έκπληξή του» ανέφερε στους γαλάζιους συνδικαλιστές. «Ξέρει τη γνωριμία μου με τον Πουπάκη, αλλά δεν γνώριζε τις προσωπικές μου σχέσεις με τους εκπροσώπους των συνδικάτων ανά την Ευρώπη» συνέχισε. Ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, και επί σειρά ετών πρόεδρος της ΔΑΚΕ και γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ, διατηρεί μακρά φιλία με το «τέρας», το οποίο έφερε στη Νέα Δημοκρατία και μίλησε στο πρώτο συνέδριο μετά την εκλογή του Σαμαρά στην προεδρία της φιλελεύθερης παράταξης. «Ο Έλμαρ ξέρει ότι ακολουθώ πάντα τις αποφάσεις του. Είναι τιμή μου να είμαι φίλος του» είπε και κάπου εκεί παραμερίστηκαν οι τυπικότητες και άρχισαν τα ουσιαστικά.

Το παράδειγμα της Γερμανίας
«Στενοχωριέμαι πολύ, όπως στενοχωριούνται όλοι στην Ευρώπη, για τα όσα δεινά τραβήξατε αυτά τα χρόνια από τους πολιτικούς σας. Δεν υπάρχει λαός που να έχει ταλαιπωρηθεί όσο εσείς από το πολιτικό σας σύστημα και είμαι βέβαιος ότι το μεγαλύτερο μέρος της κρίσης θα μπορούσε να αποφευχθεί» τους είπε. Προέταξε δε αμέσως την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων, αναφερόμενος με παραδείγματα στην Ισπανία και στη χώρα του: «Στην Ισπανία, μια κατεξοχήν παραγωγική και βιομηχανική χώρα, το ποσοστό της ανεργίας στους νέους υπερβαίνει το 50% σήμερα, ενώ ακόμη και τότε –που δεν αντιμετώπιζε τέτοια δομικά προβλήματα– η ανεργία παρέμενε σε επίπεδα άνω του 30% στους νέους. Και τούτο γιατί εξέλιπε η αναγκαία επαγγελματική κατάρτιση. Αντίθετα, στη Γερμανία, όταν πριν από 12-13 χρόνια αντιμετωπίσαμε τέτοια ζητήματα δώσαμε αμέσως έμφαση στην κατάρτιση και στην επαγγελματική μεταστροφή των ανέργων και των νέων» σημείωσε. Μάλιστα, στάθηκε ιδιαίτερα στον αποφασιστικό ρόλο των εργαζομένων και στην καλή τους συνεργασία με τους εργοδότες. «Τότε, κάθε επιχείρηση με προσωπικό άνω των 16 εργαζομένων συγκροτούσε εργασιακό συμβούλιο με τη συμμετοχή των εργοδοτών. Την πρώτη χρονιά της κρίσης συμφωνήθηκε να περικοπούν οι μισθοί των στελεχών κατά 8,5% και των εργαζόμενων κατά 4%. Τη δεύτερη χρονιά, όταν τα πράγματα με τη σωστή και την παραπανίσια δουλειά αποκαταστάθηκαν, η εργοδοσία επέστρεψε στους εργαζομένους τις παρακρατηθείσες μειώσεις. Η οικονομία πήρε αμέσως μπροστά, γιατί οι εργαζόμε