Να πώς φτιάχτηκαν οι κουστωδίες των πρώην προέδρων της Βουλής

Η χώρα μπορεί να βιώνει τα πέτρινα χρόνια του μνημονίου, αλλά ούτε η κρίση ούτε η ανέχεια στέκονται εμπόδιο στο να απολαμβάνουν κάποιοι από τους εθνοπατέρες εξαιρετικά προνόμια.
Οι μυημένοι στα κοινοβουλευτικά μυστικά γνωρίζουν, και μάλιστα καλά, ότι οι λίγοι και εκλεκτοί έχουν βρει τον τρόπο για μοναδικές ανέσεις που θα ζήλευαν ακόμη και οι πιο περιζήτητοι μάνατζερ. Ήθη μιας άλλης εποχής θα μπορούσε να πει κανείς, που δυστυχώς, όμως, υπάρχουν ακόμη στις ημέρες μας, επιβεβαιώνοντας ότι η Βουλή

ήταν και παραμένει ένα κλειστό κλαμπ.
Πρωταγωνιστές της ιστορίας που θα σας διηγηθούμε είναι κάποιοι από τους πρώην προέδρους της Βουλής, οι οποίοι έφτιαξαν τον Κανονισμό στα μέτρα τους για να λύνουν και να δένουν. Το γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς δεν είναι πλέον ούτε βουλευτές, αλλά συνεχίζουν να παίρνουν ακόμη μυρουδιά Βουλής χωρίς ουδείς να τους ενοχλεί, δείχνει ότι κάτι σάπιο υπάρχει στο Βασίλειο της Δανιμαρκίας.
Ας πάρουμε, λοιπόν, τα πράγματα από την αρχή, για να καταλάβουμε ότι δεν θα γίνουμε ούτε Ισπανία, όπου με βάση τον νόμο Ραχόι ο βουλευτής δεν θα μπορεί να παίρνει σύνταξη μόνο από τη θητεία του στο Κοινοβούλιο.

Κρυμμένο άρθρο
Το «Π» σας αποκαλύπτει το καλά κρυμμένο άρθρο του Κανονισμού της Βουλής, που δίνει τη δυνατότητα στους πρώην προέδρους του Σώματος να έχουν στη διάθεσή τους έναν μικρό στρατό. Το άρθρο 30 παράγραφος 1ε, που το εντοπίσαμε ψάχνοντας απεγνωσμένα στο Εθνικό Τυπογραφείο, εξηγεί το πώς οι πρώην πρόεδροι της Βουλής συνεχίζουν να έχουν κουστωδίες ακόμη και σε εποχές κρίσης. Αναφέρεται, λοιπόν, ότι στα γραφεία των πρώην προέδρων της Βουλής προβλέπονται τέσσερις (4) θέσεις με βαθμούς Δ ή Γ, ή Β ή Α, μια (1) θέση υπαλλήλου επεξεργασίας κειμένου με βαθμούς Δ ή Γ, ή Β ή Α, και μια θέση βοηθητικού προσωπικού με βαθμούς Ε ή Δ, ή Γ ή Β.
Κάπως έτσι γίνεται το πρώτο βήμα για να συνεχίσουν να απολαμβάνουν τις γραφειάρες τους στη Βουλή και να μπορούν να κάνουν «παιχνίδι» με τη βοήθεια υπαλλήλων που δουλεύουν για λογαριασμό τους.

Έως τον θάνατο
Οι πρώην πρόεδροι της Βουλής έχουν δέσει πολύ καλά τον γάιδαρό τους, κάτι που το καταλαβαίνει κανείς από την παράγραφο 4 του ίδιου άρθρου. Εκεί αναφέρεται, ότι οι θέσεις των μετακλητών υπαλλήλων στα γραφεία των πρώην προέδρων της Βουλής κ.λπ. καταργούνται αυτοδικαίως μόλις εκλείψει το συγκεκριμένο πρόσωπο. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι έως τον θάνατό τους έχουν και γραφείο και υπαλλήλους που εργάζονται γι’ αυτούς, έτσι ώστε να έρχονται για υψηλές συζητήσεις, ανεξάρτητα από το εάν έχουν βγει στη σύνταξη.

Η ματαιοδοξία
Στο ερώτημα, βέβαια, τι χρειάζονται τόσο κόσμο, όταν κάποιοι από αυτούς, όπως για παράδειγμα ο Φίλιππος Πετσάλνικος και ο Δημήτρης Σιούφας έχουν αποστρατευτεί, ουδείς μπορεί να εξηγήσει.
Κάποιοι, βέβαια, υποστηρίζουν ότι είναι η ματαιοδοξία πως κάποια στιγμή θα μπορέσουν να επανακάμψουν στη Βουλή και θέλουν να αισθάνονται πανέτοιμοι για τη μεγάλη επιστροφή. Άλλοι πάλι λένε ότι διατηρώντας τα γραφεία τους στο Κοινοβούλιο, που είναι και η καρ