ΓΑΠ: Βρισκόμαστε και τα λέμε με τον Αντ.Σαμαρά

Ο δημοσιογράφος Richard Read αναφέρεται στη γνωριμία του Γ. Παπανδρέου με τον Αντ. Σαμαρά από τα φοιτητικά τους χρόνια, ενώ στη συνέχεια παραθέτει τη συνέντευξη που πήρε τηλεφωνικά από τον πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδας.

Να σημειωθεί ότι ο Γιώργος Παπανδρέου

Παπανδρέου θα είναι ο πρώτος ομιλητής του «World Affairs Council» στο Όρεγκον (ομιλητής θα είναι και ο Δαλάι Λάμα) κι έτσι εξηγείται το ενδιαφέρον μιας εφημερίδας από την συγκεκριμένη περιοχή, για την Έλληνα πρώην πρωθυπουργό.
Ο κ. Παπανδρέου ξεκαθαρίζει ότι δεν ευθύνεται η Ελλάδα για την οικονομική κρίση, ενώ αναφερόμενος στην περίοδο διακυβέρνησής του λέει ότι προχώρησε σε πολλές μεταρρυθμίσεις που δυσαρέστησαν ανθρώπους «που είχαν πάρε-δώσε με την εξουσία, το χρήμα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης».
Όπως χαρακτηριστικά δηλώνει, γνώριζε ότι θα του στοίχιζε πολιτικά όταν προχώρησε σε μειώσεις μισθών και συντάξεων, αλλά «δεν πειράζει, εφόσον μπορούσα να βοηθήσω τη χώρα μου να αποφύγει την πτώχευση, πράγμα που κάναμε».
Στη συνέχεια χαρακτηρίζει τη λιτότητα «φαύλο κύκλο» ενώ προτείνει να δοθούν κουπόνια στους ανέργους νέους για «να τους αφήσουμε να σπουδάσουν οπουδήποτε θέλουν, κατά τη διάρκεια αυτής της κρίσης και να μετεκπαιδευτούν. Διαφορετικά, θα είναι μια χαμένη γενιά». Επίσης προτείνει «ένα πράσινο σχέδιο Μάρσαλ, το οποίο θα φέρει επενδύσεις και τη σταθεροποίηση της περιοχής».

Αναφερόμενος στον νυν πρωθυπουργό, Αντώνη Σαμαρά λέει: «Ήλπιζα ότι θα ήταν συνεργάσιμος (ως αρχηγός του κόμματος της αντιπολίτευσης) όταν ήμουν πρωθυπουργός. Ήταν αρκετά, πώς να το πω, αρνητικός, εξαιρετικά επικριτικός και εύκολα εκμεταλλευόταν τον πόνο του ελληνικού λαού».

Και συνεχίζει: «Τώρα νομίζω ότι έχει αλλάξει εντελώς τον σκοπό του. Αποδέχθηκε ουσιαστικά το πρόγραμμα που είχα εγώ ακολουθήσει. Έχουμε προσωπική σχέση που κατά καιρούς διατηρούμε και βρισκόμαστε».

Όσο για τις στιγμές που οι δυο τους ήταν συγκάτοικοι, λέει: «Εγώ ήμουν εξορία, αυτός δεν ήταν. Θα πήγαινε πίσω στην Ελλάδα. Αλλά φυσικά, ήταν ενάντια στη χούντα. Ήμουν πολύ πιο αναμεμιγμένος στην πολιτική, συμπεριλαμβανομένης της αμερικανικής, λόγω του πολέμου του Βιετνάμ, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των ατομικών δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων. Εκείνο τον καιρό, οι φοιτητές είχαν ριζοσπαστικοποιηθεί αρκετά».

Υπήρχαν βέβαια και οι χαλαρές στιγμές. Όπως χαρακτηριστικά λέει, «η κιθάρα ήταν ένας τρόπος που έλπιζα να προσελκύσω το αντίθετο φύλο… Συνηθίζαμε να βρισκόμαστε μαζί αρκετά και να πίνουμε. Υποθέτω πάρα πολύ».