Όλες οι … δυσλειτουργικές οικογένειες

Πριν κάποια χρόνια είχα διαβάσει το βιβλίο του Κάρλος Φουέντες, «Όλες οι ευτυχισμένες οικογένειες», εκδόσεις Καστανιώτης. Φυσικά ο συγγραφέας δεν μιλούσε

για όλες τις ευτυχισμένες οικογένειες, αλλά μάλλον για όλες τις δυστυχισμένες οικογένειες.

Της Δήμητρας Μαυρίδου

Θα παραφράσω τον τίτλο του και θα μιλήσω για όλες εκείνες τις... δυσλειτουργικές οικογένειες. Δυστυχώς είναι πάρα πολλές και στην κατηγορία αυτή ανήκουν

και αυτές που με μια πρώτη ματιά φαίνονται εντάξει. Εννοώ δηλαδή όλες εκείνες τις οικογένειες που αριθμητικά δεν μετρούν καμία απώλεια. Μαμά, μπαμπάς και παιδιά είναι όλοι εκεί και φαίνεται να έχουν χτίσει μια υγιή οικογένεια. Μερικές φορές όμως, ότι λάμπει δεν είναι χρυσός. Και τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.

Κατά τη γνώμη μου κάποια από τα «συμπτώματα» μιας δυσλειτουργικής οικογένειας είναι και τα ακόλουθα:

1. Δυσκολεύονται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους. Ως αποτέλεσμα, οι γονείς δεν λένε ποτέ σ' αγαπώ στα παιδιά τους, διστάζουν να μοιραστούν τις σκέψεις τους μαζί τους, ακόμα και να τα αγκαλιάσουν ή απλά να δηλώσουν ότι θα είναι εκεί ότι και αν γίνει.

2. Αυτό είναι και το δεύτερο σύμπτωμα κατά τη γνώμη μου. Οι γονείς δεν δηλώνουν την παρουσία τους, γιατί πολύ απλά δεν είναι εκεί. Δεν εννοώ βέβαια τη φυσικά παρουσία. Μπορεί να είναι στο σπίτι όλη μέρα, αλλά να απέχουν συναισθηματικά. Μπορεί να έχουν δικές τους ανασφάλειες, φοβίες, άγχη, οικονομικά προβλήματα που τους απορροφούν όλη την ενέργεια και ξεχνάνε ότι είναι γονείς και ένα ή περισσότερα παιδιά εξαρτώνται αποκλειστικά από το δικό τους σθένος.

3. Δυσλειτουργικές όμως είναι επίσης οι οικογένειες που δεν έχουν μάθει να μιλάνε, αλλά ούτε και να ακούνε. Η σιωπή είναι χρυσός, αλλά όχι για μια υγιή οικογένεια. Στην οικογένεια πρέπει να συζητάμε και μάλιστα πολύ. Να κάνουμε την αρχή με τον σύντροφο μας για να μάθουμε να επικοινωνούμε με τα παιδιά μας. Μπορεί καμιά φορά το πολύ «μπλα μπλα» να κουράζει και να φαίνεται ανούσιο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με την συζήτηση θεμελιώνουμε την σχέση μας με το παιδί μας και μπορούμε να αποφύγουμε πολλές καταστάσεις, όταν γνωρίζουμε εγκαίρως για αυτές.

4. Δεν παραδέχονται τα λάθη τους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι όλοι κάνουν λάθη και η παραδοχή τους είναι το μεγάλο βήμα για να διορθωθούν. Στις δυσλειτουργικές οικογένειες, οι γονείς δεν αναγνωρίζουν ότι φταίνε και φυσικά ποτέ δεν ζητούν συγγνώμη.

Υπάρχουν βέβαια και πολλά άλλα συμπτώματα ότι η οικογένεια νοσεί, άλλα φανερά και άλλα λιγότερο φανερά. Αυτό όμως που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι οι επιπτώσεις που έχει ένα προβληματικό οικογενειακό περιβάλλον. Οι ψυχολόγοι ξέρουν πολύ καλύτερα τις συνέπειες και τον τρόπο θεραπείας. Αυτό όμως που με προβληματίζει πιο πολύ από όλα και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας είναι το βίωμα ενός καλού μου φίλου. Ανακάλυψε στα 20 του πώς είναι μια υγιής οικογένεια και κατέρρευσε ο κόσμος του. Μέχρι τότε νόμιζε ότι όλες οι οικογένειες ήταν σαν τη δικιά του, ανύπαρκτες... Κρί