«Θέλουμε να κρατήσουμε την Ουκρανία ελεύθερη»: Οι γυναίκες και η LGBTQ+ κοινότητα πολεμούν στην πρώτη γραμμή για την ελευθερία τους

Η Ρωσία και η Ουκρανία βρίσκονται σε πόλεμο από το πρωί και οι επιθέσεις εξαπλώνονται σε ολόκληρη την χώρα. Ο πόλεμος, όμως, δεν είναι αντρική υπόθεση, δεν έχει φύλο και δεν κάνει εξαιρέσεις για κανέναν. Στον αγώνα βρίσκονται γυναίκες, ακριβώς σαν εσένα, που δίνουν την δική τους μάχη. Ήρθε η στιγμή να μας εμπνεύσουν, ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Η Nadia Babych στέκεται στη φρουρά σε ένα σημείο ελέγχου κοντά στην πόλη Zolote στην ανατολική Ουκρανία – μια ασταθής περιοχή που βρίσκεται

σε σύγκρουση με τη Ρωσία και τα χαρακώματα της πρώτης γραμμής βρίσκονται μία ανάσα μακριά της. Μητέρα δύο παιδιών είναι ξεκάθαρη ως προς το τι διακυβεύεται, εάν η Ρωσία εξαπολύσει μια νέα εισβολή στην Ουκρανία, ένα σενάριο που έχει θέσει ολόκληρο τον κόσμο σε ανησυχία.

«Είμαστε εδώ για να προστατεύσουμε τη χώρα μας, τις οικογένειές μας», λέει.

Η ιστορία των Ρωσο-Ουκρανικών σχέσεων

Οι γυναίκες στον στρατό της Ουκρανίας δίνουν τη δική τους μάχη για την ελευθερία τους

Γυναίκες – ένστολες και μη – έπαιξαν κεντρικό ρόλο στις προσπάθειες αντιμετώπισης της ρωσικής επιθετικότητας από το 2014, όταν η Μόσχα αποφάσισε να προσαρτήσει την Κριμαία και έδωσε την υποστήριξή της στους αυτονομιστές στην περιοχή του Ντονμπάς. Οι γυναίκες αποτελούν πλέον σχεδόν το 10% των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, υπηρετούν μαζί με άνδρες σε θέσεις μάχης και απολαμβάνουν «ίσα δικαιώματα» με τους άνδρες ομολόγους τους βάσει νόμου του 2018. Από το 2019, έχουν τη δυνατότητα να σπουδάζουν σε στρατιωτικές σχολές για να επιτύχουν υψηλότερους βαθμούς.

Πέρασαν οι εποχές που μια γυναίκα χειριζόταν εκτοξευτήρα πυραύλων, αλλά αναγραφόταν ως γιατρός στα χαρτιά της, επειδή οι κανόνες της σοβιετικής εποχής εμπόδιζαν μια γυναίκα να αναλάβει ρόλους που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την αναπαραγωγική της υγεία.

Οι παραδοσιακοί «κανόνες» φύλου στο πρώην σοβιετικό έθνος έχουν κλονιστεί χάρη στις νεαρές γυναίκες που πολέμησαν, συχνά ως εθελόντριες, ενάντια στη Ρωσία. Τόσο πολύ, που ακόμη και βετεράνοι πολέμου LGBT εμφανίστηκαν ζητώντας αναγνώριση και υποστήριξη για όσους εξακολουθούν να υπηρετούν.

Η συνεχής σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία έχει αναγκάσει περίπου 1,5 εκατομμύριο ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να καταστρέψει την οικονομία σε πόλεις και χωριά που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του μετώπου.

Η Nadia Babych περιγράφει τους άνδρες συντρόφους της και αναφέρει: «Τα παιδιά μου συμπεριφέρονται κανονικά, όπως συμπεριφέρονται στον εαυτό τους. Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ μας».

Εισβολή στην Ουκρανία: Τι είναι το άρθρο 4 της συνθήκης του ΝΑΤΟ και ποιες είναι οι χώρες που το επικαλούνται;

«Οι γυναίκες έχουν τους ίδιους λόγους με τους άνδρες για να ενταχθούν στον στρατό»

Τα τελευταία πέντε χρόνια, η κα Babych έφτασε στο βαθμό του κατώτερου λοχία και απέκτησε μια δεύτερη κόρη. Θεωρεί ότι το κίνητρό της για να υπηρετήσει δεν διαφέρει από αυτό των ανδρών στρατιωτών. «Οι γυναίκες έχουν τους ίδιους λόγους με τους άνδρες για να ενταχθούν στον στρατό», λέει. «Θέλουμε να κρατήσουμε την Ουκρανία ελεύθερη».

Ο στρατός της Ουκρανίας παραχώρησε στις γυναίκες το δικαίωμα να πολεμούν σε θέσεις μάχης το 2016. Πριν από αυτό, μπορούσαν να εργαστούν ως νοσοκόμες, γραμματείς, μοδίστρες και μαγείρισσες, αν και στην πραγματικότητα συχνά αναλάμβαναν ευθύνες που προορίζονταν για άνδρες χωρίς να λάβουν τα σχετικά οφέλη. Η αλλαγή πολιτικής ήρθε χάρη σε προσπάθειες από γυναίκες βετεράνους όπως η Olena Bilozerska, μια σκοπεύτρια που υπηρέτησε ως εθελόντρια σε πολλά από τα hotspots της ανατολικής Ουκρανίας μεταξύ 2014 και 2016.

«Τα πρώτα δύο χρόνια του πολέμου, οι μαχητές στην πρώτη γραμμή εξεπλάγησαν όταν είδαν μια γυναίκα», λέει η κα Bilozerska, πρωταγωνίστρια σε μια ταινία ντοκιμαντέρ, «Invisible Battalion», που πυροδότησε μια ευρύτερη συζήτηση για το ποιος είναι π ρόλος των γυναικών στο στρατό και τις ανάγκες που έχουν.

Πώς οι εθελοντές αλλάζουν τις προτεραιότητες των διοικητών

«Όλοι συνήθισαν τις γυναίκες στην πρώτη γραμμή», λέει η κ. Bilozerska, η οποία συνέχισε να εκπαιδεύεται ως στρατιωτικός και διοικούσε μια διμοιρία αυτοπροωθούμενων πυροβολικού στο Ντόνετσκ για δύο χρόνια. «Είναι φυσιολογικό».

Αποδίδει τη σημαντική συμμετοχή των εθελοντών στην πολεμική προσπάθεια κατά της Ρωσίας για την έναρξη μιας αλλαγής στον πολιτισμό εντός του ουκρανικού στρατού. Οι εθελοντές μαχητές, σε αντίθεση με τους στρατιώτες που υπηρετούσαν με σύμβαση, υπηρέτησαν στην πρώτη γραμμή από επιλογή και οι διοικητές ήθελαν να κρατήσουν όσους έδειχναν υψηλές δεξιότητες και κίνητρα, ανεξάρτητα από το φύλο τους.

«Στα εθελοντικά τάγματα, κάθε μαχητής είναι ελεύθερος», λέει. «Κάθε διοικητής ήξερε ότι αν έχει μια γυναίκα μαχήτρια που θέλει να πολεμήσει στην πρώτη γραμμή και δεν το επιτρέψει, θα χάσει έναν μαχητή με κίνητρα που θα πάει σε άλλη μονάδα. Αν ένα κορίτσι ή μια γυναίκα θέλει να πολεμήσει, θα παλέψει».

Τα στερεότυπα επιμένουν παρόλο που οι γυναίκες καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να τα σπάσουν.

«Το πιο κοινό στερεότυπο είναι ότι οι γυναίκες είναι αδύναμες και χρειάζονται ειδική μεταχείριση», αναφέρει μία μαχήτρια, η οποία ζήτησε να μην χρησιμοποιηθεί το όνομά της για την προστασία της ιδιωτικής της ζωής. «Όταν είσαι γυναίκα, δεν μπορείς να είσαι αδύναμη. Υπάρχει ένα στερεότυπο ότι αν ένας άντρας τα παρατάει, τα παρατάει γιατί είναι πολύ για αυτόν. Αν μια γυναίκα τα παρατά είναι επειδή είναι γυναίκα».

Πόλεμος στην Ουκρανία: Αυτή η Ευρωπαϊκή χώρα δηλώνει έτοιμη να υποδεχθεί τους Ουκρανούς πρόσφυγες

Η νοοτροπία αλλάζει – αλλά αργά

Η αλλαγή τέτοιων στάσεων στον στρατό –όπως και στην κοινωνία– απαιτεί χρόνο.

«Ο στρατός εξακολουθεί να μην είναι ένα αποδεκτό περιβάλλον για τις γυναίκες λόγω σεξιστικών συμπεριφορών, σεξουαλικής παρενόχλησης και βιασμού», λέει η ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα Olena Shevchenko. «[Για] τα LGBTI [άτομα] δεν είναι ακόμα δυνατό να το αποκαλύψουν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους. Κυρίως το κάνουν μετά, αφού τα παρατήσουν. Και πρέπει να είναι προετοιμασμένοι ότι θα τους αρνηθούν όλοι εκείνοι οι άνθρωποι που ήταν η οικογένειά τους κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας».

Ο Viktor Pylypenko, ο οποίος πολέμησε στο τάγμα Donbass, βγήκε σε μια έκθεση φωτογραφίας το 2018. Προέρχεται από στρατιωτική οικογένεια και ηγείται μιας οργάνωσης βετεράνων για μέλη της LGBT κοινότητας. «Οι στρατιωτικοί στην εποχή της Σοβιετικής Ένωσης δεν ήταν συνηθισμένοι στους ομοφυλόφιλους, οπότε ήταν σοκ για τον πατέρα μου όταν όταν το αποκάλυψα», λέει ο κ. Pylypenko που αποστρατεύτηκε το 2016. «Στην κομμουνιστική εποχή, το να είσαι ομοφυλόφιλος ήταν εγκληματικό. Θα μπορούσαν να σε βάλουν φυλακή για αυτό».

Οι Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις δεν απαγορεύουν στους γκέι ή στις λεσβίες να υπηρετούν, σημειώνει, αλλά τα τρανς άτομα αποκλείονται για ψυχολογικούς λόγους.

«Συνολικά, η στάση της κοινωνίας απέναντί ​​μας έχει γίνει πιο ήπια», λέει η Victoria Didukh, μια τρανς γυναίκα που έκανε coming out μετά την υπηρεσία. «Αλλά φυσικά υπάρχουν άνθρωποι που μας λένε άρρωστους. Είναι πολύ οδυνηρό και λυπηρό. Όταν υπέγραψα συμβόλαιο με τον στρατό, είχα την ιδέα ότι πρέπει να προστατεύσω τη γη μου – όχι μόνο σε τετραγωνικά μέτρα, αλλά και τον πληθυσμό. Τώρα μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους θα ήταν έτοιμοι να με σκοτώσουν μόνο και μόνο επειδή είμαι αυτό που είμαι».

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο «Θέλουμε να κρατήσουμε την Ουκρανία ελεύθερη»: Οι γυναίκες και η LGBTQ+ κοινότητα πολεμούν στην πρώτη γραμμή για την ελευθερία τους εμφανίζεται στο iPop.