Συνεχείς συγκρούσεις ανάμεσα σε παιδιά και γονείς του ίδιου φύλου. Γιατί συμβαίνει αυτό και σε ποια ηλικία σταματά;

Συνεχείς συγκρούσεις μεταξύ παιδιών και γονέων του ίδιου φύλου; Γιατί συμβαίνουν και πότε θα σταματήσουν; Τι πρέπει να έχουν στο μυαλό τους οι γονείς;

Όλοι οι νέοι γονείς, από την εγκυμοσύνη κιόλας, κάνουν όνειρα και φαντασιώνονται τις επιλογές και την εξέλιξη του μωρού τους, όταν θα μεγαλώσει, βασισμένες στα δικά τους όνειρα και προσδοκίες. Ξεκινώντας από το φύλο του παιδιού, ονειρεύονται και αποδίδουν χαρακτηριστικά στο αγέννητο μωρό.

Προβολή επιθυμιών

Περνώντας τα χρόνια αυτές οι σκέψεις, ασυνείδητα μεταφέρονται στα παιδιά. Λειτουργούν σαν ένα επιπρόσθετο βάρος ώστε να μπορέσουν

να εκπληρώσουν και να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των γονέων τους. Δίχως να τους δίνεται η επιλογή πολλές φορές, τα παιδιά πασχίζουν να κερδίσουν την εύνοια και την αποδοχή του γονέα, ακολουθώντας τις επιθυμίες τους και προσπαθώντας να τις ικανοποιήσουν στο μέγιστο βαθμό.

Ένα κλασσικό στερεότυπο, που αναπτύσσεται μεταξύ των γονέων και των παιδιών ίδιου φύλου είναι οι ρόλοι που αναπτύσσονται μέσα στο σπίτι. Τα κορίτσια πρέπει να μάθουν να λειτουργούν και να φροντίζουν το σπίτι, σα τη μαμά, και τα αγόρια να είναι εργατικά και να πιάνουν τα χέρια τους σαν το μπαμπά. Τα κορίτσια να φροντίζουν τον εαυτό τους, να είναι γλυκές και περιποιημένες σαν την μαμά, για να κερδίσουν τον μπαμπά, και τα αγόρια να είναι δυναμικά ώστε να προστατεύουν τη μαμά όπως ο μπαμπάς. Ένας αγώνας ταυτίσεων με στόχο την επιβεβαίωση.

Ένα άλλο στερεότυπο που συχνά βλέπουμε να αναπαράγεται είναι οι εξωσχολικές δραστηριότητες, τα χόμπι των παιδιών και τα οι σχολικές επιδόσεις. «Η κόρη μου, θα γραφτεί μπαλέτο, γιατί ήταν το όνειρό μου!» «Ο γιός μου θα μάθει ποδόσφαιρο, για να παίζουμε μαζί, τι πάει να πει δεν του αρέσει; Πατέρας-γιος είμαστε πως θα έχουμε κοινά;»

Προεπιλέγοντας για το παιδί μας, συχνά είναι δυνατό να πέσουμε σε μία παγίδα ασυνείδητου ανταγωνισμού. Η δυσκολία ενός παιδιού να προσαρμοστεί σε κάτι που δεν επιθυμεί, έρχεται σε σύγκρουση με την ανάγκη του για ασφάλεια και αποδοχή, δημιουργώντας θυμό. Ένα συναίσθημα, που δύσκολα είναι αποδεκτό, και ακόμα πιο δύσκολα μπορεί να εκφραστεί άμεσα. Είναι λογικό λοιπόν, να δημιουργούνται εντάσεις, κόντρες, και αντιπαραθέσεις, μέσα από τα διπλά μηνύματα που υπάρχουν στο σπίτι. Το παιδί στερείται την ελευθερία του, και οι γονείς του ίδιου φύλου απογοητεύονται που το παιδί τους, ως μία «ναρκισσιστική προέκταση» τους δεν είναι όπως το έχουν ονειρευτεί – προγραμματίσει.

Οι σχέσεις μεταξύ του ζευγαριού και η ανασφάλεια του δεσμού τους

Πολύ συχνά επίσης ακούμε την έκφραση μεταξύ μαμάδων «κάνε γιο να δεις πως θα σε αγαπάει» ή «κορίτσι περιμένεις, πάει θα σε ξεχάσει ο άντρας σου». Μπορεί να μοιάζουν αρκετά λαϊκά και στερεοτυπικά, αλλά δυστυχώς είναι μοτίβα διαχρονικά που ανακυκλώνονται ανά τις γενιές. Ο ανταγωνισμός λοιπόν μεταξύ του ζευγαριού, για την απόλυτη εύνοια και ταύτιση με το παιδί σταδιακά μεταφέρεται και στη σχέση των παιδιών με τους γονείς. Μία ασυνείδητη διαμάχη μεταξύ των φύλων. Μία μαμά που ανταγωνίζεται την κόρη, για την καρδιά του μπαμπά, και ένας γιός που παλεύει να αποκτήσει το ρόλο του μπαμπά.

Τα 6 βήματα για να επανέλθει η ηρεμία μετά από έναν τσακωμό με το έφηβο παιδί σου

Η περίοδος της εφηβείας

Στην εφηβεία οι σχέσεις είναι αρκετά δύσκολες από τη φύση τους. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η περίοδος αυτή είναι γεμάτη εντάσεις, συγκρούσεις, παρεξηγήσεις, ματαιώσεις και δύσκολα συναισθήματα. Όταν, λοιπόν, υπάρχει ρήξη στις σχέσεις με τα παιδιά σε μικρότερη ηλικία, και υπολανθάνει ο ανταγωνισμός, είναι απόλυτα φυσιολογικό, στην περίοδο της εφηβείας, η ρήξη να μεγαλώσει. Είναι εκείνη η περίοδος που το παιδί αμφισβητεί τα πάντα, και αναζητάει ερεθίσματα, προσπαθώντας να διαχειριστεί τόσο τις σωματικές και ορμονικές αλλαγές που βιώνει, όσο και τις ανάγκες του που αλλάζουν.

Freepik

Μία σχέση μητέρας – κόρης, που δεν βασίζεται στην εμπιστοσύνη αλλά στον ανταγωνισμό, σίγουρα θα έχει μεγαλύτερη ρήξη εκείνη τη χρονική περίοδο. Ένας αυστηρός πατέρας, που έχει συγκεκριμένες απαιτήσεις από τον γιο του, στην περίοδο της εφηβείας, δεν είναι διόλου απίθανο να συγκρουστούν και ο έφηβος σιγά σιγά να απομυθοποιήσει τον πατέρα του.

Πώς εναλλάσσονται τα συναισθήματα ενός παιδιού στην εφηβεία; Πώς να διαχειριστεί ο γονιός αυτή την εναλλαγή στη διάθεση;

Μπορούν να συμφιλιωθούν;

Οι έντονες συγκρούσεις μεταξύ παιδιών και γονέων του ίδιου φύλου, έχουν τη ρίζα τους σε ανεπίλυτες εσωτερικές συγκρούσεις των γονέων που προβάλλονται στα παιδιά. Όπως και κάθε σχέση, έτσι και η σχέση του γονέα με το παιδί του, θα πρέπει να βασίζεται στην επικοινωνία, την αποδοχή, τον αμοιβαίο σεβασμό και την ελευθερία των επιλογών. Τα παιδιά ως καθρέφτες των γονέων, αντιγράφουν συμπεριφορές. Οι γονείς λοιπόν που αναγνωρίζουν πως οι σχέσεις με τα παιδιά του ίδιου φύλου βιώνονται ως συγκρουσιακές, είναι πολύ σημαντικό να αναλογιστούν και να αναθεωρήσουν τη δική τους συμπεριφορά. Τα μηνύματα που περνάνε στα παιδιά και τις απαιτήσεις τους από εκείνα.

Να έρθουν σε επαφή με τις επιθυμίες τους και να θυμηθούν πως ήταν εκείνοι σαν παιδιά και τι ανάγκη είχαν από τους δικούς τους γονείς. Πως τους βίωναν και οι ίδιοι τελικά δεν έχουν απεμπλακεί από τους δεσμούς εκείνους, αλλά αναπαραγάγουν το ίδιο μοντέλο και στα δικά τους παιδιά. Σαν μία συνταγή επιτυχίας, θα μπορούσε να πει κάποιος.

Ως νέοι γονείς λοιπόν, αναλαμβάνοντας αυτόν τον ρόλο, είναι στο δικό μας χέρι να επιλέξουμε αν εκείνη η φράση που ίσως κάποτε μας φαίνονταν αστεία «να σε δω τι θα κάνεις όταν το παιδί σου θα σου κάνει τα ίδια», τελικά μας έχει στοιχειώσει, και μένουμε και εμείς εγκλωβισμένοι, επαναλαμβάνοντας μία παρόμοια σχέση.

Η ομάδα του www.allaboutparents.gr

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Συνεχείς συγκρούσεις ανάμεσα σε παιδιά και γονείς του ίδιου φύλου. Γιατί συμβαίνει αυτό και σε ποια ηλικία σταματά; εμφανίζεται στο iPop.