Λίγος καφές, πολλή σκέψη και μια φωτιά που δεν πρέπει να σβήσει

Λίγο πριν το κοντέρ δείξει μηδέν.. Πριν το σοκολατούχο γάλα τελειώσει στο ένα δευτερόλεπτο. Λίγο πριν ξεκινήσουμε το περιβόητο «new year, new me» και τα σχετικά, το ημερολόγιο ανοίγει, και η ημέρα 1 ξεκινάει. Μερικές σκέψεις πριν το 2020…

Αντικειμενικά; Το 1/365 δεν είναι τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο από την προηγούμενη μέρα που πέρασε. Το placebo, όμως, της αλλαγής της χρονιάς, πέρα από μια ψυχολογική παραίσθηση, είναι ταυτόχρονα και

το πιο χρήσιμο εργαλείο. Το εργαλείο που σε κάνει αυτόματα να αλλάζεις μυαλά, να σκέφτεται ακόμη και ο πιο αρνητικός άνθρωπος θετικά, να ελπίζεις, να ξεκινάς ένα to do list, να κάνεις όνειρα…

Μπορεί να είναι απλά μια ψευδαίσθηση, γιατί στην πραγματικότητα δεν αλλάζει η ημέρα, η Πέμπτη της 1ης Ιανουαρίου, είναι μια Πέμπτη, αλλά σίγουρα είναι μια ψευδαίσθηση όμορφη. Και προσωπικά την ζω κάθε χρονιά! Έτσι λοιπόν και φέτος, βάζω ζεστό καφέ, όχι μόνο για να φτιάξω ένα cozy σενάριο αλλά κυρίως για να αντέξω το ξενύχτι, ανάβω τζάκι, κοιτάω έξω, κι αντί να βγάλω το τέλειο χριστουγεννιάτικο story; Σκέφτομαι. Σκέψεις πριν το 2020.

Κάνεις αυτό το ωραίο flashback,που βλέπεις τι κέρδισες και τι έχασες, τι έμαθες και τι θες να μάθεις, τι ξεχώρισες το 2019 και τι αναζητούσες στην πραγματικότητα. Κάνω και εγώ το δικό μου flashback και αντιλαμβάνομαι τι πάει να πει ευγνωμοσύνη.

Ευγνωμοσύνη είναι να έκανες αυτά που είχες ευχηθεί την 365η μέρα του 2018. Πάλεψα πολύ και τα κατάφερα. Μπορεί όχι με την ταχύτητα που ήθελα και έχοντας το αποτέλεσμα που ειδυλλιακά ονειρευόμουν, αλλά σίγουρα τόσο ώστε στο τέλος της ημέρας να είμαι ευτυχισμένη και πιο πεισμωμένη από ποτέ. Ευγνωμοσύνη είναι να φτάνει το κοντέρ στο μηδέν και να έχεις τους ανθρώπους σου δίπλα, όχι αναγκαστικά να πίνεται καφέ, αλλά δίπλα στην ψυχή, να έχετε ζήσει όσο πιο θερμά γίνεται τις 365 μέρες που πέρασαν, και να σχεδιάζετε τις επόμενες 365 και όχι μόνο.

Εκτός από ευγνωμοσύνη; Αντιλαμβάνεσαι και τι πάει να πει πληρότητα. Και πληρότητα είναι να έχεις αντιληφθεί πόσο σημαντικά είναι τα αυτονόητα, και να τα φροντίζεις πολύ περισσότερο, λες και είναι κάτι εύθραυστο που σπάει. Γιατί πλήρης είσαι και νιώθεις όταν αντιλαμβάνεσαι αυτά που έχεις. Και εγώ νιώθω πλήρης. Γιατί η υγεία σου είναι η μεγαλύτερη πληρότητα από όλες.

Πληρότητα είναι να εισπράττεις αγάπη και να την ανταποδίδεις μέχρι να μην μπορείς να δώσεις άλλη. Ελπίζω από την ημέρα 1/365 μόλις ξεκινήσει το κοντέρ της χρονιάς, να ξεκινήσει και το κοντέρ αγάπης μας προς εκείνους που μας κάνουν να νιώθουμε μοναδικοί. Πληρότητα μπορεί να είναι να γυρνάς σπίτι σου και να έχεις παστίτσιο. Μπορείς, όμως, να είναι να γυρνάς σπίτι και αντί για παστίτσιο να έχεις την πιο τρυφερή αγκαλιά των γονιών σου. Μια αγκαλιά που αξίζει και δέκα παστίτσια.

Πληρότητα είναι να αποδέχεσαι τις 365 μέρες που πέρασαν, καλές, κακές και χείριστες και να αποφασίζεις πως οι επόμενες θα είναι διαμορφωμένες από εσένα, όσο αυτό είναι στο χέρι σου. Με αγάπη, αγκαλιές, αισιοδοξία, φροντίδα, ψυχραιμία, καλές, κακές και χείριστες στιγμές που κάνουν την ζωή όλο και πιο πικάντικη, όλο και πιο πλήρη. Και εσένα όλο και πιο ευγνώμων, γιατί κάθε 365 μέρες και κάθε κοντέρ που ξεκινάει από την αρχή διαμορφώνει εσένα.

Ο καφές τελειώνει, η φωτιά σβήνει και εγώ τρέχω να ετοιμαστώ γιατί κλασσικά, άργησα.

Ελπίζω το 2020 να έχει μια φωτιά που δεν θα σβήσει ποτέ. Να πάμε σε μια δεκαετία που το μόνο που θα αργεί, θα είναι οι όμορφες στιγμές, ώστε να τις ζούμε περισσότερο.

Κλήμη Αθηνά, απόφοιτος του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Σχολής Αθηνών, Ν.Ο.Π.Ε. 

Διάβασε ακόμα απ’ την ίδια συντάκτρια:

Η αγάπη δεν πρέπει να δίνεται απλόχερα μόνο σε όποιον είναι δίποδος

Είναι τελικά η δύναμη της εικόνας τόσο μεγάλη που σε κάνει ευτυχισμένο;

Το άρθρο Λίγος καφές, πολλή σκέψη και μια φωτιά που δεν πρέπει να σβήσει  εμφανίζεται στο iPop.