Γιατί θέλω αυτόν που δε με θέλει; Τι συμβαίνει τέλος πάντων μέσα στο μυαλό μου;

Περίπου 7.901.252.800 είναι ο τρέχων πληθυσμός της γης και συνεχώς αλλάζει. 7 δις άνθρωποι σε αυτόν τον πλανήτη και εμείς πάμε και κολλάμε σε αυτόν που δε μας θέλει! Μου έχει τύχει στο παρελθόν, μπορεί να συμβαίνει και σε εσένα αυτή τη στιγμή που διαβάζεις αυτό το άρθρο. Αλήθεια σε ποιον δεν έχει συμβεί να έχει κολλήσει για κάποιο διάστημα με αυτόν που δε τον θέλει; Έκανα την έρευνά μου και μπορώ να σου πω ότι οι επιστήμονες το έχουν ψάξει, έκαναν πειράματα και έχουν απάντηση στο ερώτημα «γιατί θέλω αυτόν που δε με θέλει» . Το ερώτημα

που τουλάχιστον μια φορά στη ζωή μας μπορεί να έχει απασχολήσει όλους μας.

Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τα κριτήρια της επιλογής ενός συντρόφου. Οι επιστήμονες λένε ότι συντρέχουν πολλοί παράγοντες, από τα μοντέλα με τα οποία μεγαλώσαμε, από τη χημεία, από ανεξήγητους λόγους, άλλωστε η λογική ζει σε άλλο ημισφαίριο του εγκεφάλου και το συναίσθημα αλλού, πώς λοιπόν να εξηγηθεί με λόγια το γιατί θέλω εσένα που θέλω. Πώς να το βάλεις κάτω μπακαλίστικα και να το μετρήσεις και να το εξηγήσεις;

Γιατί σήμερα οι άνδρες δεν ξεκινούν σχέσεις: Πώς μπορείς να το κάνεις να συμβεί

Όταν ήμουν πολύ νεότερη έχω βιώσει αυτήν την απόρριψη και την προσωρινή θλίψη του μη ολοκληρωμένου. Άλλοι θρηνούν για σχέσεις που τελειώσαν άδοξα και πολύ νωρίς, άλλοι γι’αυτό που δεν έζησαν ποτέ. Έχω καταλήξει σε ένα συμπέρασμα σχετικά με αυτό. Ότι αυτό που δεν το έζησες, το γνωστό απωθημένο, είναι τεράστιο στο μυαλό μας γιατί πάντα παραμένει ιδανικό. Αλλά ιδανικά δεν υπάρχουν στην αληθινή ζωή, παρά μόνο στα μυθιστορήματα και στις ταινίες.

Εννοείται πώς αν τελικά ήσασταν κάποτε μαζί, θα γινόσουν έξαλλη μαζί του που πετάει τα πράγματά του εδώ και εκεί, που όταν είσαι θυμωμένη σε ρωτάει τι έχεις και μόλις του πεις «τίποτα» σε αφήνει στην ησυχία σου. Εννοείται ότι αυτό το τίποτα κρύβει μέσα του ένα σωρό πράγματα! (άλλη μεγάλη ιστορία αυτή).

Ας αφήσουμε να μιλήσουν τα αποτελέσματα των ερευνών

Χρησιμοποιώντας τον μαγνητικό τομογράφο, η ομάδα της Helen Fisher εξέτασε τους εγκεφάλους 15 ανδρών και γυναικών φοιτητών που είχαν απορριφθεί πρόσφατα, αλλά ισχυρίζονταν ότι εξακολουθούσαν να είναι κολλημένοι ακόμα. Κατά τη διάρκεια της σάρωσης, τα ερευνητικά άτομα κοίταξαν μια φωτογραφία του ατόμου που τα είχε απορρίψει. Στη συνέχεια ολοκλήρωσαν μια μαθηματική άσκηση, όπως το αντίστροφο μέτρημα από 4.529 ανά 7. Η άσκηση ήταν μια προσπάθεια να αποσπάσει τους συμμετέχοντες από τις ρομαντικές σκέψεις τους. Τέλος, τους έδειξαν μια εικόνα ενός οικείου προσώπου που δεν τους ενδιέφερε ερωτικά.

Ο λόγος που η ρομαντική απόρριψη μας κάνει να κολλάμε, είναι γιατί αυτό το είδος απόρριψης διεγείρει μέρη του εγκεφάλου που σχετίζονται με κίνητρα, ανταμοιβή, εθισμό και πόθους

Helen Fisher

Η ομάδα διαπίστωσε ότι ο εγκέφαλος των συμμετεχόντων ήταν πιο ενεργός σε τομείς που σχετίζονται με κίνητρα, ανταμοιβή, λαχτάρα, εθισμό, σωματικό πόνο και αγωνία όταν κοιτούσαν τη φωτογραφία του ατόμου που τους είχε απορρίψει παρά όταν κοιτούσαν τη φωτογραφία του ουδέτερου πρόσωπο.

Η μελέτη, δείχνει ότι οι άνθρωποι σε αυτή την κατάσταση υποφέρουν πραγματικά από εθισμό όπως συμβαίνει σε αυτούς που κάνουν χρήση ναρκωτικών και το ναρκωτικό είναι το άτομο που μας απορρίπτει, αφήνοντας την αγάπη τους χωρίς ανταπόδοση. Αλλά τα αποτελέσματα δεν μας δίνουν εικόνα για το γιατί ανταποκρινόμαστε στην απόρριψη με αυτόν τον τρόπο και δεν απαντά στο ερώτημα πώς έχουμε αναπτύξει αυτήν την τάση να θέλουμε ανθρώπους που δεν μπορούμε να έχουμε.

7 τρόποι με τους οποίους το coaching μπορεί να σε βοηθήσει (και) στις ερωτικές σου σχέσεις

Αξίζω-Αξίζεις;

Μια άλλη πτυχή αυτής της αγωνίας μπορεί να έχει να κάνει με την αξία που θεωρούμε ότι έχει το άτομο. Εάν δεν μας θέλει ή δεν είναι διαθέσιμο για σχέση, η αξία του ανεβαίνει. Γίνεται τόσο «σημαντικό» επειδή δεν μπορούμε να το «έχουμε». Εξελικτικά μιλώντας, θα ήταν πλεονέκτημα να ζευγαρώσω με τον πιο πολύτιμο σύντροφο. Είναι λογικό λοιπόν να έχουμε πιο έντονο ενδιαφέρον όταν αυξάνεται η αξία ενός ατόμου.

Μπορεί υποσυνείδητα το γεγονός ότι μας ενδιαφέρει ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο να θεωρούμε ότι θα πάρουμε και εμείς πόντους αξία επειδή θα μας διαλέξει.

Περί εθισμού

Μια άλλη απάντηση μπορεί να έχει να κάνει με τις «εθιστικές προσωπικότητες» που μας απορρίπτουν όπως έδειξε η μελέτη είναι ότι η αγωνία και ο πόνος μετά από απόρριψη είναι ένα είδος εθισμού. Το ερώτημα παραμένει, ωστόσο, τι είναι αυτό που είμαστε εθισμένοι σε αυτό το σενάριο;

Στην περίπτωση μιας σχέσης που έχει τελειώσει, μπορεί να είμαστε εθισμένοι στον χρόνο που περάσαμε με το άτομο, στα μηνύματα που ανταλλάξαμε, στην παρέα του. Αλλά αν ο εγκέφαλός μας λειτουργεί παρόμοια όταν η αγάπη μας είναι αμοιβαία και δεν υπήρξε ποτέ σχέση, ποια είναι η πηγή των εθιστικών συναισθημάτων; Προφανώς, είμαστε εθισμένοι σε σκέψεις για το τι θα μπορούσε να ήταν αλλά ποτέ δεν θα γίνει. Μόλις κολλήσουμε σε αυτές τις σκέψεις, η απόρριψη από το άλλο άτομο μπορεί να τις εντείνει, αφήνοντάς μας να αντιμετωπίσουμε την εμμονή, η οποία είναι ένα είδος εθισμού.

Το στιλ προσκόλλησης σας μπορεί επίσης να επηρεάσει το πόσο κολλάτε σε άτομα που δεν σας θέλουν. Άτομα με ένα εξαρτημένο στυλ προσκόλλησης είναι ένα μοτίβο παιδιών που μεγαλώνουν για να αναζητήσουν άτομα που θα τους προκαλέσουν πόνο. Σε ένα κλασικό σενάριο, μεγάλωσαν σε ένα σπίτι με μια μητέρα ή έναν πατέρα που τους απέρριψε συναισθηματικά. Γι’ αυτά τα άτομα, η απόρριψη είναι ένα οικείο συναίσθημα. Δεδομένου ότι είμαστε πλασμένοι να ενεργούμε με γνώριμους τρόπους, εάν έχουμε ιστορικό απόρριψης, είναι πιθανό να αναζητήσουμε καταστάσεις που θα πρέπει να περιμένουμε περισσότερη απόρριψη. Ο εγκέφαλός μας ερμηνεύει αυτά τα σενάρια ως φυσιολογικά, παρόλο που γνωρίζουμε ότι δεν είναι φυσιολογικό να αναζητούμε σενάρια που οδηγούν σε πόνο και αγωνία.

Όταν η ιστορία επαναλαμβάνεται…

Διαλέγοντας σύντροφο: Καμία σχέση που έχεις κάνει δεν είναι τυχαία!

Τέλος, υπάρχει και η εξήγηση «της διαφορετικής κατάληξης». Εάν έχουμε ιστορικό απορρίψεων από έναν γονέα, για παράδειγμα, μερικές φορές υποσυνείδητα αναζητούμε παρόμοια σενάρια, ελπίζοντας ότι η ιστορία θα έχει διαφορετικό τέλος την επόμενη φορά.

Ο ορισμός για την τρέλα είναι να κάνουμε το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά και να περιμένουμε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα.

Άλμπερτ Αϊνστάιν

Οι επιστήμονες απάντησαν στο θέμα γιατί θέλω αυτόν που δε με θέλει. Οι απαντήσεις φάνηκαν στα αποτελέσματα του σκαν του εγκεφάλου. Μπορούμε να επέμβουμε και να σπάσουμε όλα αυτά τα μη λειτουργικά μοτίβα που κουβαλάμε πολλές φορές υποσυνείδητα; Θεωρώ ότι το εκπληκτικό εργαλείο με το οποί είμαστε όλοι προικισμένοι, ο εγκέφαλος μπορεί να συνεργαστεί μαζί μας αφού τον πείσουμε σε ποιο σενάριο από τα δύο να διαλέξουμε, εκείνο που θα προκαλέσει πόνο ή εκείνο που θα προκαλέσει απόλαυση. Σχεδόν πάντα θα διαλέξει την απόλαυση.

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Γιατί θέλω αυτόν που δε με θέλει; Τι συμβαίνει τέλος πάντων μέσα στο μυαλό μου; εμφανίζεται στο iPop.