Ξέφυγε ο Ερντογάν: Εδάφη μας η Δυτική Θράκη, η Κύπρος και νησιά του Αιγαίου

Κλιμακώνει την ένταση σχεδόν έναν μήνα πριν από το δημοψήφισμα για τη συνταγματική αναθεώρηση ο Ταγίπ Ερντογάν που θέλοντας να κερδίσει εντυπώσεις και το «ναι» του μεταχειρίζεται το εθνικό αίσθημα των πολιτών.

Έτσι, για άλλη μια φορά αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης λέγοντας πως η Δυτική Θράκη, κάποια νησιά του Αιγαίου καθώς και η Κύπρος

είναι πατρίδες του και ανήκουν στην Τουρκία. Σύμμαχοί του σ αυτό το… εθνικό παραλήρημα είναι και διάφορα Μέσα Ενημέρωσης που ακολουθούν την επιθετική ρητορική του και μεταφέρουν τον μεγαλοϊδεατισμό του προέδρου για μία νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Πέρα από την τουρκική εφημερίδα Star που υπό τον τίτλο «Για τον φόβο της ημισελήνου» αναφέρει προκλητικά ότι σε 50 χρόνια η Ευρώπη θα είναι μουσουλμανική, η Ελλάδα αλβανική και η Γαλλία αλγερινή, ο ίδιος ο Ερντογάν γράφει ιστορικό άρθρο σε περιοδικό όπου τονίζει πως η Τουρκία αναγκάστηκε να αποδεχθεί λιγότερα εδάφη από όσα της ανήκαν τότε και επικαλείται τον «Εθνικό Όρκο». Αυτός ψηφίστηκε το 1920 από την τουρκική Εθνοσυνέλευση και με αυτόν η Οθωμανική Βουλή αποφάσισε να κηρύξει τα εδάφη όπου ζούσαν Τούρκοι, ως τουρκικά εδάφη και να αγωνιστεί για την ανάκτησή τους.

Αναφέροντας ότι «η κρίσιμη ιστορική στιγμή ήταν ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος» ο Ταγίπ Ερντογάν σημειώνει: «Οι Οθωμανοί κατείχαμε εδάφη που ανέρχονταν σε 2,5 εκατ. τετραγωνικά χιλιόμετρα, όταν μπήκαμε στον Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά μας άφησαν μόνο τα 780.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα» και προσθέτει: «Η μεγάλη Εθνοσυνέλευση συνήλθε στην Άγκυρα και αποδέχθηκε τον «Εθνικό Όρκο» που περιείχε μέρη, όπως η Μοσούλη, το Κιρκούκ, το Χαλέπι, τη Δυτική Θράκη, το Μπατούμι, την Κύπρο και ορισμένα από τα νησιά. Δυστυχώς ενώ κηρύσσαμε την Τουρκική Δημοκρατία αναγκαστήκαμε να αποδεχθούμε λιγότερα εδάφη από όσα είχαμε διακηρύξει στον «Εθνικό Όρκο», εμείς απορρίπτουμε τώρα την αντίληψη να εγκλωβίσουμε την αρχαία μας ιστορία σε μία περίοδο. Kάναμε ένα λάθος στη ρύθμιση της Δημοκρατίας» γράφει προκλητικά.

Επιπλέον αμφισβητεί για άλλη μια φορά τη Συνθήκη της Λωζάννης και τονίζει: «Η Δημοκρατία της Τουρκίας μπορεί να ιδρύθηκε το 1923, αλλά οι ρίζες μας είναι πιο βαθιές. Η Δημοκρατία της Τουρκίας δεν είναι η πρώτη μας, αλλά η τελευταία κατάσταση. Μετράμε χιλιάδες χρόνια ιστορίας και πρέπει να λάβουμε πολλά παραδείγματα από αυτά τα μαθήματα της ιστορίας» λέει μεταξύ άλλων.