Άλλο να ξέρεις μπάλα και άλλο να καταλαβαίνεις ποδόσφαιρο

Πάνε περισσότερα από 40 χρόνια από τότε που ο αείμνηστος Ερνστ Χάπελ είχε υποστηρίξει πως τον καλό ποδοσφαιριστή τον ξεχωρίζεις από το μυαλό και όχι από τα πόδια! Για τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ‘70 ηχούσε περίεργα, αλλά δεν είναι λίγοι αυτοί που το επανέλαβαν από τότε. Στις μέρες της ποδοσφαιρικής επανάστασης του Total Football ο Χένες Βαϊσβάιλερ, δημιουργός της καταπληκτικής Γκλάντμπαχ, με μαέστρο το Νέτσερ και σέντερ φορ τον (τωρινό τεχνικό της Μπάγερν) Γιουπ Χάινκες, επέμενε πως τις έξυπνες ομάδες τις αντιλαμβάνεσαι από το αν

Σε ένα ποδόσφαιρο που ολοένα γίνεται και πιο δυναμικό, είναι όαση να βλέπεις ομάδες να μπορούν, σε πάρα πολύ ψηλό τέμπο, να παίζουν καλά και να σκέφτονται ταυτόχρονα. Ακούγεται απλό αλλά δεν είναι.

Ενας παίκτης που κάποτε δούλεψε δίπλα στον Βαλερί Λομπανόφσκι, στη Ντιναμό Κιέβου και την εθνική Σοβιετικής Ενωσης καταπλήσσοντας στη δεκαετία του 80, ο Σεργκέι Μπάλτατσα είχε δώσει μία συνέντευξη, πριν μερικούς μήνες, εξηγώντας γιατί το μυαλό είναι το σπουδαιότερο πράγμα στο ποδόσφαιρο. Ο Μπάλτατσα, πλέον, εργάζεται ως διευθυντής σε ποδοσφαιρική ακαδημία στο Λονδίνο και, επειδή έτσι έμαθε να εκπαιδεύει τον εαυτό του στο Κίεβο, είναι πολύ χρήσιμος σε ομάδες που έχουν την ίδια φιλοσοφία.

«Το μυαλό είναι δέκτης και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται. Υπάρχουν παίκτες που ξέρουν καλή μπάλα, αλά είναι χρήσιμοι μόνο  όταν την έχουν στα πόδια τους», λέει ο Ουκρανός και βρίσκει σύμμαχο ένα Βέλγο τεχνικό τον Μισέλ Μπράουνιξ που, κυρίως, δουλεύει με νεαρούς ποδοσφαιριστές.

Βασισμένος στη λογική πως το μυαλό είναι ταχύτερο τουλάχιστον 1000 φορές από ένα υπολογιστή, ο Βέλγος προπονητής προπονεί τους παίκτες του με στόχο να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις δυνατότητες του «σκληρού δίσκου» του σώματός τους, ώστε να γίνουν πιο επιδέξιοι και ευφυείς ως ποδοσφαιριστές.

Και καλύτερη διαφήμιση για τον Βέλγο από τους παίκτες που έχουν συνεργαστεί μαζί του και, πλέον, κάνουν καριέρα δεν υπάρχει.  Ο 25χρονος διεθνής μέσος Φαρίς Χαρούν δεν μπορούσε να σουτάρει με το αριστερό όταν ξεκίνησε να δουλεύει  με τον Μπράουνιξ, αλλά λίγο καιρό μετά -όταν έφυγε από τη Γκενκ για τη Γκέρμιναλ ήταν, πλέον, αριστεροπόδαρος!

Η λογική του αναφέρει πως δεν πρέπει να σκεφτόμαστε το ποδόσφαιρο μόνο ως θέμα σώματος. «Η δεξιοτεχνία θα αυξηθεί αν κατανοήσουμε τη ψυχική ανάπτυξη του παίκτη» εξηγεί. Για το λόγο αυτό οι προπονήσεις του ξεκινούν απλά και στη συνέχεια γίνονται ολοένα και πιο σύνθετες για τους παίκτες. Σκοπός είναι να διατηρήσουν την αυτοσυγκέντρωση τους. Κάποιες φορές βάζει τους παίκτες να παίζουν ξυπόλητοι ώστε να αποκτήσουν καλύτερη αίσθηση της μπάλας, ενώ ορισμένες άλλες κάνουν μαθηματικά παιχνίδια κατά τη διάρκεια ασκήσεων φυσικής κατάστασης.

Η λογική του, όπως και του Μπάλτατσα, είναι πως όποιος  θέλει να δημιουργήσει τεχνίτες ποδοσφαιριστές θα πρέπει να ξεχάσει τον ανταγωνισμό. «Φτιάχνω παίκτες που μπορούν να παίξουν για τη νίκη, τη σωστή στιγμή, αλλά πάνω από όλα θα πρέπει να του