Angry τηλεφωνητές – ένα παιχνίδι για γερά νεύρα

“Δουλειές, γενικώς, δεν είναι κακό να υπάρχουν”, λέει ο χαριτωμένος γιατρός της διαφήμισης.
Αντιθέτως, θα πρόσθετα. Είναι πολύ καλό να υπάρχουν δουλειές για όλους.
Και σίγουρα οι δουλειές δεν είναι όλες “καλές”.
Υπάρχουν και οι βρώμικες δουλειές, αλλά κάποιος πρέπει να τις κάνει…
Τό ‘χεις ακούσει περισσότερο στην αγγλική του βερσιόν, αλλά έτσι είναι.

Μια από τις πιο βρώμικες δουλειές των τελευταίων ετών είναι αυτή του τηλεφωνητή στις εταιρείες είσπραξης, αλλά όχι μόνο.

Τελευταίως καθυστερώ – ευτυχώς, ακόμη, για λίγο– τις πληρωμές κάποιων λογαριασμών και υφίσταμαι

τρεις και τέσσερις φορές τη μέρα μια angry τηλεφωνήτρια να μου λέει κάτι, που δεν ακούω. Της απαντώ επίσης με άνγκρι ύφος ότι εγώ έχω σύμβαση με την τράπεζα και όχι με την εταιρεία της, ότι στη σύμβαση μιλάει για τόκους υπερημερίας όσο καθυστερώ την πληρωμή, ότι να μην ξανατολμήσει να μου τηλεφωνήσει σε ώρα κοινής ησυχίας, κλπ και το κλείνω.
Μετά αισθάνομαι μια ενοχή… αλλά μου περνάει γρήγορα.

Εκεί, όμως, που τα πήρα κυριολεκτικά κρανίο και ήμουν λίγο, ειλικρινά, λίγο περισσότερο angry ήταν όταν ένας τηλεφωνητής από τον ΟΤΕ μου έκανε ψυχολογικό πόλεμο όταν μια άλλη εταιρεία που επέλεξα πήρε τον ΟΤΕ να ζητήσει τον αριθμό μου.
Τότε, λοιπόν, με πήρε τηλέφωνο ο τηλεφωνητής του ΟΤΕ. Στην αρχή άρχισε να τάζει, και μετά να απειλεί τι κακό θα με βρει που αφήνω τον πατερούλη των τηλεπικοινωνιών κλπ.

Προσέξτε, δεν ήταν αγενής.
Κανείς απ’ αυτούς δεν είναι αγενής.
Είναι προφανές ότι έχουν παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια “πώς να ψαρώνετε τα θύματα σας” από κάποιους εγκεφάλους του μάρκετινγκ.
Τους έχουν μάθει να είναι ευγενικά κακοί. Να χρησιμοποιούν λέξεις και εκφράσεις που τρομάζουν.
Αλλά και τόνο, ύφος, είμαι βέβαιος ότι θα συμμετέχει και το σώμα στην όλη παράσταση.

Γεμίσαμε με τόσο καλούς ηθοποιούς σάντενλι, χωρίς καν να πάνε σε ένα τάλεντ σόου!
Τόσο καλοί επαγγελματίες! Πονάνε την επιχείρηση!

Δουλειές, γενικώς, είναι καλό να υπάρχουν. Παραγωγικές, όχι παρασιτικές. Γιατί αυτά τα παράσιτα είναι αυτά που μας έχουν φάει.
(παράσιτα δεν είναι οι εργαζόμενοι, για ένα κομμάτι ψωμί που μας πρήζουν, αυτοί είναι το πρόσωπο που παίρνει το παράσιτο. Και αυτοί την πληρώνουν).

Αν ήμουν καλός γραφίστας θα παρωδούσα τα “άγρια πουλιά” με angry τηλεφωνητές που θα στόχευαν μούρες με τσέπες. Σκοπός τους ήταν να πετύχουν τις τσέπες ώστε να μαζέψουν τα λεφτά κλπ.
Μήπως είστε εσείς που διαβάζετε, έτσι να ευθυμήσουμε λίγο!

www.u-hoo.gr/gianniskafatos