Ευρώ, μετανάστες και η "αριστερή" κριτική του Πολυμίλη

ΆρθραΑρθρογράφος: Γιώργος Παντελίδης

Έρευνα που έκανε το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής (ΜΑΑ) αποδεικνύει ότι η πλειοψηφία των μεταναστών θέλουν το ευρώ. Αυτό έκανε τον δημοσιογράφο και πάλαι ποτέ πρωτοπαλίκαρο της ΚΝΕ Σήφη Πολυμίλη να κατηγορήσει την αριστερά «και μάλιστα αυτή που θεωρεί τον εαυτό της πιο ριζοσπάστη ότι καταφεύγει σε λογικές που ταιριάζουν πιο πολύ σε ακραίους εθνικιστές και λαϊκιστές».

Δεν

είναι η πρώτη φορά που σε μια κοινωνία η θέση του εκμεταλλευτή συμπίπτει με αυτή του εκμεταλλευόμενου. Το θέμα είναι ότι από αυτή τη σύμπτωση έχει πάντα συμφέρον ο εκμεταλλευτής . Γιατί ακόμα και το γεγονός ότι κάποιος έχει δύο επιλογές, ή να μείνει στη χώρα του και να πεθάνει ή να μεταναστεύσει με κίνδυνο της ζωής του για ένα κομμάτι ψωμί, δεν σημαίνει ότι κάποια από τις δύο τον ελευθερώνει από τα δεσμά του.

Όταν λοιπόν ένας μετανάστης λέει ότι θέλει το ευρώ, λέει ότι ανάμεσα σε αυτές τις δύο επιλογές προτιμάει τη δεύτερη, η οποία τουλάχιστον του εξασφαλίζει την επιβίωσή του. Όταν όμως ένας εργοδότης λέει ότι θέλει το ευρώ το κάνει επειδή σκέφτεται τα πλούτη του.

Δεν χρειάζεται να έχει κανείς πολλές οικονομικές γνώσεις για να καταλάβει αν η δουλειά με 5 ευρώ μεροκάματο είναι για τον μετανάστη από το Μπαγκλαντές μια μικρή περιουσία, από τη στιγμή που ο μηνιαίος κατώτατος μισθός στη χώρα του είναι 18 ευρώ!! Η αγοραστική δύναμη όμως καθορίζεται και από τη συναλλαγματική αξία του νομίσματος που παραμένει ακόμα στην κορυφή μαζί με το δολάριο.

Αυτή η διαπίστωση δεν είναι πρωτοφανής. Πάντοτε οι μεταναστευτικές ροές στόχευαν τις πιο πλούσιες χώρες με νομισματική ισοτιμία ισχυρότερη σε σχέση με τη χώρα προέλευσή τους.

Γιατί λοιπόν είναι ρατσιστής κάποιος, όταν υποστηρίζει ότι το ευρώ είναι κίνητρο για την εκμετάλλευση της φτηνής και μαύρης εργασίας των μεταναστών και δεν είναι, και μάλιστα από τους χειρότερους, όταν δέχεται σιωπηλά τη βίαιη καταπάτηση των δικαιωμάτων τους; Την ίδια στιγμή μάλιστα που η ίδια η ΕΕ, επιβάλει, η χώρα που είναι υπεύθυνη για την εξέταση του αιτήματος ασύλου να είναι η χώρα στην οποία το άτομο φτάνει για πρώτη φορά (Δουβλίνο ΙΙ).

Γιατί είναι εθνικιστής όποιος θέλει να έχει η χώρα του αυτόνομη νομισματική πολιτική και οικονομική ανεξαρτησία και δεν είναι, και μάλιστα από τους χειρότερους, αυτός που θέλει τη χώρα του συνένοχο στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις της Ε.Ε. όταν αυτή είναι και η κυρίαρχη αιτία μεταναστευτικών ροών προς τις χώρες της Δύσης;

Βάση αυτής της λογικής ο μετανάστης μπορεί να νοιώθει ασφάλεια και του επιτρέπεται να θέλει το ευρώ περισσότερο από την Πακιστανική Ρουπία. Ο Έλληνας εργαζόμενος όμως , που τα τελευταία χρόνια γίνεται ο ίδιος μετανάστης , γιατί πρέπει να το θέλει; Όταν μάλιστα εξαιτίας του ευρώ έχει καταδικαστεί σε ακραία φτώχεια. Η απάντηση γυρνάει πάλι στην αρχική διαπίστωση ότι ο λιγότερο εκμεταλλευόμενος δεν παύει να είναι εκμεταλλευόμενος. Εκτός εάν, οι λαοί με την ευρηματικότητα που τους διακρίνει σε κάθε ιστορική εποχή βρουν μια τρίτη, πιο πραγματική λύση.

Tweet Ετικέτες: Γιώργος Παντελίδηςμετανάστες