Λιγότερη ώρα στη δουλειά, δίνει μεγαλύτερη απόδοση στον εργαζόμενο

Μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες ποντάροντας στην ποιότητα της εργασίας των εργαζομένων τους και στην μεγέθυνση της απόδοσής τους, έκαναν την αρχή αντικαθιστώντας την εργασιακή ποσότητα, δηλαδή τα εξαντλητικά ωράρια. Οι πολυεθνικές αυτές υιοθέτησαν τις έρευνες οι οποίες δείχνουν ότι οι εργαζόμενοι περνούν πάνω από το 35% της εβδομάδας στο χώρο εργασίας, χρόνος που θεωρείται υπερβολικός στην εξίσωση δουλειάς – απόδοσης.

Την αρχή έκαναν από το 2014 εταιρείες όπως η Google και η Daimler. Η μεν πρώτη, στα γραφεία της στο Δουβλίνο,

ανάγκαζε τους υπαλλήλους της να αφήνουν πίσω τους τις ηλεκτρονικές τους συσκευές-εργαλεία δουλείας τους, προκειμένου αυτοί να αποφορτίζονται ψυχολογικά και σωματικά άμα τη επιστροφή τους στο σπίτι, ενώ η γερμανική βιομηχανία έφτασε στο σημείο να διαγράφει τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου των εργαζομένων της όταν αυτοί έλειπαν σε διακοπές.

Πλέον το νέο καθεστώς, στο οποίο αποφάσισαν να ενταχθούν πολλές ακόμα εταιρείες βλέποντας τα θετικά αποτελέσματα των δύο πρώτων, θα περιλαμβάνει μια επιστροφή στο πατροπαράδοτο εργασιακό status quo περασμένων δεκαετιών: Το οκτάωρο θα τηρείται ευλαβικά, αυτοί που κάνουν υπερωρίες θα είναι οι… νέοι τεμπέληδες, αφού θα ανταμείβεται και θα επαινείται όχι αυτός που θα κάθεται στο γραφείο του όσες περισσότερες ώρες, προκειμένου να κάνει επίδειξη στον προϊστάμενο του, αλλά εκείνος που θα βγάζει τον περισσότερο όγκο δουλειάς μέσα στο αυστηρό οκτάωρο του.

«Για πολλές εταιρίες θα ισχύσει ο κανόνας της απλότητας σε όλα τα πράγματα: λιγότερα ανούσια μίτινγκ και άσκοπες συναντήσεις, λιγότερη εταιρική αλληλογραφία. Πολλές επιχειρήσεις θα αποτύχουν να συμμορφωθούν με το νέο καθεστώς, καθώς θα συνεχίσουν να είναι έρμαια της γραφειοκρατίας και της κωλυσιεργίας, ενώ μαζί με την τάση για «περισσότερη εργασία», σιγά σιγά θα μας αποχαιρετήσει και η τάση για όσο το δυνατόν περισσότερη σωματική άσκηση και εκγύμναση» σημειώνει το άρθρο των Financial Times.

Φυσικά, η αλλαγή αυτή θα είναι καλοδεχούμενη κυρίως από τις ίδιες τις οικογένειες των σκληρά εργαζόμενων υπαλλήλων. Τα παιδιά θα βλέπουν πιο συχνά τον πατέρα τους ή τη μητέρα τους, ενώ οι σύζυγοι θα περνάνε περισσότερο εποικοδομητικό χρόνο μαζί.

Το γεγονός πάντως είναι ένα: Οι επιχειρήσεις επιτέλους κατάλαβαν πως δεν έχουν καλά αποτελέσματα οι ατέρμονες απαιτήσεις για υψηλή απόδοση, οι εξαντλητικές προθεσμίες και οι εργασιακές απειλές για όσο το δυνατόν περισσότερες ώρες εργασίας.