Η πιο μεγάλη μέρα του πολέμου

Ο Ολυμπιακός κέρδισε πριν από λίγες μέρες το Ευρωπαϊκό τρόπαιο, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Οι αναμετρήσεις ΟΣΦΠ-ΠΑΟ στο ελληνικό πρωτάθλημα είναι άλλα ματς.

Ο Ολυμπιακός του Σπανούλη, των πιτσιρικάδων και των δύο «ψηλών» αμερικανών έκανε το θαύμα και πήρε το Ευρωπαϊκό Κύπελλο. Αυτό

σημαίνει ότι η ψυχολογία τους έχει φτάσει στα ουράνια. Πλην Σπανούλη, όλοι άλλοι είμαι σίγουρος ότι βλέπουν και ξαναβλέπουν το ματς σπίτι τους και δεν πιστεύουν τι έγινε.

Κάπως έτσι είχε γυρίσει μετά το πρώτο κύπελλο Ευρώπης ο ΠΑΟ από το Παρίσι το 1996. Έπαιζε σε δύο μέρες με τον Ολυμπιακό. Μπήκε μέσα ψιλομεθυσμένος από την επιτυχία και άρχισε να μαζεύει τα μπαλάκια σαν να έπαιζε κάποιος αγώνα στο playstation. 73-38 το σκορ. Δεν έβαζε καλάθι ούτε με γερανό, ενώ του Ολυμπιακού γένναγαν και τα κοκόρια. Είναι σαφές ότι ο πιο μεγάλος τίτλος είναι ο Ευρωπαϊκός, αλλά στη χώρα που ζούμε το πρωτάθλημα είναι ο τίτλος τιμής του κάθε οπαδού. Αλλά και των παικτών. Άσε που ο Ολυμπιακός έχει συσσωρεύσει ένα 15ετες κόμπλεξ που τον κάνει να χάνει ματς που είναι δικά του, με αποτέλεσμα να οδηγείται μονοδιάστατα στην διαιτητολογία. Δεν λέω ότι δεν αδικήθηκε πολλές φορές και μερικές από αυτές χοντρά, αλλά και ο ΠΑΟ που αδικήθηκε εμφανώς με την ΤΣΣΚΑ στον ημιτελικό, στο φινάλε το έχασε μόνος του το ματς. Αν ο Διαμαντίδης και ο Μπατίστ τα έβαζαν τα καλάθια, θα είχαμε ξεχάσει την διαιτησία, όπως την ξέχασε ο Ολυμπιακός στα ματς με την Μπαρτσελόνα και την ΤΣΚΚΑ.

Οι Ολυμπιακοί δεν μπορούν να ξεκινάνε το ματς και να κοιτάνε συνέχεια τι κάνουν οι διαιτητές. Αν είναι καλύτεροι από τον ΠΑΟ μέχρι το 40, όπως λέει και ο Φασούλας σήμερα στο ΦΩΣ, δεν μπορεί να τον τρενάρει η διαιτησία. Δεν μπορούν όμως να κλαίγονται και να αποπροσανατολίζονται.

Ο ΠΑΟ έχει γυρίσει πληγωμένος από την Κωνσταντινούπολη. Αυτό τον κάνει ακόμα πιο επικίνδυνο, γιατί ήδη είναι τρομακτικά επικίνδυνη μια ομάδα που έχει μέσα τον Διαμαντίδη, τον Μπατίστ και τον ξαναγεννημένο το τελευταίο δίμηνο Σαρούνας. Ο άνθρωπος έκανε μαγικά απέναντι στην ΤΣΣΚΑ. Ok, πιο κουρασμένη ομάδα και πιο κορεσμένη είναι, αλλά αυτός είναι ο κατά συρροή πρωταθλητής. Και αν οι Ολυμπιακοί αρέσκονται να μιλάνε για την καρδιά του πρωταθλητή στο ποδόσφαιρο, στο μπάσκετ αυτό ισχύει για τον Παναθηναϊκό.

Ο Ομπράντοβιτς είναι μεγάλη γάτα, όπως και τεράστια αλεπού είναι ο Ίβκοβιτς. Κόλαση θα γίνει στη μαγειρική των πάγκων κατά την διάρκεια του αγώνα. Είναι προφανές ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να τρέξει, αν τον αφήσει ο Ζέλικο, για να «σκάσει» κάποιος παίκτης του ΠΑΟ. Με 64 πόντους που έβαζε μέσο όρο στην Πόλη δύσκολα κερδίζεις τον Παναθηναϊκό στην Ελλάδα. Η εμπειρία των πρασίνων θα είναι επίσης καθοριστική. Αυτή η ομάδα έχει παίξει απέναντι στους πάντες και έχει καταφέρει, ενώ είναι στα κάτω της πολλές φορές, να καθαρίσει αντιπάλους που φαινόταν στην αρχή να τον έχουν εύκολα. Αυτό που έκανε πέρσι στην Μπαρτσελόνα και μάλιστα σε σειρά τεσσάρων ματς. Στην Κωνσταντινούπολη ο Ζοτς έδειξε πρώτος πως κερδίζεις την ΤΣΣΚΑ που έμοιαζε υπερηχ