Δρ Τζέκιλ, Μίστερ Χάιντ

Στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ άλλα πρεσβεύουν οι μεν, άλλα οι δε και στο τέλος συμφωνούν ότι διαφωνούν. Σαν να λέμε ένα κόμμα τύπου Δρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ.

H καταγγελία είναι ο πιο εύκολος τρόπος να βγάλεις το ψωμί σου. Αρκεί μια γρήγορη ματιά στη χώρα και χιλιάδες αφορμές θα κατακλύσουν το μυαλό σου. Ένα κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ είναι καλό στην καταγγελία. Καλύτερο στη δημαγωγία. Σου λέει «Έχεις νεύρα; Ξέσπασε!». Σωστό από ιατρικής άποψης, εγκληματικό από

Παρακολουθώντας αρκετά από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του συντρόφου Αλέξη Τσίπρα να πωλούν ελπίδα σε άτοκες δόσεις στα τηλεοπτικά παράθυρα, κατάλαβα τις τελευταίες μέρες ένα πράγμα: Το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι μεταξύ τους διαφορές. Η αδυναμία να υπάρξει μια κοινή γραμμή. Είναι πια προφανές ότι στις τάξεις του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς άλλα πρεσβεύουν οι μεν, άλλα οι δε. Συμφωνούν ότι διαφωνούν και πορεύονται ο καθείς με τις ιδέες του. Τη μια μέρα θα ακουστεί το ένα, την επόμενη κάτι διαφορετικό. Τη μια μέρα μιλούν για τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Ελλάδας, την επόμενη σχεδόν χοροπηδάνε πάνω στα τραπέζια και μόνο που δεν συνθηματολογούν κατά των «αστικών τεράτων» που πίνουν το αίμα του λαού. Δρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ.

Είναι, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ -όπως τον παρουσιάζουν τα περισσότερα ελληνικά ΜΜΕ- μια φωνακλάδικη, υπερφίαλη, εσχάτως και «αλαζονική», παράταξη που κινείται με βαλκανική κουτοπονηριά και πολιτικό οπορτουνισμό; Να με συγχωράτε, αλλά μάλλον το σύστημα ψάχνει για το επόμενο κορόιδο στο τραπέζι του πόκερ. Προφανώς και ο ΣΥΡΙΖΑ κουβαλά ουκ ολίγες πολιτικές και ιδεολογικές παθογένειες, προφανώς ο λαϊκισμός και η αερολογία περισσεύει σε πολλά από τα στελέχη του, όμως, καλό είναι να θυμόμαστε που και που ότι τα ελληνικά δεινά δεν φέρουν την σφραγίδα της Αριστεράς, αλλά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Σχεδόν 150 εκ. ευρώ χρέωσε τη χώρα η φωτεινή διακυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή και άλλα τόσα ο ποδηλάτης του ΔΝΤ, Γιώργος Παπανδρέου. Για να ξέρουμε τι λέμε.

Κι επειδή πολλοί προσπαθούν να θέσουν εκ νέου το διακύβευα των εκλογών, τα ψευτοδιλήμματα τύπου «ευρώ ή δραχμή», «Ευρώπη ή απομόνωση» δεν φτουράνε πια. Καλό είναι να το καταλάβουν. Η πλειοψηφία θέλει τη χώρα στην Ευρώπη, θέλει να κρατάει ένα ισχυρό νόμισμα στα χέρια. Αυτό που δεν θέλει είναι το σαθρό πολιτικό σύστημα που κυβέρνησε τον τόπο για 30 χρόνια.

Διαβάστε ακόμα:

* Σύντομο αστείο: Τσίπρας, ο νέος Ανδρέας

* Ο λαός δεν φταίει ποτέ! Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις;

* Κίνημα “Δεν ψηφίζω, δεν ψηφίζω”