Β.Τσαγκάρη: Το θαύμα της ζωής μετά τον καρκίνο του μαστού

Πολλά δυνατά και σημαντικά μηνύματα για κάθε μία γυναίκα που περνάει ή στο μέλλον θα διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού σε νεαρή ηλικία στέλνει σήμερα, μέσω της στήλης «Μαχητές και Νικητές της Ζωής», η Βασιλική Τσαγκάρη.

Η Βασιλική διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού σε ηλικία 27 ετών. Από την πρώτη μέρα της διάγνωσης κοίταξε τη νόσο κατάματα, δεν το έβαλε κάτω και κατάφερε όχι μόνο να τη νικήσει, αλλά μερικά χρόνια μετά να αποκτήσει και το μεγαλύτερο δώρο για κάθε γυναίκα. Το θείο δώρο της μητρότητας, φέρνοντας στον κόσμο ένα πανέμορφο αγοράκι, που όταν το παίρνει αγκαλιά νιώθει ότι ξαναγεννιέται.

Η

Γεννημένη στις 31 Ιουλίου του 1977, αγαπούσε από μικρή τα φιλολογικά μαθήματα. Αυτή της η αγάπη την οδήγησε να σπουδάσει Φιλόλογος και πολύ νωρίς να μπει στον χώρο της Μέσης Εκπαίδευσης, διδάσκοντας σε Λύκεια. Τον Μάιο του 2004, κι ενώ βρισκόταν στα αρχικά στάδια της καριέρας της, ψηλαφώντας, εντελώς τυχαία, το στήθος της ένιωσε ένα κουβαράκι. Αυτό τη θορύβησε αρκετά κι άρχισε το ψάξιμο για να δει τι ακριβώς ήταν αυτό το κουβαράκι. Οι πρώτες συμβουλές που έλαβε αποδείχθηκαν λανθασμένες. Κανείς δεν πίστευε ότι ένα απλό κουβαράκι θα ήταν όγκος. Κι αυτό λόγω του νεαρού της ηλικίας της, αφού ήταν μόλις 27 ετών.

Δεν εφησύχασε στιγμή

Παρά το γεγονός πως έλαβε από διαφορετικούς γιατρούς διάφορες απόψεις, χωρίς κανείς να μιλά για καρκίνο, κάτι μέσα της την έτρωγε και την ώθησε στο να ψάξει το ζήτημα ακόμη περισσότερο. Έτσι κατέληξε μόνη της στον Ογκολόγο Δρα Αδάμο Αδάμου. Όταν την πρωτοαντίκρισε ο Δρ Αδάμου τη ρώτησε, «εσύ κοπέλα μου, 27 χρονών, τι γυρεύεις στο γραφείο μου;».

Μόλις του εξήγησε τι συνέβη κι έφτασε στο σημείο να κτυπήσει την πόρτα του γραφείου του κι αφού ψηλάφισε το στήθος της, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ήταν όγκος και την παρέπεμψε για βιοψία σε Ειδική Χειρουργό. Κατά τη βιοψία φάνηκε ξεκάθαρα ότι είχε καρκίνο του μαστού, κι ότι ο όγκος ήταν κακοήθης. Στο άκουσμα της διάγνωσης η Βασιλική παραδέχεται ότι τα έχασε. «Ήξερα τι ήταν ο καρκίνος του μαστού, αλλά σε καμία περίπτωση το μυαλό μου δεν πήγε εκεί.

Στην ηλικία που ήμουν τότε, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι καταγράφονται ή υπάρχουν περιστατικά καρκίνου του μαστού σε τόσο νεαρή ηλικία. Αλλά, επαναλαμβάνω, όταν μου είπαν ότι μπορεί να είναι κάτι άλλο, εκτός από καρκίνο του μαστού, δεν εφησύχασα γιατί είπα ‘δεν γίνεται ρε παιδί μου, πρέπει να το ψάξω καλύτερα το ζήτημα για να ‘μαι σίγουρη ότι όντως δεν είναι κάτι ανησυχητικό’. Έτσι κατέληξα στον Δρα Αδάμου», εξηγεί, λέγοντας πως το γεγονός ότι έψαξε περισσότερο το ζήτημα και δεν εφησύχασε οφειλόταν στο ένστικτό της, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση ήταν αλάνθαστο.

Το μυαλό τρέχει πάντα στο κακό

Στο άκουσμα της είδησης το μυαλό της έτρεξε. Έτρεξε πάρα πολύ. Το μυαλό της πήγε κατευθείαν στο κακό. «Ήξερα ότι ο καρκίνος του μαστού δεν σημαίνει πάντα θάνατο, αλλά το μυαλό μόλις ακούσει 'καρκίνος' πάει αμέσως εκεί», προσθέτει, σημειώνοντας πως αυτή η σκέψη τής έφυγε σχεδόν αμέσως μετά την γνωριμία της με την τότε Πρόεδρο της Europa Donna Στέλλα Κυριακίδου.

Όπως εξηγεί, από την πρώτη στιγμή η κ. Κυριακίδου τής έδωσε θάρρος και αυτό τη βοήθησε πάρα πολύ. Πέραν της κ. Κυριακίδου, είχε και πολλή στήριξη από την οικογένειά της αλλά και τις φίλες της. Όλη αυτή η στήριξη που λάμβανε την ενδυνάμωνε καθημερινά. Την έκανε να βλέπει την κάθε μέρα με αισιοδοξία. Την έκανε, ακόμη, να πιστέψει πως μπορεί να αντιμετωπίσει την ασθένεια, να τη νικήσει και να συνεχίσει κανονικά τη ζωή της.

Η μαστεκτομή και οι θεραπείες

Λίγες μόλις μέρες μετά τη διάγνωση -λόγω του ότι ο όγκος ήταν αρκετά μεγάλος- άρχισε τις χημειοθεραπείες. Αυτή η επώδυνη διαδικασία διήρκησε, περίπου, δυόμισι μήνες. Μετά το πέρας της πρώτης φάσης των χημειοθεραπειών, γύρω στα τέλη Αυγούστου του 2004, έφυγε για την Αγγλία για να κάνει εγχείρηση-μαστεκτομή. Αυτό έγινε έπειτα από προτροπή ατόμων που είχαν ζήσει το ίδιο πρόβλημα, λόγω του γεγονότος πως στην Κύπρο δεν υπήρχε τότε ένα Εξειδικευμένο Κέντρο για τέτοια θέματα.

Τόσο το νεαρό της ηλικίας της όσο και η δυσκολία της περίπτωσής της συνέβαλαν στην απόφαση για την εγχείρησή της στο εξωτερικό. Στην Αγγλία έμεινε δέκα μέρες μετά τη μαστεκτομή και επέστρεψε στην Κύπρο, όπου συνέχισε τις χημειοθεραπείες για άλλους τρεις μήνες, ενώ, παράλληλα, επέστρεψε στη δουλειά της, δηλαδή συνέχισε να διδάσκει ξανά στο σχολείο όπου ήταν διορισμένη. Στην Αγγλία επίσης έκανε το 2006 και την πλαστική αποκατάσταση του μαστού.

Για τη διαδικασία των χημειοθεραπειών η Βασιλική αναφέρει πως από την πρώτη σειρά έχασε τα μαλλιά της και κατά τη δεύτερη τα φρύδια της. «Λόγω του ότι έχασα τα μαλλιά μου έβαλα περούκα, επειδή δεν ήθελα να κυκλοφορώ μόνο με τα καπελάκια, τα οποία έβαζα μόνο όταν πήγαινα θάλασσα. Όταν είσαι σε σχολείο οι μαθητές δεν αντιλαμβάνονται τις καταστάσεις όπως πρέπει, κι έτσι δεν ήθελα να φαίνεται ότι αντιμετώπιζα κάποιο πρόβλημα. Στον σχολικό χώρο το γνώριζαν κάποιες φίλες μου οι οποίες με στήριζαν συνεχώς», συνεχίζει, προσθέτοντας πως μετά τις χημειοθεραπείες συνέχισε με ακτινοθεραπείες για 1,5 μήνα και ακολούθως με ορμονοθεραπεία με ενέσεις και φάρμακα, η οποία, αν και αρχικά θα διαρκούσε τρία χρόνια, τελικά κράτησε πέντε χρόνια.

*Διαβάστε περισσότερα με τη Σημερινή.